19.11.2016, 17:44 | εφσυν
Σπύρος Πετρίτης*
Επιτρέπει στους Ελληνορθόδοξους μητροπολίτες να καλούν στην άσκηση της παραδοσιακής “χριστιανικής” πρακτικής του πογκρόμ, αλλά παράλληλα “ΦΟΒΑΤΑΙ” να μην του πάρουν την “πελατεία” οι γιόγκι!
Είναι πρώτα Χριστιανός και μετά Έλληνας;
Γιατί αν συμβαίνει το παραπάνω, κυρίως όμως όλα τα παρακάτω, τότε είναι πρώτα Έλληνας και μετά Χριστιανός, ή μάλλον είναι ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα των ανθρώπων που ενώ κοιμούνται ως “πατριώτες”, ξυπνούν ρατσιστές παρ’ όλο που κανονικά υποτίθεται ότι αυτά τα δύο δεν πάνε κατ’ ανάγκην παρέα! Το ίδιο βέβαια ρητορικό ερώτημα θα μπορούσε να διατυπωθεί ιδιαίτερα για τη Νεοορθόδοξη Κομμουνίστρια Κανέλλη, αλλά και για πλείστους άλλους Κομμουνιστές, που αποδεικνύονται έργω και λόγω περισσότερο “αριστεροπατριώτες”, παρά αυθεντικοί Κομμουνιστές.
Ο ίδιος Ιεράρχης, “φοβάται” όσους επιλέγουν να κάνουν πολιτικό γάμο ή και να συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης, γιατί το σεξ χωρίς την ευχή του Θεού είναι αμαρτία, ενώ ο Θεός μάλλον μια χαρά θα σου έδινε την ευχή του για να σπάσεις εσύ προσωπικά, τα κεφάλια αλλόδοξων προσφύγων ή/και μεταναστών, ή εναλλακτικά για να (προ)καλέσεις να τους τα σπάσουν άλλοι! Ξεχνάμε όμως κι αυτά τα σημαντικά: Ο ελληνικός λαός έχει στο DNA του το δόγμα το Χριστιανικό, ενώ και ο Θεός κατά βάθος μόνον Έλληνας θα μπορουσε να είναι. Κατά τα άλλα, το εκλεκτό Έθνος σύμφωνα με τα Ιερά Κείμενα ήταν το Εβραϊκό, ενώ και ο Ιησούς Χριστός Εβραίος ήταν, άσχετα αν μετά την Ανάσταση απηύθυνε στους μαθητές και Αποστόλους, τη “διεθνιστική” επί του όρους ομιλία! Εάν ο Ιησούς Χριστός σταυρώθηκε άλλοτε στο λόφο του Γολγοθά, τότε αν ζούσε στη ναζιστική Γερμανία θα είχε καταλήξει στο Άουσβιτς, ενώ και στην κατοχική Θεσσαλονίκη δεν θα γλίτωνε ούτε εν τάφω, καθώς κατά τη μαρτυρία του Μέρτεν στη δίκη-φιάσκο που έγινε στην Αθήνα, εκείνος υπέγραψε τη μεταφορά των 50.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης στο Άουσβιτς, αλλά παράλληλα έδωσε την άδεια για τη μαζική εκταφή των νεκρών προγόνων τους και την παράλληλη καταστροφή των τάφων, με σκοπό μεταξύ άλλων την εξασφάλιση οικοδομικού υλικού που κατέληξε στον Ι.Ν. του Αγ. Δημητρίου, από όπου και τα Χριστιανικά λόγια Αγάπης του μητροπολίτη Άνθιμου!
