ποιοι κάνουν κουμάντο σ’ αυτή τη χώρα;

Πρώην γκαρσόνια διορίζονται σύμβουλοι του πρωθυπουργού, πρώην ιδιοκτήτες βουλκανιζατέρ τοποθετούνται διοικητές νοσοκομείων, λεγεώνες μετακλητών λεηλατούν το κράτος. Τι γίνεται; Οι άπλυτοι, οι άσχετοι και οι κολλητοί διοικούν τη χώρα; Ναι, αυτό συμβαίνει, αν πιστέψουμε ορισμένα ξένα μέσα ενημέρωσης που, ενώ εμφανίζονται ως έγκυρα και σοβαρά, έχουν διακριθεί στο άθλημα του φασίζοντος αριστοκρατισμού.

Είναι αυτά που αποκαλούσαν τους Ελληνες τεμπελχανάδες, κι ας δούλευαν περισσότερες ώρες από πολλούς Ευρωπαίους (με στοιχεία της Ε.Ε.), που κατηγορούσαν τους Ελληνες πολιτικούς ότι είναι επιρρεπείς στη μίζα (ξεχνώντας βεβαίως να αναφέρουν ποιοι τις έδιναν), που εγκαλούσαν την ελληνική κοινωνία για κλίση προς τον λαϊκισμό και τη δημαγωγία (στις χώρες τους η άκρα Δεξιά είτε συμμετέχει σε κυβερνήσεις συνεργασίας είτε είναι παρούσα σε κρίσιμα κρατικά πόστα).

Από κοντά και εγχώρια δίκτυα ενημέρωσης που αναδεικνύουν πανηγυρίζοντας τα σχετικά δημοσιεύματα με την επιθετική ασχήμια, αποσιωπούν ό,τι καλό γράφεται αραιά και πού και θρηνολογούν γιατί έχει πέσει η χώρα στα χέρια τυχάρπαστων και επικίνδυνων.

Προφανώς δεν έχουν κουραστεί να συκοφαντούν το σύμπαν, αδιαφορώντας αν οι ενέργειές τους δεν πλήττουν μόνο την κυβέρνηση, αλλά συνολικά την πατρίδα, για την οποία υποτίθεται πως κόπτονται. Αλλά πώς να μην κάνουν κουμάντο στη χώρα οι πληβείοι αφού επικεφαλής της κυβέρνησης (συμμορία κατά την αντιπολίτευση) βρίσκεται ένας τύπος ο οποίος πριν γίνει πρωθυπουργός ήταν μια περιθωριακή φιγούρα, με περιορισμένες επαγγελματικές, πολιτικές και διοικητικές εμπειρίες;

Οπως ανέφερε πριν από μερικές βδομάδες το κύριο άρθρο κυριακάτικης εφημερίδας, «η επαφή του με τη λειτουργία της χώρας ήταν σχεδόν μηδενική. Και επειδή η πολιτική εκπαίδευσή του ήταν συγκεκριμένη -στο πεζοδρόμιο αποκτημένη- διακρινόταν από ελλείμματα χαρακτηριστικά και ιδιαιτέρως από την αριστερίστικη-κινηματική θρασύτητα αμφισβήτησης των πάντων, των θεσμών συμπεριλαμβανομένων».

Αριστεριστής λοιπόν (στην ΚΝΕ ήταν ο άνθρωπος) και εκπαιδευμένος στο πεζοδρόμιο (προσβολή μεγάλη για τους κατοίκους των βορείων προαστίων και τους θαμώνες των σικ εστιατορίων). Φαντάζεστε σε πόσο μεγάλη υπόληψη έχουν τους πολίτες που τον ψήφισαν δύο φορές. Μάλλον δεν είχε προλάβει να τους ξεβλαχέψει ο γνωστός τρακαδόρος και διασκεδαστής των νεόπλουτων.

Στους παλιότερους αυτή η επιχειρηματολογία που σήμερα εκπορεύεται από κάποτε κεντροαριστερά μέσα ενημέρωσης θυμίζει τη ρητορική που χρησιμοποιούσε η Δεξιά και οι φιλικές της εφημερίδες λίγο πριν από τις εκλογές του 1981 και αμέσως μετά, για το πολιτικό προσωπικό του ΠΑΣΟΚ.

«Πού βαδίζει η χώρα με αυτούς τους άγνωστους, ανεπάγγελτους και φανατικούς που έκανε υπουργούς ο Ανδρέας Παπανδρέου;», κραύγαζαν στα πρωτοσέλιδα και στα άρθρα γνώμης. Δεν μπορούσαν να χωνέψουν ότι είχαν χάσει το προνόμιο αποκλειστικής χρήσης της εξουσίας.

Το κακό για τους υπερασπιστές της συστημικής τάξης και της πολιτικής κανονικότητας είναι ότι την Ελλάδα δεν την οδήγησαν στη χρεοκοπία τα γκαρσόνια και οι λαστιχάδες, αλλά οι γόνοι πολιτικών δυναστειών που κληρονόμησαν ακόπως όνομα, κύρος, περιουσίες και κόμματα, οι «έμπειροι» που έμαθαν την πολιτική στα σαλόνια, στις δεξιώσεις και στις πρεσβείες, οι αχυράνθρωποι επιχειρηματιών, οι σπουδαγμένοι σε φημισμένα πανεπιστήμια της Δύσης με το μπλαζέ ύφος, οι επαγγελματίες της πολιτικής χωρίς ένσημα σε κανένα Ταμείο, τα αγόρια και τα κορίτσια της αστικής τάξης με τα ντοκτορά στην οικονομία και τη διοίκηση επιχειρήσεων. Αυτοί έκαναν κουμάντο και μας πρόκοψαν…

Ανάγωγα

Ρωτάνε συνεχώς τους εκπροσώπους του ΔΝΤ αν πρέπει να έρθει νωρίτερα η μείωση του αφορολόγητου. Η Λαγκάρντ είναι ήξεις-αφήξεις. Ο πολύς Τόμσεν λέει κάτι ακαταλαβίστικα, προσθέτοντας πως συμφωνεί με μέτρα που είναι φιλικά στην ανάπτυξη.

Δηλαδή, θέλει να μας τρελάνει; Είναι δυνατόν ένα μέτρο που μειώνει κι άλλο τα γλίσχρα εισοδήματα τμημάτων της κοινωνίας να είναι φιλικό στην ανάπτυξη;

Μα τι είδους ανάπτυξη έχουν στο μυαλό τους τα παιδιά του ΔΝΤ; Απορίες που έχω κι εγώ!