27.03.2017, 13:49 | efsyn.gr
Με τη δέουσα επισημότητα πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της μόνιμης έκθεσης «Νίκος Μπελογιάννης», στην οικία του αγωνιστή, στελέχους του ΚΚΕ, στη γενέτειρά του, Αμαλιάδα.
Την έκθεση εγκαινίασε ο πρωθυπουργός παρουσία του προέδρου της Βουλής και του δημάρχου Ήλιδας, ενώ χαιρετισμό απεύθυνε και ο γενικός γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.
Η οικία Μπελογιάννη δωρήθηκε στον δήμο Ήλιδας από τον γιο του, ενώ λίγο αργότερα χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το υπουργείο Πολιτισμού.
Φόρος τιμής στο Νίκο Μπελογιάννη
Η πρωτοβουλία της Βουλής των Ελλήνων και του δήμου Αμαλιάδας για τη μόνιμη έκθεση «Νίκος Μπελογιάννης» έχει μεγάλη συμβολική σημασία, είπε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά τον χαιρετισμό του στα εγκαίνια της έκθεσης «Νίκος Μπελογιάννης».
Αποτελεί απόδοση τιμής σε έναν άνθρωπο που έγινε σύμβολο του αγώνα για ειρήνη και δημοκρατία, πρόσθεσε ο Αλ. Τσίπρας.
«Εκατοντάδες άλλοι ”Μπελογιάννηδες” εκτελέστηκαν όχι διότι ήταν κίνδυνος για τη χώρα, αλλά μόνο και μόνο για να τορπιλιστεί κάθε προοπτική πολιτικής και εθνικής συνεννόησης, μετά τα χρόνια του εμφυλίου» υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
«Εκτελέστηκε για να συνεχίσουν να κυβερνούν οι ξένες δυνάμεις με τους αντιπροσώπους τους και όχι οι νόμιμα εκλεγμένες κυβερνήσεις, υπογράμμισε μεταξύ άλλων ο πρωθυπουργός.
Δεν θεωρούμε ότι είναι ήρωας μόνο για το ΚΚΕ
Φορτισμένος συναισθηματικά ήταν ο χαιρετισμός του γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμοπα. «Ο Μπελογιάννης έκανε το καθήκον του. Τίμησε τους νεκρούς των εργατικών αγώνων του μεσοπολέμου, του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, των αγώνων για τα κοινωνικά δικαιώματα, ήταν άξιος συνεχιστής τους, υπηρέτησε την κοινωνική πρόοδο για το λαό συνολικά. Γι’ αυτό δεν θεωρούμε ότι είναι ήρωας μόνο για το ΚΚΕ. Ο ηρωισμός του, το παράδειγμά του, σε περίοδο ήττας του εργατικού λαϊκού κινήματος, δείχνει πώς ανοίγει ο δρόμος, κρατιέται η φλόγα αναμμένη και στις πιο σκοταδιστικές περιόδους» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Δημ. Κουτσούμπας.
Χαιρετισμός Δημήτρη Κουτσούμπα
Εργαζόμαστε για την αποκατάσταση και την ανασύσταση της ιστορικής μνήμης
Ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, τόνισε με τη σειρά του, «κοιτάζουμε κατάματα την ιστορία μας, διδασκόμαστε, εμπνεόμαστε, τιμούμε όσους άφησαν αδρό το αποτύπωμά τους. Εργαζόμαστε για την αποκατάσταση και την ανασύσταση της ιστορικής μνήμης γιατί θεωρούμε πως η προσπάθεια αυτή είναι μια διαχρονική καταξίωση της δημοκρατίας μας».
Έρευνα, συλλογή, οργάνωση, συντήρηση και τοποθέτηση ιστορικού υλικού
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, η Βουλή των Ελλήνων, ανταποκρινόμενη σε αίτημα του Δήμου Ήλιδας συνεπικουρούμενου από τον γιο του Νίκου Μπελογιάννη, Νίκο Ν. Μπελογιάννη και τη βουλευτή Ηλείας Έφη Γεωργοπούλου-Σαλτάρη, πριν από λίγους μήνες, αποφάσισε να συνδράμει στη διοργάνωση της Μόνιμης Έκθεσης στην οικία Μπελογιάννη, αναλαμβάνοντας μεταξύ άλλων την έρευνα, συλλογή, οργάνωση, συντήρηση και τοποθέτηση ιστορικού υλικού που αφορά τη ζωή και τη δράση του Νίκου Μπελογιάννη, από πλήθος αρχείων, βιβλιοθηκών και συλλογών. Στη Βουλή επίσης δωρήθηκαν από ιδιώτες διάφορα τεκμήρια τα οποία προορίζονται για την Έκθεση.
Η συμβολή της Βουλής στη διοργάνωση της Μόνιμης Έκθεσης θα υλοποιηθεί σε δύο στάδια. Το πρώτο αφορά τη λειτουργία του α’ ορόφου της οικίας και μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τον μουσειολογικό σχεδιασμό, την ιστορική έρευνα, τη διαμόρφωση του χώρου όπου θα στεγαστεί η Έκθεση, την εκπαίδευση του αναγκαίου προσωπικού στο οποίο θα ανατεθεί η λειτουργία της.
