19.03.2018, 18:25 | εφσυνΟ φίλος και σύντροφος Σωτήρης Καρύπης είχε μεράκι με το χειροποίητο κόσμημα. Ξεκίνησε τον βιοπορισμό του κυριολεκτικά από το «τίποτα», εκθέτοντας προς πώληση στον δρόμο τα μικρά του αριστουργήματα.
Εκεί στα Προπύλαια τον γνώρισα στις αρχές της δεκαετίας του ’80, στην υπαίθρια καλλιτεχνική μικρή αγορά όπου έβρισκες σχεδόν τα πάντα από βιβλία και πίνακες, μέχρι ζωγραφιές σε βότσαλα και φορέματα από την Ινδία.
Ευγενικός και ταπεινός, σε κέρδιζε από την πρώτη στιγμή με το χαμόγελο και την καλοσύνη του.
Ανήσυχος όπως ήταν για ένα βήμα πιο πέρα από τον δρόμο, δημιούργησε λίγο αργότερα το πρώτο του μαγαζάκι, γωνία Ανδρέα Μεταξά και Μπενάκη στα Εξάρχεια.
Έχασε τη Χρυσούλα (τη σύντροφό του) νωρίς αλλά δεν παρέδωσε δυνάμεις, δεν το έβαλε κάτω. Μεγάλωσε μόνος του, με τον μόχθο του, τα δύο τους παιδιά και κάποια στιγμή μετακόμισε «Το Ρόδι» στη γωνία της Σολωμού, λίγα μέτρα πρν την πλατεία Εξαρχείων.
Από την Παρασκευή 16/3 τα ξημερώματα, ο Σωτήρης Καρύπης έχει καταστραφεί οικονομικά, οι κόποι μιας ζωής (πάνω από 30χρόνια) χάθηκαν μέσα σε μια νύχτα, γιατί η μαφία της αρπαχτής επέλεξε τον φτωχό μικροέμπορα (ό,τι είναι πιο εύκολο δηλαδή και ό,τι «μας παίρνει»…) να τον κλέψουν και να «αδειάσουν» το στέκι του μεροκάματου από τα πάντα: μέχρι τις πρώτες ύλες και τα εργαλεία που είχε για τη δουλειά του, αφήνοντας πίσω μόνο σκουπίδια και έναν κενό χώρο!
Και δεν είναι ο πρώτος ο Σωτήρης, ούτε και ο τελευταίος στην παλιά μου δεύτερη γειτονιά!…
Γιατί πίσω από την πλατεία και τη γειτονιά που ΕΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο λούμπεν συρφετός βρήκε πρόσφορο έδαφος μέσα στην «επαναστατική» έκρηξη του μηδενισμού να απλώσει τα ξερά του!
Και επειδή η περιοχή έχει απολέσει εδώ και χρόνια το πολιτικό-κοινωνικό στίγμα της αμφισβήτησης και οι ελάχιστες φιλότιμες συντροφικές προσπάθειες δεν φθάνουν και δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την πολύμορφη ανομία και κανιβαλισμό, πολύ φοβάμαι πως στη γωνία παραμονεύει και περιμένει καρτερικά (το έχει δείξει) η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ των Εξαρχείων, πολύ χειρότερη από όσες κρατικές επεμβάσεις έχουν υπάρξει στο παρελθόν, και αυτήν τη φορά με ένα φονικότερο όπλο, την επαναφορά του Ιδιώνυμου διά χειρός Μητσοτάκη.
Αλληλεγγύη (το ελάχιστο….) στον Σωτήρη
*Μεμονωμένο άτομο από το Ελευθεριακό Κίνημα
