Σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις στην Υγεία στο Νομό Κεφαλονιάς & Ιθάκης
Η όξυνση και η επιδείνωση των όρων παροχής υπηρεσιών υγείας, πρόληψης, θεραπείας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στο νομό Κεφαλονιάς και Ιθάκης αποτελεί ευθεία επίθεση απέναντι στους εργαζόμενους και απειλεί σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμη και την ίδια τους την ασφάλεια, τη ζωή. Μαζί με μια σειρά άλλες λαϊκές ανάγκες όπως αυτές των υποδομών για την αντιπλημμυρική και αντισεισμική προστασία, την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, τις σοβαρές ελλείψεις και την ασφάλεια στις υποδομές στην παιδεία, τα προβλήματα στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες κ.α., αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα που κάνουν όλο και πιο δύσκολη τη ζωή των εργαζομένων και της νεολαίας στο Νομό.
Τόσο στις παλαιότερες όσο και στην πιο πρόσφατη κινητοποίηση που οργάνωσε το ΕΚΚΙ, το Σωματείο εργαζομένων στο νοσοκομείο, η ΕΛΜΕΚΙ και το Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ, καταγγέλθηκε η κατάσταση στις δομές υγείας στο νομό που συνοψίζεται στα παρακάτω.
Στο Γ.Ν.Κ. δεν υπάρχουν βασικές ειδικότητες ιατρών όπως, αιματολόγος, ΩΡΛ, ψυχίατρος, γαστρεντερολόγος, δερματολόγος ενώ είναι ακάλυπτες οι μισές οργανικές θέσεις νοσηλευτικού και διοικητικού προσωπικού. Στο νοσηλευτικό προσωπικό επιβάλλονται παράνομα και επισφαλή προγράμματα εργασίας οδηγώντας το στα όρια της εξουθένωσης και της εργασιακής εξόντωσης την ίδια στιγμή που δρομολογείται η περικοπή του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας. Η σίτιση και η καθαριότητα είναι παραδομένη στον ιδιωτικό τομέα παρά τις αντίθετες εξαγγελίες, αφήνοντας ακάλυπτες οργανικές θέσεις σε αυτές. Οι υδραυλικές και ηλεκτρολογικές βλάβες που προκλήθηκαν από το σεισμό ακόμη δεν έχουν αποκατασταθεί, με δυνητικό επαπειλούμενο κίνδυνο για τη ζωή και την ασφάλειά μας. Στην Πτέρυγα «Βεργωτή» δε λειτουργεί ούτε η ΜΕΘ ούτε η Ψυχιατρική Κλινική και οι ασθενείς ταλαιπωρούνται νοσηλευόμενοι εκτός νομού, ενώ η τελευταία εξέλιξη είναι ότι μεθοδεύεται από τα στελέχη της Κυβέρνησης στην υγεία, η αποψίλωση της ΜΕΘ από τον τεχνικό εξοπλισμό της σταδιακά και με την μέθοδο του «δανεισμού» σε άλλα νοσοκομεία της ΥΠΕ. Το ΕΚΑΒ δεν μπορεί να καλύψει παράλληλο περιστατικό, ενώ σε ότι αφορά στο «Μαντζαβινάτειο» Νοσοκομείο, έπεσαν οι τίτλοι τέλους στην Παθολογική Κλινική λόγω παντελούς έλλειψης παθολόγων μετά την συνταξιοδότηση και των τελευταίων ηρωικών γιατρών που πρόσφατα συνταξιοδοτήθηκαν. Οι ασθενείς από την Παλλική πλέον νοσηλεύονται στην ήδη επιβαρυμένη Παθολογική Κλινική στο Αργοστόλι. Το «Μαντζαβινάτειο» λειτουργεί πλέον μόνο ως Κέντρο Υγείας με μετακινούμενους Γενικούς Ιατρούς από τις περιφερειακές δομές στο νομό ( Κ.Υ. Σάμης , αγροτικά ιατρεία κλπ), συντελώντας έτσι στην αποδυνάμωση των υγειονομικών υπηρεσιών σε όλη την επικράτεια του νομού.
