thegreekcloud | 02.01.2017 | 10:45
Πρέπει να ήταν μακράν η χειρότερη χρονιά μου αυτή, μαζί με την ανθρωπότητα, εννοώ. Παρατηρώ όμως ότι το 2016 ήταν για τους περισσότερους μια κατάσταση πανικού και αφασίας. Μαζί. Μια κατάσταση που σε εξουθενώνει και σε αποκτηνώνει τη ίδια στιγμή.
Οι πανικαπαθείς νιώθουμε μόνιμο πανικό μαζί με μόνιμη απάθεια απέναντι σε ένα ασυνάρτητο συνονθύλευμα υπέροχων και φρικιαστικών πραγμάτων. Πλέον, δεν υπάρχει τίποτα να ακούσεις ή να διαβάσεις τριγύρω που δεν μοιάζει ουάου ή κακό. Ολόσωστο ή παντελώς λάθος. Αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν θα σε σοκάρει για πάνω από 5 λεπτά και τίποτε δε θα σε γαληνέψει για έστω 2. Άμυνα το λες ή εξέλιξη. Όλα γίνονται πολύ γρήγορα και είσαι υποχρεωμένος να τηρήσεις τους νέους χρόνους με την απόλυτη προσοχή και συγκέντρωση. Χρυσόψαρου όμως.
Οι δυνατές συγκινήσεις μας, θετικές και αρνητικές, έχουν πλέον τον ίδιο αντίκτυπο στον εγκέφαλό μας. Ένας οργασμός δευτερολέπτων και απαθής αναμονή για τον επόμενο. Ούτε καν τσιγάρο. Και μέσα μας, κενό και φόβος.
Η μνήμη σβήνει κάθε λίγα δευτερόλεπτα αλλά ο φόβος εκεί. Υφαίνεται πιο έντονος να στολίζει, να ξορκίζει ή να συνοδεύει σιωπηλά κάθε απεγνωσμένη προσπάθεια να σπάσουμε τον κύκλο της πανικαπάθειας, να γιάνουμε ώστε να γίνουμε είτε φοβισμένοι είτε απαθείς. Το καθένα τους παλεύεται. Όχι όμως και τα δυο.
Και δε θα με ‘νοιαζε μία αν αυτή η τραγική εποχή δεν έτρεφε τόσο τραγικά ανθρωπάκια όσο εμείς. Τόσο αγκιστρωμένα στην επιφάνεια των υπέροχων ή φρικιαστικών πραγμάτων. Τόσο πολύ χοντρόπετση από τον διαρκή φόβο και με τόσους πολλούς εφήμερους πανικούς.
Νέα χρονιά λοιπόν. Πάει το 2016. Απολογισμός. Άλλη μια τραγική χρονιά που κλείσαμε φροντίζοντας απαθώς να μη μας λείψει ο πανικός. Φροντίζοντας να μη μας λείψουν τα αγαπησιάρικα και τα φρικιαστικά πράγματα. Κι από κάτω ο φόβος. Ευχές, εκτελέσεις, μεγάλοι έρωτες και ενδιάμεσα χιονισμένα στρατόπεδα, προφητείες, θαυμασμοί και έπαινοι. Άλλη μια χρονιά που υφαίνουμε απαθείς πυκνότερο το πέπλο του φόβου πάνω στο οποίο λες θα γλιστράνε καλύτερα όλα. Προφανώς για να φύγουν και να ξεχαστούν. Αλλά δεν.
Ποιος ήταν αυτός ο μάγκας που έλεγε πως οι απαθείς είναι εκείνοι που φταίνε πιο πολύ; Κι εκείνος ο άλλος που έλεγε don’t give so many fucks? Διάλεξε και πάρε. Για εμάς, τους πανικαπαθείς του 2016 δεν έχει διαφορά.
Τις πανικόβλητες ευχές μου για ένα ευτυχές 2017 με λιγότερα λεπτά απάθειας.
Tags:
Go to www.addthis.com/dashboard to customize your tools Go to www.addthis.com/dashboard to customize your tools
AddThis Sharing Buttons
Share to Facebook
6
Share to Twitter
Share to Pinterest
Share to Εκτύπωση
Share to E-mail
Share to Αγαπημένα
Share to Περισσότερα…
react-text: 8 0 σχόλια /react-text
react-text: 13 Ταξινόμηση κατά: /react-text react-text: 14 /react-text
react-text: 19 Παλιότερα /react-text
react-text: 36 Προσθέστε ένα σχόλιο… /react-text
react-empty: 45
react-empty: 47
Δειτε επίσης:
3 ιστορίες για τις Πανελλήνιες
