Yπό την προεδρία του πρώην υπουργού και ακαδημαϊκού Νίκου Παρασκευόπουλου | EUROKINISSI/ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ
Στη στελέχωση της επιτροπής που θ’ ασχοληθεί με τα «φαινόμενα παραβατικότητας» στα ΑΕΙ της χώρας, υπό την προεδρία του πρώην υπουργού και ακαδημαϊκού Νίκου Παρασκευόπουλου, προχωρά το υπουργείο Παιδείας το προσεχές διάστημα.
Η δρομολόγηση της εξαγγελθείσας από καιρό πρωτοβουλίας ανακοινώνεται μαζί με όλες τις επόμενες δράσεις του υπουργείου από τον ίδιο τον κ. Γαβρόγλου σε μια επιστολή που αποφάσισε να στείλει προς όλα τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας ανακεφαλαιώνοντας πεπραγμένα και προγραμματιζόμενα.
Η αρχική ιδέα (όπως είχε αποκαλύψει η «Εφ.Συν.») ήταν η συγκρότηση μιας επιτροπής για το άσυλο και την παραβατικότητα στα ΑΕΙ που θα συγκληθεί άπαξ ώστε να συντάξει έναν κώδικα προτάσεων για τη λειτουργία των ιδρυμάτων σε δεδομένες συνθήκες.
Ακόμα δεν έχει γίνει καμία συνάντηση προκειμένου να συζητηθούν θεσμικά και μεθοδολογικά θέματα. Σύμφωνα, ωστόσο, με ασφαλείς πληροφορίες, στόχος είναι η δημιουργία ενός γνωμοδοτικού οργάνου που δεν θα έχει καμία αποφασιστική αρμοδιότητα, αλλά θα αναλάβει την «εξειδίκευση του νόμου» καθορίζοντας κριτήρια που θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση φαινομένων παραβατικότητας.
«Γνωμοδότηση και σε καμία περίπτωση παρέμβαση ή επιχειρησιακές οδηγίες», λένε χαρακτηριστικά καλά γνωρίζοντες την πρόταση έχοντας υπόψη πως πρόκειται για μια δύσκολη πρωτοβουλία σε ένα εξαιρετικά ευαίσθητο έδαφος όπως είναι αυτό του πανεπιστημιακού ασύλου.
Αλλωστε, αν η μία παράμετρος του εγχειρήματος είναι η αποφυγή εμπλοκής στο αυτοδιοίκητο των ιδρυμάτων, η άλλη αφορά τον κίνδυνο να συνδεθούν τα όποια προβλήματα παραβατικότητας στα ΑΕΙ με την κυβέρνηση και με τη συλλογιστική ότι πρόκειται για δική της ευθύνη παρά τη διαχρονική αδυναμία επίλυσής τους.
Κατά τ’ άλλα, το επόμενο διάστημα θα δοθεί η δυνατότητα να αναπτυχθεί ο ουσιώδης προβληματισμός. Πόσο περισσότερο μπορεί να εξειδικεύσει ένα όργανο τη διάταξη περί ασύλου, άσχετα αν αυτή εφαρμόζεται ή όχι; «Οσοδήποτε, αρκεί να μην εκφεύγει αυτού», είναι η απάντηση που δίνουν προσωρινά όσοι ασχολούνται με τα ζητήματα αυτά.
Πόσο απαραίτητη κρίνεται η ύπαρξη ενός ακόμα θεσμικού πλαισίου έστω με τη μορφή κώδικα κριτηρίων, όταν επί χρόνια δεν εφαρμόζεται καμία παραλλαγή της περίφημης διάταξης και κυρίως όταν τα πρακτικά ζητήματα φύλαξης αποδεικνύονται κρισιμότερα στη ζέουσα καθημερινότητα των ιδρυμάτων; Απαντήσεις κατά καιρούς έχουν δοθεί. Αλλες ρεαλιστικές, άλλες καταχρηστικές και άλλες ανούσιες. Ισως γι’ αυτό, απαραίτητες στο πεδίο του σχετικού προβληματισμού.
Κατά τ’ άλλα, είναι σκόπιμο να επισημανθεί η πρωτοβουλία του υπουργού να προβεί σε μακροσκελή απολογισμό του πράγματι πλούσιου έργου του, ολοκληρωμένου και δρομολογούμενου. Η αλλαγή του χρόνου δεν αρκεί.
Περισσότερο δικαιολογείται από τη φιλοδοξία των δράσεων στον χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης και από την τρέχουσα επικαιρότητα, είτε πρόκειται για τις πρόσφατες και επικείμενες νομοθετικές ρυθμίσεις είτε για το ευρύτερο πεδίο άσκησης της εκπαιδευτικής πολιτικής. Ειδικά υπό το πρίσμα των φημών για ανασχηματισμό.