Το ΚΥ της Ιθάκης είναι σε τραγική κατάσταση. Οι γιατροί που έχουν απομείνει, δηλαδή ένας καρδιολόγος, ένας γενικός γιατρός (που συνταξιοδοτείται στα τέλη του 2018), μία επικουρική γιατρός (που επίσης αποχωρεί τέλος του ’18) και δύο αγροτικοί γιατροί εκ των οποίων ο ένας φεύγει τέλος Ιούνη και ο άλλος είναι στρατιώτης (!!!) καλούνται να καλύψουν 20 εφημερίες το μήνα…Ο ένας και μοναδικός οδηγός του ΕΚΑΒ έχει να πάρει άδεια 5 χρόνια, έχει διακοπεί η προμήθεια καυσίμων λόγω απλήρωτων τιμολογίων, ενώ ποινικοποιήθηκε ακόμη και το φιλότιμο του χειριστή ιατρικών μηχανημάτων και του υπεύθυνου του Κ.Υ. Η παρασκευάστρια του μικροβιολογικού συνταξιοδοτήθηκε πριν 5 χρόνια και η λύση που δόθηκε ήταν η κατάργηση της θέσης. Το ΚΥ Σάμης ουσιαστικά αποψιλώνεται με fast track διαδικασίες μετακινώντας τους γιατρούς στις δομές του Ληξουριού ή αλλού και τούμπαλιν.
Όλα τα παραπάνω προβλήματα είναι πολύ λογικό να οδηγούν και να εδραιώνουν στο τέλος την εμπορευματοποίηση και την ανταποδοτικότητα των παροχών Υγείας για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, να ενισχύουν τα επιχειρηματικά κριτήρια λειτουργίας των δημόσιων Μονάδων, καθώς και την ατομική ευθύνη των ασθενών απέναντι στα προβλήματα υγείας τους.
Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση αλλά και την δυναμική διεκδίκηση από την πλευρά του λαϊκού κινήματος, κυβέρνηση και διοικήσεις των νοσοκομείων αλλά και η τοπική Διοίκηση, προσπάθησαν και προσπαθούν σε δύο κατευθύνσεις. Από την μια να ρίξουν στάχτη στα μάτια και να αποπροσανατολίσουν, (ότι τάχα δεν θα κλείσει το Μαντζαβινάτειο, ότι τάχα προκηρύσσονται θέσεις επικουρικών ιατρών, ότι οι γιατροί με δική τους ευθύνη δεν έρχονται, ότι θα υλοποιηθούν διάφορα έργα στις υποδομές υγείας, ότι δίνουν επιδότηση ενοικίου στους γιατρούς κ.α.) και από την άλλη, συνεχίζουν ακάθεκτα στο ξήλωμα των δομών και των υποδομών υγείας στο νομό, υπηρετώντας το γενικότερο στόχο της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης στην Υγεία, ώστε να είναι υποταγμένη στα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων, για υγειονομικές μονάδες στη λογική της συρρίκνωσης του κόστους λειτουργίας, των υποβαθμισμένων παροχών, της υποστελέχωσης με ελάχιστο προσωπικό, χαμηλά αμειβόμενο και με κουτσουρεμένα δικαιώματα.
Είναι χαρακτηριστική η προσπάθεια που έκανε η κυβέρνηση και η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ με την πρόσφατη επίσκεψη του ΥΠΕάρχη της 6ης ΥΠΕ να δώσει «λύση» για το Μαντζαβινάτειο ενόψει του κλεισίματος της παθολογικής κλινικής, με «εντέλλεσθε», μετακινώντας όπως προαναφέρθηκε Γενικούς Ιατρούς από τα κέντρα υγείας Σάμης Λειβαθούς κ.α., δημιουργώντας έτσι νέα προβλήματα στις περιοχές αυτές. Από το 2009 που έγιναν οι τελευταίες προσλήψεις στο Μαντζαβινάτειο έχουν αποχωρήσει είτε λόγω υπηρεσιακών μεταβολών είτε λόγω συνταξιοδοτήσεων 20 γιατροί περίπου, ενώ αντίστοιχη είναι η εικόνα και στο νοσηλευτικό προσωπικό. Το αντίστοιχο συνέβη και στο Γ.Ν.Ν.Αργοστολίου. Είναι επίσης χαρακτηριστική τώρα η επιδίωξη να ξηλώσουν βήμα-βήμα την ΜΕΘ του ΓΝ.Ν.Αργοστολίου προκειμένου να επανδρώσουν με τα κρεβάτια της την αντίστοιχη του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου στο Ρίο !!!
