Ο διεθνούς φήμης καθηγητής Ιστορίας, Γιώργος Δερτιλής | ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
20.02.2017, 16:00 | εφσυν
Ο διεθνούς φήμης καθηγητής Ιστορίας, Γιώργος Δερτιλής, με αφορμή τη συμμετοχή του στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών που θα πραγματοποιηθεί σε λίγες μέρες, δέχτηκε να απαντήσει σε ερωτήματά μας, ώστε να λάβει μέρος στη συζήτηση που έχει ανοίξει -ξανά- τελευταία περί ευρώ ή επιστροφής στο εθνικό νόμισμα.
• Είναι πράγματι η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα η «μόνη σωτηρία» όπως την παρουσιάζουν οι υποστηρικτές της;
Η μόνη λογική απάντηση είναι ένα κατηγορηματικό «όχι». Αυτήν την προπαγάνδα της πεντάρας τη στηρίζουν χρόνια τώρα διάφοροι καλοθελητές, αρχίζοντας με τους ξένους οικονομολόγους που ελάχιστα γνωρίζουν την Ελλάδα. Ακολούθησαν Ελληνες οικονομολόγοι που γνωρίζουν καλούτσικα την οικονομική θεωρία και καθόλου την ελληνική οικονομική πραγματικότητα και την ιστορία της. Μαζί τους συμφωνεί, βεβαίως, και ο κ. Σόιμπλε, κυρίως τώρα τελευταία, που βιάζεται να ξεφορτωθεί την Ελλάδα, αδίκως ή δικαίως.
Αλλά και όλοι ανεξαιρέτως οι κερδοσκόποι, Ελληνες και ξένοι. Οι αδαείς οικονομολόγοι υποστηρίζουν το δήθεν «εθνικό» νόμισμα, επειδή αγνοούν ότι πριν από το ευρώ, η Ελλάδα είδε κι έπαθε να απαλλαγεί από τον φαύλο κύκλο της άθλιας δημοσιονομικής διαχείρισης, των διολισθήσεων και των υποτιμήσεων της δραχμής.
Αυτή η φαύλη σπείρα προκάλεσε επτά πτωχεύσεις τους τελευταίους δύο αιώνες, με αλλεπάλληλες επεμβάσεις ξένων δυνάμεων οι οποίες επέβαλαν διαρκή οικονομικό έλεγχο, ενώ οι τεράστιες στρατιωτικές δαπάνες της χώρας τροφοδότησαν επτά πολέμους και τέσσερις εμφυλίους (όλοι άρχισαν ή τελείωσαν, και πάλι, με την επέμβαση ξένων δυνάμεων).
Σήμερα, τα κοινά σύνορα με την Ε.Ε. είναι η μόνη δυνατή προστασία από τους πολέμους. Και το ευρωπαϊκό νόμισμα είναι το μόνο εχέγγυο που μπορεί να μας προστατεύσει από τον απόλυτο έλεγχο της οικονομίας και την εξάρτηση της χώρας από την οποιαδήποτε Μεγάλη Δύναμη.
Δυστυχώς, όμως, ούτε η Ευρώπη ούτε το κοινό νόμισμα δεν μας γλίτωσαν από την άθλια διαχείριση του δημόσιου χρήματος, δηλαδή από τον εαυτό μας. Με τη δραχμή που συνιστούν θερμότατα οι καλοθελητές, θα χάσουμε την όποια προστασία των συνόρων μας από την Ευρώπη και θα είμαστε στο έλεος του Ερντογάν. Θα χάσουμε επιπλέον την προστασία της οικονομίας μας από την Ε.Ε., στην οποία είχαμε τουλάχιστον μια ψήφο, και θα ζητιανεύουμε για δάνεια και εγγυήσεις από ΔΝΤ, Τραμπ και Πούτιν – ωραία τρόικα!
• Μα ούτε με το ευρώ ή εντός της Ε.Ε. αποφύγαμε την κρίση ή τα δυσβάσταχτα μέτρα. Οπότε, ποιο είναι το αντεπιχείρημα;
Ενας οποιοσδήποτε Ελληνας, ηλικίας άνω των 50 ετών, που έχει πρακτικές οικονομικές γνώσεις, κοινό νου και μνήμη, μπορεί να φανταστεί πώς θα διαχειρίζονται την ταλαίπωρη δραχμή οι ελληνικές κυβερνήσεις του μέλλοντος. Στη χειρότερη περίπτωση, θα τυπώνουν ολοένα περισσότερα χαρτονομίσματα για να μοιράζουν παροχές, όπως όλες σχεδόν οι κυβερνήσεις του παρελθόντος.
Ετσι, θα τροφοδοτούν αενάως τη φαύλη σπείρα του πληθωρισμού και σε λίγα χρόνια θα επανέλθουμε στις συνθήκες της δεκαετίας 1985-1994: πληθωρισμός και επιτόκια μέχρι και 24%, με μόνιμα τα capital controls. Στην καλύτερη περίπτωση, αν υπάρξουν ειλικρινείς πολιτικοί να τους διαδεχθούν, θα προσπαθήσουν να σπάσουν τον φαύλο κύκλο του στασιμοπληθωρισμού με μεταρρυθμίσεις πολύ πιο επώδυνες από αυτές που ζητεί σήμερα η Ε.Ε.
