22.02.2017, 22:26 | εφσυν
Διάβασα (απνευστί) το βιβλίο του Διονύση Χαριτόπουλου «Σχέσεις – πόθου, πάθους, πόνου», πριν από τις 14 Φεβρουαρίου (του Αγίου Βαλεντίνου, εάν ενθυμείσθε). Περίμενα να περάσουν τα ταρατατζούμ και δημοσιεύω μικρό απόσπασμα (εκδόσεις «Τόπος»).
Πρόκειται για σχεδόν μικρούς αφορισμούς, οξυνούστατους, ειλικρινείς, βιοτρυφερούς -βγαλμένους από την εμπειρία του και τα μύχια του ταυτόχρονα.
Εξαιρετική γλώσσα -βαθιά λαϊκή και ανθρώπινη- και πόσο πνευματώδης. Να και με τι καταπιάνεται (περιεχόμενα): Φύλα, Επιλογή, Ομορφιά, Οχεία, Ψυχισμός, Συναλλαγή, Ερωτας, Ζευγάρι, Ζήλια, Απιστία, Χωρισμός.
Γραμμένο χωρίς αναστολές, χωρίς φιοριτούρες και δήθεν, αλλά με μεγάλη αγάπη για τα δύο φύλα -από τον πρωτάνθρωπο ώς το τέλος:
«Επί 6.000 χρόνια όλες οι κοινωνίες του δυτικού κόσμου φέρθηκαν εξαιρετικά βίαια, άδικα και ηλίθια στις γυναίκες· τις ανάγκασαν να διαβιούν σε ένα ερωτικό Νταχάου. (…)
Η δυσθεώρητη ανισότητα επέδρασε εντελώς αρνητικά στις μεταξύ τους σχέσεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις, κατάντησαν τον άντρα ένα εγωπαθές, βίαιο και εξουσιαστικό ον και τη γυναίκα ένα οπισθόβουλο, στρεψόδικο πλάσμα που αγωνίζεται να περάσει το δικό της.
Πριν 100 περίπου χρόνια άρχισε η ανατροπή.
Το γυναικείο κίνημα χειραφέτησης ξέσπασε στη Δύση ασυγκράτητο. Εκτός από δίκαιο, ήταν τόσο δυναμικό, μαζικό και επίμονο, που ανέτρεψε δοξασίες και πεποιθήσεις χιλιετιών και έδωσε στις γυναίκες μια νέα ταυτότητα ισότιμη με τους άντρες.
Τα κορίτσια έκαναν θαύματα. Αποκατέστησαν σε μεγάλο βαθμό τη νομική και κοινωνική θέση της γυναίκας, της ξανάδωσαν την οντότητα και τη χαμένη αυτοπεποίθηση.
Κι αν κάποιες έξαλλες ομάδες του λεγόμενου “πρωτόγονου” φεμινισμού ξέφυγαν σε παρατράγουδα, όταν ξυπνάνε οι σκλάβοι ας μην περιμένουμε αβρότητες.
Καμιά ιδεολογία, καμιά κοινωνική-πολιτική επανάσταση δεν επηρέασε την ανθρώπινη ζωή, όσο οι θρησκευτικές επαναστάσεις.
Στον δυτικό κόσμο ο Χριστιανισμός, σε όλες τις εκδοχές του και κυρίως τον Προτεσταντισμό, άλλαξε κυριολεκτικά τη μορφή, τους νόμους και τους κανόνες του κόσμου.
Ομως κάπου στο βάθος, στα θεμέλια οποιουδήποτε πολιτικο-κοινωνικο-θρησκευτικού εποικοδομήματος υπάρχει ζώσα και ακατάβλητη η ανθρώπινη φύση· ικανή πάντα να ανατρέψει κάθε είδους αφύσικες επιταγές και καταναγκασμούς.
Ολα τα Chanel, Gucci, Yves Saint Laurent, Van Cleef, Armani, Louis Vuitton, Calvin Klein, Donna Karan να βάλεις πάνω σου, η φύση μέσα σου δεν αλλάζει. Παραμένει ισχυρή και αναλλοίωτη.
Τα δύο φύλα θα αγωνίζονται κατά βάθος για την αθανασία των γονιδίων τους.
Με τον ίδιο πανάρχαιο τρόπο.
Το θηλυκό θα επιζητά τη θέωση φέρνοντας τη νέα ζωή και το αρσενικό θα επιδιώκει να διασπείρει το σπέρμα του ως συλλέκτης ερωτικών ενάρξεων.
Το αίσθημα μητρότητας των γυναικών είναι τόσο επιτακτικό, όσο η σεξουαλική επιθυμία των αντρών».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Αυτοί που κατασκευάζουν εχθρούς