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι «…η καθημερινότητα του πολίτη στην υγεία συνεχώς βελτιώνεται, παρά τις δυσκολίες…» και να κάνει λόγο για «…γιγάντιο έργο..» που πρέπει να «… καταλάβουν έγκαιρα, οι μονίμως και σκόπιμα διαμαρτυρόμενοι…». Η κ. Βουλευτής επίσης, αντιστρέφοντας τις ευθύνες της κυβέρνησης που δεν πλαισιώνει με κρεβάτια ΜΕΘ την πανεπιστημιακή κλινική στο Ρίο, επικαλείται «…την ανθρωπιά και την ευαισθησία των Κεφαλονιτών…» που, πρέπει να συναινέσουν να φύγουν τα κρεβάτια από την ΜΕΘ του Γ.Ν.Ν.Αργοστολίου για την ΜΕΘ στο Ρίο. Με το ίδιο θράσος η υπεύθυνη Υγείας του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ που απέναντι στα αδιάσειστα και αμείλικτα ερωτήματα και αιτήματα του λαού της Παλλικής εκδουλεύοντάς τον στην πρόσφατη συγκέντρωση στο Μαντζαβινάτειο αναφώνησε ότι «…εμείς ηθικοποιήσαμε την υγεία…» υπονοώντας ότι συστάθηκε προανακριτική για την “Novartis”!!! Από κοντά όμως και η ομογάλακτη τοπική διοίκηση δια του κ. Αντιπεριφερειάρχη συναινώντας στο έγκλημα να ομολογεί ότι οι δομές υγείας «…πρέπει να δοθούν στην ευθύνη της περιφέρειας !!!» και ότι εξασφάλισε να μην γίνουν μετακινήσεις γιατρών μόνο για το Κ.Υ. της Σάμης , «…γιατί δεν του ζητήθηκε για τις άλλες περιοχές…!!!» . Από την άλλη και ο κ.Δήμαρχος συναινώντας γενικότερα πολιτικά στην ακολουθούμενη αντιλαϊκή πολιτική ως στέλεχος της Ν.Δ. δεν είχε κανένα λόγο να μην δεχτεί να φύγουν από την Κεφαλονιά τα κρεβάτια της ΜΕΘ αφού και αυτός έχει την άποψη ότι το κόστος δεν συμφέρει την λειτουργία της.
Τόσο τα προβλήματα που προαναφέρονται όσο και η προκλητική στάση της κυβέρνησης και των στελεχών της στην υγεία καθώς και των στελεχών της τοπικής διοίκησης Δήμου-Περιφέρειας, προσφέρονται για ασφαλή συμπεράσματα ακόμη και για τους πιο δύσπιστους. Αυτή η πολιτική αποτυπώνει με επιθετικό τρόπο την ταξική επιλογή να θυσιαστεί η λαϊκή ανάγκη της δημόσιας υγείας και περίθαλψης στους στόχους της συμφωνίας της κυβέρνησης με τους «θεσμούς» για την τελευταία «αξιολόγηση» και για να πιαστούν τα ματωμένα πλεονάσματα. Η πολιτική που το κράτος περιορίζει δραστικά τόσο τη χρηματοδότηση για τη λειτουργία, τη στελέχωση και τον εξοπλισμό των δημόσιων Μονάδων Υγείας , όσο και τις δωρεάν παροχές, οι οποίες είναι όλο και περισσότερο αναντίστοιχες με τις σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες, είναι στρατηγικού χαρακτήρα πολιτική και έχει να κάνει συνολικά με την στρατηγική της ΕΕ για την Υγεία και το Φάρμακο, που όλα τα αστικά κόμματα υποστηρίζουν.
