iloveithaki.gr | sept 16th 2017
δδ μανιάς
ένα καλοκαίρι που οι κλιματικές αλλαγές έκαναν το ιόνιο ινδικό ωκεανό
αυτή η αρρωστημένη υγρή ζέστη πολύ μ αρέσει. τι γλύκα που έχει, μου θυμίζει όταν περνούσαμε από σοκότρα γραμμή cape comorin με μουσώνια. το κούνημα ήταν το λιγότερο.
κι εκεί, μέσα στη βαβούρα του αέρα με τη σκόνη και τη υγρή ζέστη σα να ξεχώρισα κάτι ψιθυριστές φωνούλες όλο παράπονο
- γιατί να μας επιβάλλονται απόψεις μιας μειοψηφίας παραπολιτικών και μικροσυμφερόντων;
- μπούσουλας πρέπει να είναι το συμφέρον όλων των θιακών όχι ορισμένων
- είναι ινδία το θιάκι; υπάρχουν έξυπνοι και κουτοί; υπάρχουν κάστες κι εδώ;
- γιατί δεν μας αφήνουν να μένουμε και μεις στο θιάκι μας 4 μήνες το χρόνο; εδώ γεννηθήκαμε, εδώ μεγαλώσαμε, και μεις τ αγαπάμε κοι σπογγοκωλάριοι
- εμείς δεν εκμεταλευόμαστε τον τόπο μας, τον σεβόμαστε και το προσέχουμε
αλλά σιγά – σιγά έσβηναν κι έμενε πάλι μόνο η θολούρα, η υγρασία, η σκόνη, η ζέστη κι ένας στίχος που έλεγε
“το φως γεννιέται από παντού μα είναι αχαμνό και τα σκοτάδια το ξεγνέθουν και σου γνέφουν”/ ν καβαδίας
ίσως κ ένα τραγουδάκι
Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το Νότο,
δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια.
Είναι παράξενα της Ίντιας τα φανάρια
και δεν τα βλέπεις, καθώς λένε με το πρώτο.
Πέρ’ απ’ τη γέφυρα του Αδάμ, στη Νότιο Κίνα,
χιλιάδες παραλάβαινες τσουβάλια σόγια.
Μα ούτε στιγμή δεν ελησμόνησες τα λόγια
που σου `πανε μια κούφια ώρα στην Αθήνα
Στα νύχια μπαίνει το κατράμι και τ’ ανάβει,
χρόνια στα ρούχα το ψαρόλαδο μυρίζει,
κι ο λόγος της μες’ το μυαλό σου να σφυρίζει,
“ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή το καράβι; “
Νωρίς μπατάρισε ο καιρός κι έχει χαλάσει.
Σκατζάρισες, μα σε κρατά λύπη μεγάλη.
Απόψε ψόφησαν οι δυο μου παπαγάλοι
κι ο πίθηκος που `χα με κούραση γυμνάσει.
Η λαμαρίνα! …η λαμαρίνα όλα τα σβήνει.
Μας έσφιξε το kuro siwo σαν μια ζωνη
κι συ κοιτάς ακόμη πάνω απ’το τιμόνι,
πως παίζει ο μπούσουλας καρτίνι με καρτίνι.
άσχετο:
Περί σφουγγοκωλάριων
Ο σφουγγοκωλάριος ήταν τίτλος βυζαντινού αξιωματούχου.
Ήταν ο αξιωματούχος που είχε ως καθήκον του το σκούπισμα (σφούγγισμα) του “επίμαχου” σημείου του αυτοκράτορα! Κι όχι μόνο μετά το μπάνιο του, αλλά κι όταν έκανε άλλα πράγματα στην τουαλέτα.
Θεωρούνταν αξίωμα αξιοζήλευτο, μόνο για έμπιστα πρόσωπα, μια και ήταν από τους λίγους αξιωματούχους που ήταν τόσο κοντά στον αυτοκράτορα σε στιγμή που αυτός ήταν γυμνός (και άοπλος φυσικά).
Αργότερα, λόγω της σιχασιάς της συγκεκριμένης “εργασίας”, πήρε την αρνητική σημασία που έχει σήμερα
σφουγγοκωλάριος = Ο αχρείος, ο τιποτένιος, ο γλείφτης που προσπαθεί με κάθε τρόπο να ανέβει επαγγελματικά. Αντικείμενο αντιπάθειας από τους αξιοπρεπείς ανθρώπους.
