Posted on Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή
Διάβαζα τη «Σπουδή στη θάλασσα» του Νίκου Καββαδία μέσα στο μετρό και ξεχάστηκα και κόντεψα να βγω σε λάθος σταθμό.
Φανταστείτε να βγείτε σε λάθος λιμάνι και να μην συναντήσετε «κείνη την απίθανη σ΄όλο τον κόσμο χώρα που τα κορίτσια τό ‘ χουνε στα δίπλα ή και λοξά», όπως γράφει και ο ποιητής.
Φανταστείτε και μόνο… πόση ομοιογένεια, παθογένεια, νοσηρότητα.
Φανταστείτε να ξέρετε ποιο είναι το λιμάνι σας, αλλά να ταξιδεύετε όλο κόντρα και ο λόγος να μην είναι ξεκάθαρος ούτε για εσάς.
Φανταστείτε την εναντίωση του εαυτού σας σε αυτό που είστε και σε αυτό που θέλετε.
Καταπιεσμένοι, χειμαζόμενοι οι εαυτοί μας και τελικά αντιρρησίες, υπερευαίσθητοι ανήμποροι μαλάκες.
Ούτε τις επιθυμίες μας πια δεν κυνηγάμε.