Η όποια αντιπαράθεση μεταξύ των αστικών δυνάμεων, γίνεται συνήθως σε επουσιώδη ζητήματα κάνοντας χρήση των προσωπικών επιθέσεων για να αποπροσανατολίσουν. Συμφωνώντας στα βασικά και προσπαθώντας να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, εστιάζουν την αντιπαράθεσή τους στα ζητήματα της «ικανότητας», της «αποτελεσματικότητας», της μη ύπαρξης «σχεδιασμού», της «διαφάνειας», των «σκανδάλων» κ.λπ.. χρησιμοποιώντας τα πανομοιότυπα επιχειρήματά τους που είναι ο «εξορθολογισμός» των δαπανών, «νοικοκύρεμα», καταπολέμηση της «σπατάλης και της διαφθοράς», παροχές με βάση τις «πραγματικές ανάγκες» κ.α. επιχειρήματα όμως που περνάνε στη λαϊκή συνείδηση ως «κανονικότητα» τις επιπλέον κρατικές και ασφαλιστικές περικοπές και τις επιπλέον πληρωμές σε φάρμακα, ιατρικές, εργαστηριακές και διαγνωστικές εξετάσεις, θεραπείες, υγειονομικό υλικό κ.λπ
Το εργατικό – λαϊκό κίνημα και τα ταξικά συνδικάτα στην Κεφαλονιά και την Ιθάκη τα τελευταία χρόνια έχουν δώσει μεγάλους αγώνες που αγκάλιασαν την μεγάλη πλειοψηφία του Λαού για τα προβλήματα της υγείας σε μεγάλες συγκεντρώσεις και σε άλλες πλούσιες πρωτοβουλίες. Αυτοί οι αγώνες βοήθησαν σημαντικά όχι μόνο να αναδειχτούν αυτά που επιμελώς κυβέρνηση και διοικήσεις των νοσοκομείων είτε έκρυβαν είτε εξωράιζαν , αλλά και να συνειδητοποιείται όλο και περισσότερο από τους εργαζόμενους ότι αυτά τα προβλήματα και οι ελλείψεις από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, συνδέονται άμεσα με την επιδίωξη του κεφαλαίου και του κράτους του να στοιχίζει πιο φτηνά το εμπόρευμα υγεία, προκειμένου να τονωθούν η ανταγωνιστικότητα και η αναθέρμανση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων σε αυτόν τον τομέα είτε σε άλλους. Συνειδητοποιείται επίσης ακόμη περισσότερο ότι αυτά τα προβλήματα δεν έχουν προσωρινό χαρακτήρα λόγω της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης αλλά μόνιμο, ακριβώς επειδή αποτελούν στρατηγική επιλογή ΕΕ- Κεφαλαίου καθώς και όλων των αστικών κομμάτων και των Κυβερνήσεών τους μέχρι σήμερα.
Ποια όμως είναι η προοπτική και οι κατευθύνσεις των μέτρων με βάση τις κεντρικές κυβερνητικές επιλογές για την υγεία που – ανεξάρτητα από επιμέρους διαφοροποιήσεις – έχει και τη στήριξη των άλλων αστικών κομμάτων και που θα έχει σοβαρές επιπτώσεις και στις προσφερόμενες υπηρεσίες και στο νομό μας;
Μία από τις πιο βασικές κατευθύνσεις είναι η χρηματοδότηση των νοσοκομείων – Κέντρων Υγείας
Για το 2018 υπάρχει πανελλαδικά περαιτέρω μείωση από τον κρατικό προϋπολογισμό κατά 363 εκατ. ευρώ, που προστίθεται στη μείωση κατά 22,5% του 2016. Όσον αφορά π.χ. τον προϋπολογισμό του ΓΝΝΑ το 2017 αυτός ανερχόταν στα 3.430.896,09 ευρώ ενώ το 2018 μειώθηκε στα 3.275.667,99 ευρώ (-155.229). Η νομοθέτηση της «συμβολής» της Τοπικής Διοίκησης Α’ και Β’ βαθμού να χρηματοδοτούν τη δημιουργία Μονάδων Υγείας , τον εξοπλισμό τους, τη μισθοδοσία προσωπικού, την παροχή επιδομάτων σε χρήμα και σε είδος (π.χ. στέγαση), ως «κίνητρα», κυρίως σε γιατρούς των περιφερειακών – «άγονων» περιοχών, όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημα αλλά αντίθετα ανοίγουν την προοπτική της επιβολής επιπλέον τοπικής φορολογίας στους κατοίκους, στο όνομα των αναγκών σε στελέχωση των Μονάδων Υγείας , σε εξοπλισμό κ.λπ., καθώς και το δρόμο της μεγαλύτερης διαφοροποίησης των Μονάδων Υγείας όσον αφορά την ανάπτυξη και τις υπηρεσίες τους ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα της Τοπικής Διοίκησης, αλλά και των κατοίκων να χρηματοδοτούν ή όχι τέτοιες ανάγκες. Και εδώ η ΠΙΝ και ο Περιφερειάρχης (ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ) όπως σε κάθε αντεργατική επιλογή πρωτοπορεί.
