Ο πρώην ηγέτης του Die Linke, Γκρέγκορ Γκίζι,
εξελέγη νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με
ποσοστό 81% | EPA/BERND VON JUTRCZENKA24.12.2016, 08:45 | εφσυν
Σε ένα καινούργιο σταυροδρόμι βρέθηκε η Ευρωπαϊκή Αριστερά, στο 5ο Συνέδριο που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα στο Βερολίνο, με το δίλημμα της συμμετοχής στη διακυβέρνηση να μπαίνει ως προβληματισμός στα επίσημα κείμενα των συμπερασμάτων αλλά και στις τοποθετήσεις των αντιπροσώπων των κομμάτων που συμμετείχαν στο φόρουμ.
Το ενδιαφέρον εστιάζεται στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, στην Ολλανδία, τη Γαλλία και κυρίως στη Γερμανία, το 2017, όπου θα κριθεί εάν η Αριστερά θα καταφέρει να λειτουργήσει αντίρροπα στην ενίσχυση των δυνάμεων της Ακροδεξιάς.
Η σύνθεση του νέου προεδρείου, υπό την ηγεσία του πρώην ηγέτη του Die Linke, Γκ. Γκίζι, και με τη συμμετοχή του Π. Λοράν από το γαλλικό PCF, της Μ. Μόλα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας, της Μ. Μίλεβα από το Κόμμα της Αριστεράς στη Βουλγαρία και του Π. Φερέρο, γραμματέα του Κόμματος της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης της Ιταλίας, δίνει το στίγμα των ισορροπιών στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς αλλά και των διαφορετικών προσεγγίσεων για τη στρατηγική της Αριστεράς το επόμενο διάστημα.
Ο Γκ. Γκίζι εξελέγη με ποσοστό 81%. Το προεδρείο εξελέγη συλλογικά με ποσοστό 67,6%. Αρνητική στάση κράτησε το 24,4%, ενώ ποσοστό 8% απείχε από την ψηφοφορία.
Το πολιτικό δίλημμα, έτσι όπως τέθηκε σχεδόν από όλους τους εκπροσώπους των κομμάτων της Αριστεράς, ήταν η προοπτική συμμετοχής σε κυβερνητικά σχήματα ή η διαμόρφωση ενός εντονότερου αντιπολιτευτικού λόγου κατά των συντηρητικών κομμάτων αλλά και των σοσιαλδημοκρατικών, για την πορεία της Ε.Ε.
Το δίλημμα αυτό θα κριθεί, κατά περίσταση, στη Γαλλία, όπου οι δυνάμεις της Αριστεράς πηγαίνουν κατακερματισμένες στις προεδρικές εκλογές με την απειλή του Εθνικού Μετώπου της Μ. Λεπέν να πιέζει όλες τις πολιτικές δυνάμεις.
Στην Ολλανδία επίσης οι αναζητήσεις των αριστερών σχημάτων καταλήγουν στο ερώτημα για την πορεία της Ε.Ε., ενώ στη Γερμανία οι εξελίξεις γίνονται απρόβλεπτες μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Βερολίνο.
Οι κρίσιμες εκλογές
Στο πρώτο μήνυμά του ο αρχηγός της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, Γκ. Γκίζι, ήταν σφόδρα επικριτικός για τις κατευθυντήριες γραμμές της Ε.Ε. στο πεδίο της οικονομίας και της εργατικής πολιτικής, τονίζοντας όμως ότι η Αριστερά δεν μπορεί να εγκαταλείψει τη μάχη για ενίσχυση της ευρωπαϊκής συνεργασίας κόντρα στο κύμα εθνικισμού.