Και θα πρέπει, όμως, να υπενθυμίσουμε ότι ο ρατσιστής σήμερα δεν είναι αυτός που υποστηρίζει με ευθέως βιολογικά επιχειρήματα τον εθνοφυλετισμό, που έχει καταδικαστεί από την Ενδημούσα Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα, κι αυτό γιατί αποδείχτηκε ότι αυτού του είδους ο ρατσισμός δεν έχει καμία επιστημονική βάση: Ρατσιστές δεν είναι μόνο οι ακραίοι Χριστιανοί, είναι και οι νεοαθεϊστές, οι σύγχρονοι λευκοί αποικιοκράτες σε όλη τη Δύση, και τον κόσμο, που αντιμετωπίζουν προνομιακά τους Χριστιανούς έναντι των μουσουλμάνων λόγω γεωπολιτικών, ταξικών συμφερόντων, κυρίως όμως λόγω του παροιμιώδους τους κοινωνικού δαρβινισμού, του οριενταλισμού, της εξωτικοποίησης όλων των μη-δυτικών ανθρώπων, και κατ’ επέκταση όλων των σωμάτων που “δεν έχουν σημασία”, του white supremacism, της συνωμοσιολογικής θεώρησης για τη Νέα Τάξη και την επαπειλούμενη white genocide, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά τα κατάλληλα προσχήματα για τη νώθευση του χριστιανικού δόγματος ή ακόμη και της κομμουνιστικής ιδεολογίας με μοναδικό σκοπό να ενισχυθεί η ακροδεξιά ιδεολογία, κατάλληλα μασκαρεμένη! Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως με ανάλογα επιχειρήματα σήμερα υποτιμώνται οι ανάπηροι άνθρωποι, οι άνθρωποι με ψυχιατρική εμπειρία, οι λήπτες ψυχοτρόπων ουσιών, ίσως ακόμα και οι χονδροί άνθρωποι, κυρίως όμως η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, παρ’ όλη τη διεθνή προσπάθεια για την επικράτηση του βιολογικού ντετερμινισμού στην επιστημονική εξήγηση κάθε πτυχής στον βίο μας, την οποία θα ζήλευε και ο διαβόητος Γιόζεφ Μένκελε!
Η πραγματικότητα όμως είναι πως συνηθισμένες δηλώσεις νέων ή και μεγαλύτερων ανθρώπων, σε συζητήσεις σχετικά με την άνοδο της Ακροδεξιάς, όπως οι ακόλουθες:
- Τουλάχιστον οι ακροδεξιοί έχουν καθαρά χέρια, δεν κλέβουν…
- Πάντως το σύστημα μόνο αυτούς κυνηγάει…
- Είναι οι μόνοι που τα λένε έξω απ’ τα δόντια…
- Εμένα δεν με έχουν πειράξει ποτέ οι ακροδεξιοί. Άλλοι με πειράζουν…
… και πλείστες άλλες, που αναφέρονται στη μπροσούρα του Κωστή Παπαϊωάννου με τίτλο: “Επειδή δεν είναι όλοι όπως θέλουν να φαίνονται. Ας μιλήσουμε καθαρά για την Ακροδεξιά”, που εκδόθηκε το 2014 από την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη, αποτελούν έκφραση κι αποτέλεσμα της εκρηκτικής ανόδου του νεοναζισμού στην Ελλάδα, αλλά και της διάδοσης των ιδεών του φυλετικού και εθνικιστικού μίσους, κυρίως όταν ο εκάστοτε φορέας αυτών των ιδεών, είτε δεν συνειδητοποιεί ότι είναι ακροδεξιός, είτε δολίως προσπαθεί πριν από την έκφραση αυτών των πολιτικών θέσεων να μας προϊδεάσει ως εξής: … Δεν είναι ρατσιστής, αλλά, … δεν είναι καθόλου τυχαίο πως ο τέως Γενικός Γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι ο μόνος που αντέδρασε με τόση συνέπεια και στην αποπομπή Φίλη από το Υπουργείο Παιδείας αλλά κυρίως στην… ομερτά που έδειξε η Βουλή των Ελλήνων απέναντι στον ακραία ομοφοβικό Νίκο Νικολόπουλο, κατά πλειοψηφία.