Άλλη βασική κατεύθυνση είναι και η στελέχωση των δημόσιων Μονάδων Υγείας.
Η κυβέρνηση και πρόσφατα η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ προπαγανδίζουν κάποιες προσλήψεις που γίνονται ή πρόκειται να γίνουν και ότι αυτές αποτελούν απόδειξη για «αντιστροφή της άσχημης κατάστασης στο δημόσιο σύστημα». Πρόκειται σε μεγάλο βαθμό για απάτη και για μια «εικονική πραγματικότητα», αφού οι προσλήψεις με μόνιμη σχέση εργασίας είναι μηδενικές τοπικά και ελάχιστες πανελλαδικά, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των διακηρύξεων για επικουρικούς γιατρούς είτε δεν υλοποιείται (δεν καταλαμβάνονται οι θέσεις λόγω της οικονομικής απαξίωσης και της επιστημονικής καθήλωσης που επιφυλάσσεται στο προσωπικό), είτε υλοποιείται μερικώς, αφού αφορά προσωρινά εργαζόμενους (επικουρικοί, δελτίο παροχής υπηρεσιών, ατομικές συμβάσεις), οι οποίοι στην ουσία δεν προστίθενται στο προσωπικό που υπάρχει, αλλά αντικαθιστούν αυτούς των οποίων λήγει η σύμβαση. Αυτού του τύπου οι «προσλήψεις» επεκτείνονται και μαζί με την πρόσφατη κατάργηση του σταθερού ημερήσιου – εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, καταρχάς στους γιατρούς, διαμορφώνουν ακόμα πιο φτηνούς υγειονομικούς για το κράτος. Ταυτόχρονα, στόχος είναι, με τον ίδιο ή και λιγότερο αριθμό υγειονομικών, να βγαίνει περισσότερη δουλειά, όπως ταιριάζει στον επιχειρηματικό χαρακτήρα λειτουργίας των δημόσιων Μονάδων Υγείας .
Ο αγώνας για τα ζητήματα της λαϊκής υγείας είναι καθοριστικός για να μην γίνει χειρότερη η κατάσταση, για να μην περάσει αυτό που επιδιώκει συστηματικά η κυβέρνηση για όλα τα ζητήματα που αφορούν τη λαϊκή οικογένεια, να ταυτίσουμε τις «πραγματικές μας ανάγκες» με το επίπεδο της εξαθλίωσης, να έχουμε τις ελάχιστες απαιτήσεις σε σχέση με τις δυνατότητες που διαμορφώνουν η παραγωγικότητα, η επιστημονική γνώση και η τεχνολογία.
Το περιεχόμενο των διεκδικήσεων αφορά όλους τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους .
Στα πλαίσια αυτά είναι ανάγκη σήμερα :
Να αναπτυχθεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και στο Νομό μας με χρηματοδότηση από το κράτος, με τα Κέντρα Υγείας πλήρως εξοπλισμένα με όλα τα απαραίτητα μέσα και ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
Η πλήρης στελέχωση των νοσοκομείων του νομού με όλες τις ειδικότητες γιατρών, οδοντιάτρων, νοσηλευτών, μαιών, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, επισκεπτών υγείας , φυσικοθεραπευτών και άλλων υγειονομικών. Με σύγχρονο εξοπλισμό, διαγνωστικά εργαστήρια, οδοντιατρεία, φυσικοθεραπευτήρια, φαρμακεία κ.λπ.