Σε ανάλογο μήκος κινήθηκαν και οι συμπρόεδροι του Die Linke, Μπ. Ρίξινγκερ και Κ. Κίπινγκ. Αυτή η στρατηγική θα δοκιμαστεί στις γερμανικές ομοσπονδιακές εκλογές, που είναι προγραμματισμένες το φθινόπωρο του 2017. Τα προσεκτικά ανοίγματα και των δύο συμπροέδρων προς το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα δείχνουν την τακτική που σχεδιάζει το Die Linke, αλλά και τις δυσκολίες που έχει στο εσωτερικό του.
Οι δύο κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι, ο Τ. Μπαρτς και η Ζ. Βάκεγκνεχτ, στις δημόσιες παρεμβάσεις τους για την προοπτική κυβερνητικής συνεργασίας με το SPD και τους Πράσινους, εκφράζουν διαμετρικά αντίθετες απόψεις. Ο πρώτος υποστηρίζει ότι αυτή η συνεργασία θα μπορούσε να συγκροτηθεί και αύριο, εάν το SPD αποχωρήσει από την κυβέρνηση Μέρκελ, η δεύτερη δεν αφήνει κανένα περιθώριο συνεργασίας.
Η στροφή προς το Κέντρο απασχολεί την Ευρωπαϊκή Αριστερά, δημιουργεί όμως και ένα νέο πεδίο δοκιμασίας. Στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουν δημιουργηθεί γέφυρες συνεννόησης.
Αντιθέτως, στο επίπεδο των εσωτερικών σχέσεων, ο γραμματέας της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης Π. Φερέρο θεωρεί ότι υπάρχει άβυσσος με τον Μ. Ρέντσι και τους Σοσιαλδημοκράτες. Το ίδιο και στη Γαλλία, με τον Π. Λοράν να καταλογίζει στην προεδρία των Σοσιαλιστών του Φ. Ολάντ την άνοδο της Ακροδεξιάς.
Η εκλογή του Γκ. Γκίζι υπογραμμίζει τη σημασία του αποδίδει η Ευρωπαϊκή Αριστερά στις πολιτικές εξελίξεις στη Γερμανία, εν όψει των ομοσπονδιακών εκλογών του χρόνου. Το έργο του νέου προέδρου, που διαδέχθηκε τον Π. Λοράν, δεν είναι καθόλου εύκολο.
Θα πρέπει να κρατήσει τις ισορροπίες μέσα στην Ευρωπαϊκή Αριστερά και παράλληλα να προχωρήσει σε ανοίγματα προς τις αριστερές δυνάμεις των χωρών που δεν συμμετέχουν, τη Σουηδία, τη Νορβηγία, την Πολωνία και τις χώρες της Βαλτικής, όπου μόνον η Εσθονία έχει συμμετοχή. Με τις αρμοδιότητες του προέδρου θα έχει ενισχυμένο ρόλο και μέσα στο Die Linke στον προγραμματικό λόγο για τις εκλογές.
Σύγκλιση στα εργασιακά
Στο κεφάλαιο της οικονομίας, οι θέσεις των κομμάτων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς συγκλίνουν και ενίοτε ταυτίζονται, όπως στο κεφάλαιο της εργασίας, της ασφάλισης και των κοινωνικών δικαιωμάτων. Η οικονομική κρίση στην ευρωπαϊκή περιφέρεια και η περιπέτεια της Ελλάδας, και κατά δεύτερο λόγο της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Κύπρου και της Ιταλίας, ήταν και στο 5ο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς η βάση της πολιτικής αλληλεγγύης.
Στο θέμα της προσφυγικής κρίσης επίσης εκφράστηκε επί της αρχής σύμπλευση. Στην πίεση όμως της Ακροδεξιάς, οι προσεγγίσεις κινούνται στη διαφορά φάσης που έχει το φαινόμενο σε κάθε χώρα. Στην Ολλανδία και τη Γαλλία η παρουσία των προσφύγων και των μεταναστών έχει ταυτιστεί με το θέμα της ασφάλειας και η Γερμανία, μετά το χτύπημα στο Βερολίνο, δείχνει να κινείται σε αυτή την ατζέντα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