Το β’ στάδιο, που αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί στο τέλος Οκτωβρίου, αφορά τη διαμόρφωση και λειτουργία του ισογείου της οικίας ως εκθεσιακού χώρου, ώστε να υπάρχει η νοηματική συνέχεια με τον εκθεσιακό χώρο του α’ ορόφου και να διασφαλίζεται η ιστορική, αισθητική και λειτουργική σύνδεση του συνόλου της οικίας.
Μπελογιάννης και Αμαλιάδα
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στην Αμαλιάδα, στις 22 Δεκεμβρίου του 1915. Η οικογένεια του πατέρα του καταγόταν από την ορεινή Ηλεία και ειδικότερα από το χωριό Τσίπιανα.
Στο χωριό αυτό κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου υπήρχε κέντρο εκπαίδευσης του Δημοκρατικού Στρατού. Τα ερείπια του σπιτιού του προπάππου του Μπελογιάννη, Παναγή, βρίσκονται ακόμα στα περίχωρα του χωριού.
Ο πατέρας του Νίκου Μπελογιάννη, Γιώργος, είχε ανοίξει ξενοδοχείο στην Αμαλιάδα. Η καλή οικονομική κατάσταση της οικογένειας έδωσε την ευκαιρία στον μικρό Νίκο να σπουδάσει. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο στην Αμαλιάδα, αναχώρησε για την Αθήνα, όπου εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου.
Υπάρχουν μαρτυρίες που αναφέρουν ότι, από μαθητής του Γυμνασίου ακόμη, ήλθε σε επαφή με τις επαναστατικές ιδέες και με τις κομμουνιστικές οργανώσεις που δρούσαν στους κόλπους των αγροτών.
Εκείνα τα χρόνια της νιότης του, το κύριο προϊόν που παρήγε ο κάμπος της Ηλείας ήταν η σταφίδα. Στην περιοχή της πεδινής Ηλείας και της Αχαΐας από τα τέλη του 19ου αιώνα είχε αναπτυχθεί ένα ιδιότυπο αγροτοσυνδικαλιστικό κίνημα. Πολλές φορές οι αγρότες της Ηλείας είχαν ξεσηκωθεί, διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες ζωής.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, είχαν γίνει αρκετές εξεγέρσεις και πολλές φορές η κατάσταση είχε οδηγηθεί σε ένοπλη καταστολή. Μέσα σ’ αυτή την ατμόσφαιρα, ο Νίκος Μπελογιάννης έρχεται σε επαφή με τα προβλήματα των αγροτών.
Αν και γόνος σχετικά εύπορης οικογένειας, συμμετέχει στις κινητοποιήσεις των αγροτών. Στα μαθητικά του χρόνια, εντάσσεται στην ΟΚΝΕ και από το 1934 γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Συλλαμβάνεται από την αστυνομία για συμμετοχή σε αγροτικά συλλαλητήρια και μετά τον ορισμό της δίκης επιστρέφει στην Αθήνα για τις σπουδές του.
Τον Μάη του 1936 καταδικάζεται ερήμην στην Αμαλιάδα σε δύο χρόνια φυλάκιση για τη συμμετοχή του στις αγροτικές κινητοποιήσεις. Φοιτητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας πια, συλλαμβάνεται για δεύτερη φορά στην Αθήνα και εκτοπίζεται στην Ιο.
Από εκεί, πήρε χάρη τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου και στρατεύθηκε, για να υπηρετήσει τη θητεία του. Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου τον βρήκε στρατιώτη. Ο Νίκος Μπελογιάννης, ως στρατιώτης, αναπτύσσει δράση. Συλλαμβάνεται και πάλι, κατηγορείται για ανάπτυξη κομμουνιστικής δραστηριότητας στον στρατό και δικάζεται σε τρεις μήνες φυλακή και έξι μήνες εξορία.
Αμέσως μετά την απελευθέρωσή του, αρχίζει ο κύκλος της παράνομης κομματικής δουλειάς του Νίκου Μπελογιάννη. Οι συνθήκες είναι σκληρές και η καταστολή εκ μέρους του καθεστώτος ολοκληρωτική. Είναι η εποχή που η Ασφάλεια έχει καταφέρει ισχυρά χτυπήματα στο Κομμουνιστικό Κόμμα.
Τον Μάιο του 1938 συλλαμβάνεται εκ νέου, καταδικάζεται σε πενταετή φυλάκιση και δύο χρόνια εξορία. Φυλακίζεται αρχικά στις φυλακές της Αίγινας και κατόπιν, όπως χιλιάδες άλλοι αγωνιστές, μεταφέρεται στο κάτεργο της Ακροναυπλίας.
Η γερμανική κατοχή τον βρίσκει στη φυλακή. Το 1943, άρρωστος στο νοσοκομείο «Σωτηρία», καταφέρνει να αποδράσει και βρίσκεται στην Πελοπόννησο ως ηγετικό στέλεχος του ΕΑΜ.
Με την απελευθέρωση, τοποθετήθηκε επικεφαλής του Τομέα Διαφώτισης του ΚΚΕ στην Πελοπόννησο και υπεύθυνος έκδοσης του εβδομαδιαίου εντύπου του Γραφείου Πελοποννήσου του ΚΚΕ με τον τίτλο «Ελεύθερος Μωριάς» και λίγο αργότερα, υπεύθυνος έκδοσης της καθημερινής εφημερίδας του ΕΑΜ στην Πάτρα με τίτλο «Ελεύθερη Αχαΐα».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: