19 Δεκεμβρίου 2017 | cogito ero sum
– Ένα παιδί που γεννιέται στη φτώχεια δεν έχει σχεδόν καμιά πιθανότητα να ξεφύγει απ’ αυτή στις σημερινές Ηνωμένες Πολιτείες. Τα φτωχά παιδιά έχουν μικρή ή καμμία πρόσβαση σε ποιοτική διατροφή για να αναπτυχθούν, στο σύστημα υγείας ή σε μια αξιοπρεπή εκπαίδευση, δηλαδή σε όλα εκείνα που απαιτούνται για να ξεπεράσουν τη φτώχεια.
– Οι φτωχοί δεν έχουν καμιά πιθανότητα να ακουστούν οι φωνές τους, καμιά πιθανότητα να επηρεάσουν την κοινή πολιτική. Οι φτωχοί στις ΗΠΑ συχνά βρίσκονται στη φυλακή, δεν τους επιτρέπεται να ψηφίζουν επειδή έχουν ποινικό μητρώο ή αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να πάνε στα εκλογικά κέντρα, λόγω κάποιων συνειδητών προσπαθειών για την αποτροπή της συμμετοχής τους στις εκλογές ή ακόμη και της εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους, πράγματα που αποτελούν κλειδιά για την δημοκρατία.
Ναός του Αγίου Βονιφατίου, Σαν Φρανσίσκο: Η εκκλησία ανοίγει κάθε μέρα τις πόρτες της από τις 6 το πρωί ως τις 3 μετά το μεσημέρι, για να ξεκουράζονται και να κοιμούνται οι άστεγοι.
– Εντυπωσιάστηκα από τις απόψεις που συνάντησα σε όλη την χώρα. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τους πλούσιους ως επιχειρηματικά μυαλά, αλτρουιστές, δουλευταράδες και αφοσιωμένους πλήρως σε ό,τι κάνουν ενώ τους φτωχούς ως χαμένους, απατεώνες και ανθρώπους που απλώς προσπαθούν να επωφεληθούν από το σύστημα.
– Η ποινικοποίηση της φτώχειας βοηθάει στην δημιουργία ενός καταστροφικού κύκλου. Σε ένα τυπικό σενάριο, σε έναν άστεγο επιβάλλεται πρόστιμο για αλητεία ή επειδή κοιμάται στον δρόμο. Το ποσό του προστίμου θα αυξηθεί (σ.σ.: με τόκους) καθώς μένει απλήρωτο, οδηγώντας συχνά το άτομο στην φυλακή. Έτσι, αυτοί οι άνθρωποι χάνουν όποια δουλειά μπορεί να είχαν και φορτώνονται επί πλέον με ποινικό μητρώο που καθιστά ακόμη δυσκολώτερη την εύρεση εργασίας. Αυτό το καθοδικό σπιράλ τροφοδοτείται από την κοινή πολιτική.
– Ενώ τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι το 14% των κατοίκων των ΗΠΑ ζουν σε συνθήκες φτώχειας, τόσο πολλοί άλλοι ζουν σε κατάσταση ανασφάλειας και κακοπληρωμένης εργασίας (σ.σ.: πρεκάριοι) ώστε ένα 20% θα ήταν πιο ρεαλιστικό ως ποσοστό. Για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι στα Wal-Mart βασίζονται στα κουπόνια τροφίμων που μοιράζει η κυβέρνηση επειδή δεν είναι δυνατόν να επιβιώσουν με όσα κερδίζουν από την εργασία τους, παρ’ ότι πρόκειται για εργασία πλήρους απασχόλησης.
