tvxs ανάλυση | 07:28 | 12 Δεκ. 2016
Στα ραντεβού κορυφής του Αλέξη Τσίπρα αυτή την εβδομάδα στην Ευρώπη, και κυρίως στο τετ-α-τετ με την Άνγκελα Μέρκελ την Παρασκευή στο Βερολίνο, θα κριθεί ο συμβιβασμός (ή μη) με τους δανειστές για τη δεύτερη αξιολόγηση.
Ο πρωθυπουργός θα περάσει το μεσημέρι της Παρασκευής την πύλη της γερμανικής καγκελαρίας με καθαρό αίτημα την «πολιτική λύση» – μια λύση, η οποία για την Αθήνα έχει δύο απαράβατες κόκκινες γραμμές: Τη μη λήψη πρόσθετων, προληπτικών μέτρων για το διάστημα μετά το 2018 και την διασφάλιση του ευρωπαϊκού κεκτημένου στα εργασιακά, ήτοι την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Ζητείται «έντιμη ανακωχή» με Σόιμπλε-ΔΝΤ
Ως «αντάλλαγμα» ο Αλέξης Τσίπρας θα προσφέρει την πολιτική νηνεμία στο ελληνικό μέτωπο σε μια περίοδο προεκλογική για τη Γερμανία και εν δυνάμει εκρηκτική για την υπόλοιπη Ευρώπη – εν ολίγοις, θα καταστήσει σαφές ότι για να αρθεί η απειλή του πολιτικού αδιεξόδου και των , αναγκαστικών έστω, εκλογών στην Ελλάδα θα πρέπει να επέλθει μια «έντιμη ανακωχή» με τον Σόιμπλε και το ΔΝΤ για την ολοκλήρωση του Μνημονιακού προγράμματος.
Το στίγμα της πρωθυπουργικής στρατηγικής έδωσε εύγλωττα χθες, άλλωστε, και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος τονίζοντας τη σημασία της πολιτικής απεμπλοκής: «Ο πολιτικός παράγοντας, όπως και στην πρώτη αξιολόγηση τον περασμένο Μάιο, δεν θα είναι απών από την τελική συμφωνία», είπε σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ, προσθέτοντας με νόημα: «Η Ευρώπη πρέπει να σταματήσει να πυροβολεί τα πόδια της».
Ο «ενισχυμένος κόφτης» και η πρόταση Τσακαλώτου
Προς χάριν αυτής της «τελικής συμφωνίας» που υπέδειξε ο Δημήτρης Τζανακόπουλος η Αθήνα βάζει ως έσχατη γραμμή υποχώρησης την πιθανή νομοθέτηση ενός ενισχυμένου «κόφτη», εν είδει προληπτικού μηχανισμού που θα εγγυάται την επίτευξη πλεονασμάτων 3,5% και μετά το 2018 όπως απαιτεί ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και αποδέχεται το ΔΝΤ.
Ως ιδανικό σενάριο, στο τραπέζι παραμένει η πρόταση Τσακαλώτου για μείωση των στόχων για τα πλεονάσματα στο 2,5% και αξιοποίηση του δημοσιονομικού χώρου του υπολοίπου 1% για ελάφρυνση της φορολογίας των επιχειρήσεων, πρόκειται ωστόσο για ένα σενάριο το οποίο μέχρι στιγμής συναντά ισχυρές αντιστάσεις από τον σκληρό άξονα των δανειστών.
Και οι δύο εκδοχές θα μπουν στο τραπέζι των διαβουλεύσεων με τους εκπροσώπους του κουαρτέτου που αναμένεται να επιστρέψουν αυτή την εβδομάδα στην Αθήνα, το τελικό πλαίσιο όμως του όποιου συμβιβασμού θα καθοριστεί από την έκβαση των συναντήσεων Τσίπρα στην Ευρώπη.
Τα ραντεβού με Σουλτς – Γκάμπριελ
Σ’ αυτές τις συναντήσεις – που θα γίνουν στο περιθώριο της συνόδου κορυφής των Βρυξελλών και του συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στο Βερολίνο -, το δικό τους ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα έχουν και τα ραντεβού του έλληνα πρωθυπουργού με τον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς και τον γερμανό αντικαγκελάριο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.
Οι δύο συναντήσεις έρχονται σε μία συγκυρία που ο μεν Μάρτιν Σουλτς εμφανίζεται από τον γερμανικό Τύπο ως ο πιθανότερος αντίπαλος της Ανγκελα Μέρκελ, από την πλευρά των σοσιαλδημοκρατών, στις εκλογές του επόμενου φθινοπώρου, ο δε Ζίγκμαρ Γκάμπριελ παίρνει όλο και πιο ηχηρές δημόσιες θέσεις κατά της λιτότητας και υπέρ της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους.
Το αποδυναμωμένο «τόξο του Νότου»
Το κυβερνητικό επιτελείο ποντάρει και στη συνάντηση Τσίπρα – Ολάντ την Πέμπτη στις Βρυξέλλες, παρά την πολιτική αποδυνάμωση του γάλλου προέδρου και συνολικά του «τόξου του Νότου».
Στο «αισιόδοξο» κυβερνητικό μπλοκ εκφράζεται η άποψη ότι η αποχώρηση Ολάντ από την προεκλογική κούρσα στη χώρα του τον απελευθερώνει σε ό,τι αφορά την περαιτέρω στήριξη των ελληνικών θέσεων. Και παράλληλα, επισημαίνεται ότι ο νέος πρωθυπουργός της Ιταλίας Πάολο Τζεντιλόνι είναι στενός πολιτικός σύμμαχος του Ρέντσι και θα ακολουθήσει την ίδια γραμμή «αντι-λιτότητας» στην Ευρώπη.
Ομως η πολιτική, και προσωπική, απαξίωση του Ολάντ είναι τόσο μεγάλη, ώστε δύσκολα μπορεί να επηρεάσει τις κεντρικές ευρωπαϊκές εξελίξεις και, κυρίως, τις επιλογές της Γερμανίας. Και ο Τζεντιλόνι δεν είναι, στην πράξη, παρά ο «υπηρεσιακός παράγοντας» που θα επιχειρήσει να σπρώξει όσο πιο πίσω γίνεται τις εκλογές στην Ιταλία.
Τα «κλειδιά» στη Μέρκελ
Υπό αυτά τα δεδομένα, τα κλειδιά του ελληνικού δράματος εξακολουθεί να τα κρατά στα χέρια της η Μέρκελ. Η οποία, πέραν της ιστορικής πλέον αναποφασιστικότητάς της, έχει απέναντί της σε προεκλογική περίοδο και τη σκληρή πτέρυγα των βουλευτών του CDU. Είναι η ίδια, ισχυρή, πτέρυγα που ελέγχεται από τον Σόιμπλε και αξιώνει, όπως έσπευσε να υπενθυμίσει αυτή την εβδομάδα και η Bild,
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ…
Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας ζητά «πολιτική συμφωνία»
