iloveithaki.gr | apr 11th 2018
με λίγα λόγια: έκανα υπομονή με τις ατέλειωτες ψαλμωδίες και τα απολύτως ακατανόητα δρώμενα, ακόμα και στα 12 ευαγγέλια της μεγάλης πέμπτης
σχόλια ημέρας:
οι ατέλειωτες ψαλμωδίες και τα απολύτως ακατανόητα δρώμενα
Αδειασε η Αθήνα τις τελευταίες μέρες και φάνηκαν παιδιά, κάποια που δεν έχουν εξοχικό ή χωριό να πάνε, ακούστηκαν να φωνάζουν και να κλαίνε, βρήκαν χώρο να τρέξουν, να πέσουν και να χτυπήσουν στην άσφαλτο και τις τσιμεντόπλακες. Τυχερή. Υπήρχε ο παππούς στο Αγρίνιο, κάναμε ένα ταξίδι κάθε άνοιξη, στις διακοπές του Πάσχα, και με υποδεχόταν με άγριες διαθέσεις για τον εκκλησιασμό μου, που ήξερε ότι ήταν ανύπαρκτος τον υπόλοιπο καιρό. Μ’ έπαιρνε από το χέρι και πηγαίναμε στην εκκλησία οι δυο μας, τον αγαπούσα τόσο που έκανα υπομονή με τις ατέλειωτες ψαλμωδίες και τα απολύτως ακατανόητα δρώμενα, ακόμα και στα 12 ευαγγέλια της Μεγάλης Πέμπτης με πήγαινε, και κάθε τόσο τον ρωτούσα, «πόσα έχει ακόμα» έτοιμη να σωριαστώ από πλήξη. Τώρα στην πόλη ξεμένουν ελάχιστα παιδιά, προσφυγάκια μοιάζουν όσα συναντώ. Καθώς ανοίγουμε παράθυρα, έρχονται οι φωνές από τα πιτσιρίκια του ισογείου, στριμωγμένα όλη μέρα στο σπίτι τους, τουλάχιστον ευχαριστιούνται τσιρίδα αυτές τις μέρες ανεμπόδιστα, να διαλαλούν την ικανότητα βαθιάς διαφραγματικής αναπνοής, που δεν τα έχει εγκαταλείψει. Συμμετέχουν βέβαια αυτά σε άλλου είδους τελετές διαβατήριες, η ίδια τους η ζωή είναι διαβατήρια, για πού άραγε διαβαίνουν, και τι θα μπορούν να γιορτάζουν εις ανάμνηση σε μερικές δεκαετίες; Ειρωνεία, να μένουν εδώ τα διαβατάρικα, όταν λείπουν όλα τ’ άλλα./ α δαμιανίδη
μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια χώρα που την έλεγαν συρία.
σήμερα, έπειτα από επτά χρόνια που μαίνεται στο έδαφός της ένας ιδιόρρυθμος εμφύλιος, με τα χαρακτηριστικά ενός πολέμου δι’ αντιπροσώπων, από τη Συρία έχουν μείνει μόνο συντρίμμια. Μέχρι το 2015, ελάχιστα ασχολούμασταν μ’ αυτόν τον πόλεμο και με τα εκατομμύρια των ανθρώπων που είχαν πάρει τον δρόμο της προσφυγιάς, είτε εντός της σπαρασσόμενης χώρας είτε στις γειτονικές. Όταν οι απελπισμένοι συνειδητοποίησαν ότι δεν είναι θέμα μηνών να σταματήσουν τα όπλα και να γυρίσουν στα σπίτια τους, οι πιο πλούσιοι και οι πιο τολμηροί αναζήτησαν πιο μόνιμο καταφύγιο στη Γη της Επαγγελίας – την Ευρώπη. Κι έτσι ο πόλεμος της Συρίας άρχισε να μας αφορά – και να βγάζει ό,τι καλύτερο κι ό,τι χειρότερο έχουν οι κάτοικοι της Γηραιάς Ηπείρου: Συμπόνια και αλληλεγγύη, ρατσισμό και εγωισμό.
τα μπακάλικα της γειτονιάς
οι πολύ μικρές και οι μικρές επιχειρήσεις χαρακτηρίζονται από πολύ μικρότερο κύκλο ζωής και πολύ υψηλότερο ποσοστό ίδρυσης και πτώχευσης. Βρίσκονται δηλαδή σε μία ρευστή κατάσταση που δεν τους επιτρέπει να επενδύσουν σε τεχνολογία, πληροφορία, διαφήμιση κ.λπ. με σύνηθες αποτέλεσμα τη χαμηλότερη παραγωγικότητα και την ανταγωνιστική αδυναμία. Σε συνδυασμό με τη συνήθη περιορισμένη παρουσία ιδίων κεφαλαίων και τις δυσκολίες χρηματοδότησης από το κλασικό τραπεζικό σύστημα, οι ΜΜΕ της χώρας δυσκολεύονται να αναπτυχθούν επιτυγχάνοντας οικονομίες κλίμακας. Πολλές έρευνες υποστηρίζουν ότι ιδίως η Ελλάδα, αλλά και άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου, είναι χώρες με πολύ περιορισμένο κοινωνικό κεφάλαιο για λόγους αναγόμενους στο πιο μακρινό παρελθόν (π.χ. μακρά διαστήματα ξένης κατοχής, απολυταρχική διακυβέρνηση), όσο και στο πρόσφατο παρελθόν και παρόν (πελατειακό σύστημα, εκτεταμένη και διάχυτη διαφθορά). Αυτά τα χαμηλά επίπεδα εμπιστοσύνης δυσχεραίνουν την επιχειρηματική προσέγγιση, επιβάλλοντας ένα πολύ μεγάλο συναλλακτικό κόστος που συχνά δρα απλώς απαγορευτικά για την επιχειρηματική συνεργασία. Σε κάθε περίπτωση, σημαντική παράμετρος της αντιμετώπισης του προβλήματος αποτελεί η δημιουργία δομών δημοσίου συμφέροντος για την υποστήριξη των ΜΜΕ. Στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία θα πρέπει και το κατάστημα της γειτονιάς μας να μπορεί να πουλάει τα προϊόντα του σε τιμές διεθνώς ανταγωνιστικές, κάτι εξαιρετικά δύσκολο για τις ΜΜΕ. / λ λαμπριανίδης
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1324″]