Ωστόσο γίνεται, δυστυχώς, ευκόλως εννοούμενο υπό το φως της πρόσφατης αυτής συνέντευξης, γιατί ο “παγανιστικός χριστιανισμός” της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής ουδέποτε καταδικάστηκε από την Ιερά Σύνοδο (ή έστω προσωπικά από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο), ως σχισματική κι αιρετική, ίσως ακόμα και σατανιστική διδασκαλία, παρά τις περί του αντιθέτου Ορθόδοξες Χριστινικές φωνές, και παρ’ όλο που το σχετικό αίτημα προς την Ιερά Σύνοδο, για την Πνευματική Καταδίκη του Εθνοφυλετισμού, του Νεοναζισμού και του Νεοφασισμού, έχει δωθεί στον Αρχιεπίσκοπο χρόνια τώρα (11 Σεπτεμβρίου 2012): Παρ’ όλο που η Χρυσή Αυγή, τελευταία, και προσπάθησε και προσπαθεί να “διαγράψει” πανταχόθεν τα σατανιστικά στοιχεία της Πίστης της, να αντικαταστήσει τον όρο “εθνικοσοσιαλισμός” με τον περισσότερο αποδεκτό όρο “εθνικισμός”, ή ακόμα και “πατριωτισμός”, χρήσιμο είναι να αναλογιστούμε ότι η Σύνοδος των Πατριαρχών και Προκαθημένων της Ορθοδόξου Εκκλησίας με σαφή και ευθύ τρόπο, καταδικάζει τον εθνοφυλετισμό αλλά και θέτει εν αμφιβόλω τη “χριστιανικότητα” των θέσεων που υποστήριξε ο Αρχιεπίσκοπος στην πρόσφατή του συνέντευξη εκ προοιμίου, ήδη από το 1872!
Για το “χριστιανισμό” του εθνικοσοσιαλιστικού, εθνικιστικού αποκρυφισμού της Χρυσής Αυγής, αλλά και ό,τι κρύβεται πίσω από τις δήθεν φιλικές προς τον Χριστιανισμό δηλώσεις της Χρυσής Αυγής (αλλά και όσων ανεξαιρέτως την υποστηρίζουν), υπάρχουν πλείστα άρθρα στο διαδίκτυο. Σκοπίμως επιλέγω να παραπέμψω στο ακόλουθο, κι αυτό γιατί έχει μια άκρως ενδιαφέρουσα κατακλείδα: http://orthodox-watch.blogspot.de/2013/06/blog-post_2679.html
Παρ’ όλο που ως άθεος δεν τρέφω καμία εκτίμηση στην “κληρονομιά” του Αγίου Παϊσίου, παρ’ όλο που κυρίως αντιτάσσομαι σφόδρα στην “φρενίτιδα” που μεταξύ άλλων έγινε αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης από την ίδια τη Χρυσή Αυγή, οδηγώντας άλλοτε στη ντροπιστική για τη χώρα μας φυλάκιση του νεαρού “Γέροντος Παστιτσίου”, είναι ίσως περισσότερο από ποτέ απαραίτητο, όσοι από το αναγνωστικό κοινό αυτού του άρθρου είναι πιστοί, να διερωτηθούν για την πίστη τους, με βάση το ακόλουθο απόφθεγμα, αυτού του αμφιλεγόμενου Αγίου: “Η εμπιστοσύνη στον θεό είναι μια συνεχής μυστική προσευχή που φέρνει αθόρυβα τις δυνάμεις του θεού εκεί που χρειάζονται και την ώρα που χρειάζονται”. Ποιά όμως είναι η εμπιστοσύνη στον Θεό από τον ίδιο τον κ. Ιερώνυμο, όταν υπό τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται λόγω του προσφυγικού, εμφανώς δεν … φοβάται την αντιχριστιανική εκτροπή του hi-tech, και οικοπεδοφάγου ακροδεξιού μητροπολίτη Αμβρόσιου, παρά αντίθετα επικαλείται τα