jan 14th, 2017 · 6:49 pm | camerartstudio
Αν ο Τσε ήταν κοντός, χοντρός, φαλακρός και απελπιστικά άσχημος-ίσως αν ήταν και γκέι-θα ήταν ποτέ αυτό που εισπράττουμε και αντιλαμβανόμαστε τώρα σαν εικόνα της όποιας ουσίας του; έχετε αντιληφθεί ότι όσοι τον θρηνούν το κάνουν με το ίδιο πάνω κάτω σκεπτικό που έκλαψαν το Τζέημς Ντιν και τη καημένη τη Νταϊάνα; Προφανώς δεν υπάρχει καμιά, μα απολύτως καμιά λογική ανάλυση της περίπτωσης Τσε, μόνο φτηνιάρικος και μελοδραματικός σεντιμενταλισμός. Γιατί αν υπήρχε όλοι θα συνειδητοποιούσαν ότι ενώ μπορεί να ήταν ένας πολύ καλός στα εύκολα-ω, ναι φίλοι μου, σας διαβεβαιώ, η Επανάσταση είναι κάτι πολύ πολύ εύκολο, όπως και τα πραξικοπήματα άλλωστε όπως μας δίδαξε ο στρατηγός Κονδύλης. Κάποια παραπάνω αδρεναλίνη χρειάζεται μόνο. Το ζόρικο είναι όχι να διεκπεραιώσεις το μπαχαλίστικο μιας επανάστασης αλλά τους σκοπούς για τους οποίους δημόσια και προγραμματικά δεσμεύτηκες.
Μ’αυτή την έννοια ο Κάστρο ήταν κλάσεις ηρωικότερος του βολικά λόγω πρόωρου θανάτου του ηρωοποιηθέντος Τσε, γιατί ήταν αυτός που έπρεπε να βγάλει τα κάστανα της διαχείρισης της Επανάστασης σαν εξουσίας πια. Και η μακράν ηρωικότερη στιγμή του Κάστρο ήταν όταν ουσιαστικά παραδέχτηκε την αδυναμία του να τη διαχειριστεί σαν Επανάσταση και προδίδοντας εξ ανάγκης τις όποιες αρχές διατείνονταν ότι μπορεί να είχε, ξαναπαρέδωσε ουσιαστικά τη Κούβα-αλίμονο όμως συγκριτικά πολύ πιο φτωχή και πολύ πιο υπανάπτυκτη πια-στο ίδιο ουσιαστικά καθεστώς στο οποίο τη βρήκε όταν την ανέτρεπε(ποιος αμφιβάλλει πια ότι η Κούβα ξανάγινε το-κυριολεκτώ εδώ-μπουρδέλο του Δυτικού ημισφαιρίου που ήταν και επί Μπατίστα;). (Θέλει σθένος όταν για το καλό της πατρίδας σου προτιμάς να παρουσιαστείς στο δικαστήριο της Ιστορίας και της ιδεολογίας των δογμάτων σαν προδότης παρά να αφήνεις τη πατρίδα σου αυτή να λιμοκτονεί).
Αντίθετα ο ανεύθυνος Τσε, που εγκατέλειψε την επαναστατική κυβέρνηση της οποίας ήταν στέλεχος, ζούσε ανέμελα και ανεύθυνα-αυτό κάποιοι το αποκαλούν επαναστατική ηρωικότητα!- τον μπαχαλίστικο επαναστατικό του μύθο μακριά, πολύ μακριά δηλ. από τις ευθύνες και τα ζόρια της ρουτινιέρικης μεν αλλά αυθεντικά ΑΛΗΘΙΝΗΣ ζωής, της αληθινής ζωής που είναι και η αληθινά επαναστατικότερη αν και δυστυχώς όχι και η θεαματικότερη για να μπορέσει να ηρωοποιηθεί δραματοποιούμενη. Αυτό το άβολα ΑΝΤΙΗΡΩΙΚΟ είναι και το πιο καλά κρυμμένο μυστικό της αληθινής της επαναστατικότητας. Η αληθινά ηρωική ζωή είναι αυτή που δεν ηρωοποιείται.
Related