– Η έντονη εθνική φτώχεια και ανισότητα είναι απότοκα συσσωρευμένων πολυετών πολιτικών αλλά αναμένεται να επιδεινωθούν λόγω των σχεδίων τής κυβέρνησης Τραμπ για φορολογική μεταρρύθμιση και για περικοπή των προγραμμάτων υγείας και κοινωνικής περίθαλψης. Ένα σαρωτικό νομοσχέδιο φορολογικής μεταρρύθμισης που ωφελεί τις επιχειρήσεις και τους πλούσιους, θα προκαλούσε την δραματικώτερη αύξηση της ανισότητας που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Παράλληλα, οι αυξανόμενες περικοπές των δαπανών για υγεία και κοινωνική περίθαλψη θα καταστρέψουν ένα “δίχτυ ασφαλείας” κατά της φτώχειας, το οποίο είναι ήδη γεμάτο τρύπες. Αν τελικά υλοποιηθούν οι περικοπές που σχεδιάζονται, αυτό το δίχτυ θα εξαφανιστεί. Η ανισότητα θα εκτιναχθεί στο διάστημα. Μια σαφής εικόνα αυτής της τρομακτικής φτώχειας και ανισότητας είναι η επανεμφάνιση του αγκυλόστομου, ενός εντερικού παράσιτου, στις νότιες πολιτείες, όπου οι τοπικές κυβερνήσεις δεν παρέχουν στους πολίτες καθαρό πόσιμο νερό και αποχέτευση, αναγκάζοντάς τους να πληρώνουν από την τσέπη τους γι’ αυτά τα αγαθά.
Τα παραπάνω λόγια βγαίνουν από τα χείλη τού Φίλιπ Άλστον, διορισμένου από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ως ειδικού επιτετραμμένου για την φτώχεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Συνοδευόμενος από ένα συνεργείο τής βρεττανικής εφημερίδας Guardian, ο Άλστον επιχείρησε μια δεκαπενθήμερη περιοδεία “στην σκοτεινή καρδιά του πλουσιώτερου κράτους στον κόσμο”, προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσει τις αιτίες που αναγκάζουν 41 εκατομμύρια πολίτες των ΗΠΑ να ζουν σε συνθήκες φτώχειας.
Δεν θα προσθέσω κανένα δικό μου σχόλιο. Τα συμπεράσματα δικά σας. Αν δεν έχετε πρόβλημα με τα αγγλικά σας και θέλετε περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό από την δεκαπενθήμερη περιοδεία τού Φίλιπ Άλστον, διαβάστε:
– Ed Pilkington, “A journey through a land of extreme poverty: welcome to America“, The Guardian, 15/12/2017.
– Elle Wulfhorst, “Dire poverty in US to worsen under Trump, threatening democracy, top UN official says“, Reuters, 15/12/2017.
Ο Φίλιπ Άλστον περπατάει ανάμεσα σε άστεγους στο κέντρο τού Λος Άντζελες.
———————————————–
Επιμύθιο ενός “συνεδρίου θέσεων”
Όπως είναι γνωστό, το ιστολόγιο διατηρεί σελίδες στο Twitter και το Facebook, μέσω των οποίων ενημερώνει τους επισκέπτες για κάθε καινούργια δημοσίευση. Χτες, λοιπόν, κάποιος αναγνώστης, με προφανέστατη διάθεση για χαβαλέ, πήρε την -σχετική με το συνέδριο της ΝΔ- ανάρτηση του Facebook και την κοινοποίησε στην σελίδα μιας ομάδας οπαδών τής Νέας Δημοκρατίας, επιλέγοντας να την συνοδεύσει με ένα απόσπασμα που αρχίζει με την -ειρωνικώτατη- φράση “η Νέα Δημοκρατία δείχνει ενδιαφέρον για όλα τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο έλληνας πολίτης”. Και όμως, το κείμενο όχι μόνο δημοσιεύθηκε και όχι μόνο δεν έχει βρεθεί ως τώρα κανείς να το κατεβάσει αλλά έχει ήδη δεχτεί και 19 like ως την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές! Μάλιστα δε, κάποια αναγνώστρια το έχει χαρακτηρίσει ως “τέλειο”!!
Δεν κρύβω το ότι με όλα τούτα γέλασα με την ψυχή μου. Φαίνεται ότι οι αναγνώστες τής συγκεκριμένης σελίδας δεν διαβάζουν τίποτε περισσότερο από την πρώτη αράδα ενός κειμένου προκειμένου να εκδηλώσουν την ευαρέσκειά τους, αποδεικνύοντας πολλά και για την σοβαρότητά τους αλλά και για το επίπεδο εκείνων που δηλώνουν έτοιμοι να αλλάξουν την Ελλάδα…