Γιατί λοιπόν να κάνουμε τις μεταρρυθμίσεις τότε, εκτός Ευρώπης και με δραχμές, και όχι τώρα, με ισότιμη ψήφο στην Ευρώπη και με ευρώ; Γιατί τις καθυστερούμε χάνοντας λόγω ύφεσης εκατομμύρια ανά ημέρα; Για να πείθουμε ψηφοφόρους ότι είμαστε πατριώτες και φίλοι του λαού, ότι τάχα σκίζουμε μνημόνια και διαπραγματευόμαστε σκληρά;
Αναρωτηθήκατε γιατί οι καλύτεροι προπαγανδιστές της δραχμής είναι οι Ελληνες κερδοσκόποι; Επειδή θυμούνται τα κέρδη που είχαν οι κερδοσκόποι πριν από το 2002, αλλάζοντας τα δολάριά τους με υποτιμημένες δραχμές. Ολοι ανεξαιρέτως οι οικονομολόγοι, ακόμη και όσοι είναι οπαδοί της δραχμής, δέχονται ότι φυγή ή εκδίωξη της Ελλάδας από το ευρώ θα σημάνει υποτίμηση τουλάχιστον 50%-90% και διψήφιο πληθωρισμό.
Σε απλή αριθμητική, αυτό σημαίνει ότι οι κερδοσκόποι θα διπλασιάσουν τα κεφάλαια που τοποθέτησαν σε δολάρια. Και πολλοί θα αγοράσουν γη, κτήματα, σπίτια, επιχειρήσεις σε γελοίες τιμές, αφάνταστα χαμηλότερες από τις σημερινές. Και τι θα τις κάνουν οι Ελληνες τις δραχμές που θα πάρουν ξεπουλώντας;
Θα τις βλέπουν να εξανεμίζονται με τον πληθωρισμό και μόλις πιάσουν στα χέρια τους έναν μισθό ή μια σύνταξη, θα αγοράζουν πανικόβλητοι εισαγόμενα προϊόντα, μήπως προλάβουν τη βέβαιη ανατίμησή τους την επόμενη μέρα.
Και αν ο πληθωρισμός συνεχιστεί; Και αν μετατραπεί σε υπερπληθωρισμό με μια κρίση πετρελαίου ή σε μια πιθανότατη εξάπλωση του πολέμου στη Μέση Ανατολή; Τότε οι κερδοσκόποι θα πολλαπλασιάσουν τα κεφάλαιά τους και οι υπόλοιποι θα ξεπουλήσουν ό,τι τους απέμεινε και θα δώσουν την τελευταία τους δραχμή για να μεταναστεύσουν.
• Γιατί ο Σόιμπλε βιάζεται τώρα τελευταία να ξεφορτωθεί την Ελλάδα;
Οσοι τον αποκαλούν «μισέλληνα» είναι αφελείς. Το πολύ να είναι ένας απογοητευμένος φιλέλληνας. Δεν είναι, πάντως, κηδεμόνας της Ελλάδας. Είναι, απλούστατα, εξίσου πατριώτης με μας αλλά δυστυχώς Γερμανός πατριώτης και ευρωπατριώτης.
Πιστεύει ότι η Γερμανία και η Ευρώπη, αν είναι να αντεπεξέλθουν στις ανταγωνιστικές προκλήσεις του μέλλοντος, πρέπει να προστατεύσουν το κοινό νόμισμα και την ευρωπαϊκή οικονομία χωρίς τα οποία η Ευρώπη θα διασπαστεί. Ο Σόιμπλε έχει μπροστά του το φάσμα των εκλογών (Γερμανία, Γαλλία κ.α.). Είναι αρκετά οξυδερκής ώστε να βλέπει την άνοδο των αμαθών και αποχαυνωμένων ακροδεξιών, ναζιστών, φασιστών ή απλώς «ψεκασμένων».
Βλέπει ότι μια Ευρώπη με κλονισμένη οικονομία τελικά θα διαλυθεί και η Γερμανία θα ξαναγίνει μια μικρή, περιφερειακή δύναμη. Βλέπει ακόμη, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, τον κίνδυνο των αμαθών δημαγωγών που κυβερνούν και των αμαθών οπαδών τους που αλαλάζουν ενθουσιασμένοι. Βλέπει τους δικτάτορες στη Ρωσία και στην Τουρκία να εύχονται μια διαλυμένη, μικρή και αδύναμη Ευρώπη και τους φανατικούς στη Μέση Ανατολή να οραματίζονται την καταστροφή της.
Ξέρει επίσης πολύ καλά ότι απέναντι σε μια ιμπεριαλιστική Ρωσία, καμιά ευρωπαϊκή χώρα δεν θα επιζήσει χωρίς την προστασία του ΝΑΤΟ. Ακόμη και η Λεπέν, που νομίζει ότι με τα πυρηνικά της θα αποτρέψει την κατάκτηση της Γαλλίας, θα καταλήξει σύμμαχος και τελικά δορυφόρος της Ευρασιατικής Αυτοκρατορίας του Ρώσου δικτάτορα, όπως περίπου είχε καταλήξει δορυφόρος του Τρίτου Ράιχ η Γαλλία του στρατηγού Πετέν.
Μπροστά σε τέτοια προβλήματα, το απλό ερώτημα που θέτει στον εαυτό του ο κύριος Σόιμπλε και ο οποιοσδήποτε Ευρωπαίος αξιωματούχος είναι: γιατί να επιτρέψουμε σε άφρονες Ελληνες πολιτικούς να προκαλέσουν άλλη μια πανευρωπαϊκή κρίση; Αφού δεν μας θέλουν, ας τους αφήσουμε να πάνε στο καλό.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