ιερά και τα όσια ενάντια στο ενδεχόμενο της ανέγερσης τεμένους στην Αθήνα, κι όταν με τον λόγο του για τον κίνδυνο του δήθεν αφελληνισμού και του αποχριστιανισμού του ελληνικού έθνους, παραβλέπει τα συνεχή πογκρόμ ή ακόμη και τις γενοκτονίες με τις οποίες κατάφεραν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί να υπερισχύσουν στη χώρα μας από το 1821 και πέρα, χωρίς ωστόσο να καταφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα της πλήρους εξολόθρευσης των άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων, με τις οποίες συνυπήρξαν ειρηνικά για αιώνες στα όρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας;
Μάλλον θα πρέπει να εξηγήσει κάποιος στον κ. Ιερώνυμο ότι οι μουσουλμάνοι στην Ελλάδα προϋπήρξαν της “Εθνεγερσίας” του 1821, όπως επίσης οι Εβραίοι, οι Καθολικοί Χριστιανοί, οι Ρομά, και οι Αρβανίτες, που αν μη τι άλλο τουλάχιστον ως μη-Έλληνες φυλετικά δικαιούνται να υποστηρίζουν άλλα θρησκευτικά δόγματα χωρίς να παύουν να έχουν ελληνική εθνική συνείδηση και ταυτότητα, αλλά και πλήρη πολιτικά δικαιώματα… Κι όλα αυτά, όταν το να παρεμβαίνει ο Ερντογάν στη διοίκηση του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ή να ζητά την επαναλειτουργία της Αγιάς Σοφιάς ως Τζαμιού, θεωρείται ως Casus Belli! Αναρωτιέμαι αν ο κ. Ιερώνυμος πιστεύει και σε όλες αυτές τις ανοησίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο για την ανωτερότητα της ελληνικής γλώσσας, αν ξέρει επίσης πως η ελληνική συνείδηση είναι μια μετεπαναστατική ιδεολογική κατασκευή, πολύ δέ περισσότερο αναρωτιέμαι: Τι πραγματικά πιστεύει για τον Πάπα Φραγκίσκο ή ακόμη και για τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο κ. Ιερώνυμος; Είναι κι αυτοί μέρος αυτών των (σιωνιστικών πάντα) κέντρων που εχθρεύονται το Έθνος μας; Γιατί αν ναι, τότε ο προβληματικός άνθρωπος, «ασυνεπής στις σχέσεις και στα λόγια του», δεν είναι ο Νίκος Φίλης, αλλά ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος: Αν πραγματικά υπήρχε Θεός, τότε πώς θα έκρινε έναν Ιεράρχη που ενώ υποστηρίζει σήμερα όλα αυτά, παράλληλα ήξερε προ λίγων μηνών να υποδεχτεί, μαζί με τον πρωθυπουργό της χώρας, τον Πάπα Φραγκίσκο και τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, για να έχει παγκόσμια προβολή ως “Καλός Χριστιανός” απέναντι σε όσους σήμερα στιγματίζει, σε μια εξοργιστική, όπως σήμερα αποδεικνύεται, και υποκριτική επίδειξη χριστιανικής Αγάπης στη νήσο Λέσβο;