Να επανδρωθούν με όλες τις απαραίτητες ειδικότητες ιδιαίτερα τα Κ.Υ. της Ιθάκης και της Σάμης.
Να παρέχονται από το κράτος δωρεάν όλες οι εξετάσεις, θεραπείες, υγειονομικό υλικό, φάρμακα, εμβόλια, «καινοτόμα» φάρμακα με αυστηρά και μόνο επιστημονικά κριτήρια χωρίς πληρωμές, συμμετοχές, χωρίς πλαφόν και περικοπές, σύμφωνα με τις ανάγκες .
Να καταργηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές στον κλάδο Υγείας των ασφαλιστικών ταμείων. Να καταργηθεί ο ΦΠΑ σε όλες τις υπηρεσίες Υγείας και στα φάρμακα.
Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και του επικουρικού προσωπικού που εργάζονται σήμερα στα Νοσοκομεία.
Να λειτουργήσουν όλα τα τμήματα και οι δομές (ΜΕΘ, Ψυχιατρική, χειρουργεία, ΕΚΑΒ, κέντρα υγείας κλπ) με πλήρη στελέχωσή τους. Να μην υπάρξει καμία απομάκρυνση του τεχνικού εξοπλισμού της ΜΕΘ σε άλλα νοσοκομεία.
Να σταματήσει η ποινικοποίηση της εργασίας των εργαζομένων στο Γ.Ν.Ν Αργοστολίου
Να υπάρξει αντιμετώπιση των συνεπειών του σεισμού του 2014, με πλήρη θωράκιση του Μαντζαβινάτειου και του ΓΝ.Ν.Αργοστολίου και να λυθούν – με όλα τα μέτρα ασφάλειας – τα προβλήματα στο υποσταθμό της ΔΕΗ που είναι στο υπόγειο.
Να σταματήσει η «κινητικότητα» των εργαζομένων εντός και εκτός του Νομού.
Να επανέρθει η οργανικότητα στο Μαντζαβινάτειο στην προ του 2012 κατάσταση.
Να μην προχωρήσει κανένας ντε φάκτο υποβιβασμός και καμιά συγχώνευση – κατάργηση νοσοκομείου.
Να υπάρχει Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν υγεία για όλο το λαό!!
Όλα τα παραπάνω προβλήματα και τα αιτήματα πρέπει να σημάνουν συναγερμό για το εργατικό – λαϊκό κίνημα, που πρέπει να κλιμακώσει την πάλη του, με πολύμορφες πρωτοβουλίες, και φυσικά μπροστά στην απεργία της ερχόμενης Τετάρτης 30 Μάη .
Οι κομμουνιστές βρέθηκαν και θα ξαναβρεθούν στην πρώτη γραμμή της πάλης με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, στους αγώνες που συνέβαλλαν αποφασιστικά ώστε η κατάσταση να μην είναι ακόμη χειρότερη αποκαλύπτοντας και φρενάροντας την κυβερνητική επέλαση και στο χώρο της υγείας στο νομό.
Απαιτείται όμως σήμερα να ισχυροποιηθεί η πολιτικοποίηση της συνδικαλιστικής και μαζικής δράσης, αλλά και οι όροι και οι προϋποθέσεις για την οριστική λύση των προβλημάτων.
Είναι αναγκαίο περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να συνειδητοποιείται ότι ριζική πολιτική λύση και στο πρόβλημα αυτό, είναι ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας από την εργατική εξουσία, που μπορεί να κατοχυρώσει καθολικά ένα σύγχρονο, δωρεάν, αποκλειστικά κρατικό σύστημα Υγείας και έναν κρατικό φορέα έρευνας, παραγωγής και δωρεάν διάθεσης φαρμάκων, εμβολίων κ.λπ. Σε ένα σύστημα που η λαϊκή υγεία δεν αποτελεί «κόστος», αλλά δικαίωμα και κοινωνικό αγαθό.
Δημήτρης Μαντζουράτος
μέλος της Τ.Ε. Κεφαλονιάς & Ιθάκης του ΚΚΕ
