Οι αποκαλύψεις στη δίκη της Χρυσής Αυγής για την υπόγεια διασύνδεση της κυβέρνησης Σαμαρά με τη νεοναζιστική οργάνωση δεν προκαλούν έκπληξη αλλά μόνο ανησυχία για το πολιτικό μέλλον.

Είχε καταγραφεί σε συνομιλίες και επιβεβαιώνεται πλέον και σε άλλα στοιχεία του αποδεικτικού υλικού​ ότι ενώ η ΝΔ του Σαμαρά διακινούσε θεωρίες “των δύο άκρων”, επικοινωνούσε μέσω του Γραμματέα της Κυβέρνησης Τάκη Μπαλτάκου με τη ΧΑ, και τη μεταχειριζόταν ως το “μακρύ χέρι” του πολιτικού κατεστημένου, σε μια παρωχημένη μετεμφυλιακή λογική. Όμως αυτά είναι γνωστά.

Το πρόβλημα είναι ότι μετά την επίθεση στον Γ. Μπουτάρη και την εμμονική απόπειρα της ΝΔ να ανοίξει πάλι τη συζήτηση για τη “βία της αριστεράς”, ο πολιτικός διάλογος εισέρχεται εκ νέου σε νοσηρά μονοπάτια. Η ανιστόρητη “θεωρία των δύο άκρων” επανέρχεται και παράσχει έμμεση συγκάλυψη στη φασιστική βία, στον βωμό μιας μικροπολιτικής αμυντικής τακτικής.

Σε εποχές που το Μακεδονικό είναι ανοιχτό και ένας αδίστακτος – όπως αποδείχτηκε- ακροδεξιός συρφετός επενδύει στην εθνικιστική δημαγωγία και εργαλειοποιεί ακόμη και τη βία, είναι πολύ κρίσιμο για τη ΝΔ να αποδειχτεί υπεύθυνη και να μην υποκύψει στα ακροδεξιά της βαρίδια και τον πειρασμό μιας διχαστικής ρητορικής.

Οι καιροί είναι κρίσιμοι και απαιτούν πολιτική υπευθυνότητα από όλους.