Εάν, τέλος, ο κ. Ιερώνυμος αποκάλυψε πως ο Πάνος Καμμένος του είπε: “αν δεν συμφωνείτε Μακαριότατε, ρίχνω την κυβέρνηση αύριο το πρωί”, αυτό δεν σημαίνει ότι από τη μία πλευρά μιλάει επίσημα με τον πρωθυπουργό, κι από την άλλη ενώ υποτίθεται ότι τον εκτιμά, συνωμοτεί εναντίον του, καθώς απεργάζεται αντικυβερνητικό σχέδιο σε μακαρθική βάση, εάν τυχόν ο πρωθυπουργός δεν συμμορφωθεί προς τα υποδείξεις ημιεπίσημων … ακροδεξιών “κέντρων”; Με άλλα λόγια, επιβεβαιώνονται η Αστυνομία, η Δικαιοσύνη, ο Στρατός, αλλά και η Εκκλησία ως το “βαθύ” ακροδεξιό παρακράτος στη σημερινή Ελλάδα, το οποίο αντιστέκεται στις αλλαγές που θα επιβεβαίωναν ένα πραγματικά αριστερό πρόσημο σε αυτή την Κυβέρνηση, που δολίως συνδέεται με τις Βρυξέλλες όχι για το λεγόμενο Τρίτο Μνημόνιο, το οποίο φυσικά η Εκκλησία δεν θεωρεί διόλου ως “επικίνδυνο” για τον ελληνισμό, παρά μόνο για τη μέγιστη απειλή για την κοσμική εξουσία που ακόμη κατέχει το Ιερατείο, που θα συνιστούσε μόνον ο διαχωρισμός Εκκλησίας / Κράτους – κάτι που μπορεί να μην είναι πανάκεια για όλα μας τα προβλήματα, θα συνέβαλε όμως ώστε να λυθεί το εξής σημαντικό:
Η εκκλησία, από την άλλη, είναι ο θεσμός ο οποίος είναι λιγότερο «προσεκτικός» αναφορικά με τη σχέση του με την Ακροδεξιά. Ο Αλέξανδρος Σακελλαρίου σημειώνει στο κείμενό του ότι οι δεσμοί της εκκλησίας με την Ακροδεξιά είναι παραδοσιακοί, ενώ η εκκλησία υπήρξε ιδεολογικός στυλοβάτης της χούντας. Ακόμα και ο «μοντέρνος» αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος δεν φειδόταν ύμνων για τον Στυλιανό Παττακό. Η σχέση τμημάτων της εκκλησίας ειδικά με τη Χ.Α. είναι, βέβαια, σχετικά καινούργια και ενισχύθηκε κυρίως μετά τα γεγονότα του θεάτρου «Χυτήριο» και της παράστασης «Corpus Christi…
Πηγή: Η διείσδυση της Ακροδεξιάς στο κράτος
Δημοσίευση: 08.03.2015
Συντάκτης: Γιάννης Τσίρμπας
http://www.efsyn.gr/arthro/i-dieisdysi-tis-akrodexias-sto-kratos
Εν κατακλείδι, οι «Βρυξέλλες» ή ακόμη και το Βατικανό, είναι κατά πολύ λιγότερο επικίνδυνες από τον κ. Ιερώνυμο, κατά τον οποίο αφ’ ενός στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία “δεν έχουμε ούτε ακραίους, ούτε Ταλιμπάν” (αυτονόητο το τελευταίο, αν και είναι παράλληλα η επιτομή της ισλαμοφοβίας και του σύγχρονου χριστιανικού προνομίου σε όλη τη Δύση, όπου το ισλάμ θεωρείται ως εκ προοιμίου συνώνυμο με το θρησκευτικό φονταμενταλισμό), ενώ παράλληλα προβάλλει ανερυθρίαστα το πραγματικό του πρόσωπο, συνεχίζοντας την ακροδεξιά παράδοση του θεσμού που εκπροσωπεί, δίπλα στον οποίο το ανθρωπιστικό Ιδεώδες, όπως εκφράζεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), που υϊοθετήθηκε μεταπολεμικώς υπό την αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης, θα ήταν για τους Έλληνες πολίτες μία Όαση!
*Ο Σπύρος Πετρίτης είναι Θεατρολόγος και υπηρετεί ως αναπληρωτής εκπαιδευτικός μέσω ΕΣΠΑ στη δημόσια πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
