iloveithaki.gr | june 9th 2018
με λίγα λόγια: «το καθήκον του πολίτη είναι έγκλημα όταν ξεχνά το καθήκον του ανθρώπου»
σχόλια ημέρας:
οι δαίμονες της γερμανικής ελιτ
«η ευρώπη δεν είναι παρά ένα έθνος που αποτελείται από περισσότερα. Η Γαλλία και η Αγγλία έχουν ανάγκη την ευημερία της Πολωνίας και της Μοσχοβίας, όπως μια επαρχία τους έχει ανάγκη τις άλλες. Το κράτος που πιστεύει ότι αυξάνει τη δύναμή του καταστρέφοντας τη δύναμη κάποιου άλλου, με το οποίο έχει σχέσεις, εξασθενεί συνήθως μαζί μ’ αυτό». Οι διαπιστώσεις αυτές που κάνει ο Μοντεσκιέ τον 18ο αιώνα φαίνονται περισσότερο έγκυρες σήμερα ακόμα και από την εποχή στην οποία διατυπώθηκαν. Η Γερμανία και οι βόρειοι δορυφόροι της με την επίδειξη δύναμης και αλαζονείας που κάνουν όλα τα τελευταία χρόνια απέναντι στον ευρωπαϊκό Νότο, αλλάζουν όχι μόνο το οικονομικό και πολιτικό, αλλά και το κοινωνικό τοπίο της ηπείρου. Οι δαίμονες που αφυπνίζει η γερμανική εμμονή με τη δημοσιονομική πειθαρχία (ορντολιμπεραλισμός), η «ηθικοποίηση» και ποινικοποίηση της διεθνούς πολιτικής και ο κοντόθωρος εγωισμός που επιδεικνύει το Βερολίνο δεν υπονομεύουν απλώς το εγχείρημα της Ε.Ε. Αυτό βρίσκεται προ πολλού διασωληνωμένο στην εντατική, με ελάχιστες έως καθόλου ελπίδες ανάνηψης. Το σημαντικότερο είναι η βαθιά συντηρητικοποίηση των ευρωπαϊκών κοινωνιών, έτσι όπως αυτή αποτυπώνεται τόσο στον εκλογικό χάρτη όσο και στην καθημερινή ζωή των λαών. Οι γερμανικές ελίτ πιστεύουν ότι η χώρα τους μπορεί να ενισχύεται και να κερδοσκοπεί στο διηνεκές από την αποτυχία, την εκπτώχευση και την παρακμή των χωρών της Νότιας Ευρώπης, χρησιμοποιώντας σαν άλλοθι την «ασωτία» και την «παρέκκλιση» των τελευταίων να «ζούνε πάνω από τις δυνάμεις τους». / τάσος τσακίρογλου
ο άνθρωπος, θέλει να χαίρεται και όχι μόνο να επιβιώνει
η ατομική αισθητική καλλιέργεια είναι απαραίτητο στοιχείο της πνευματικής ολοκλήρωσης, η συνύπαρξη γνώσης και ηθικής, χωρίς την ύπαρξη της αισθητικής, υποβιβάζει το όλον της ανθρώπινης υπόστασης και τις καθηλώνει μόνο στο επίπεδο του βιοπορισμού και της συντήρησης. Ο άνθρωπος, από τη φύση του, θέλει να χαίρεται και όχι μόνο να επιβιώνει, και τη χαρά της ομορφιάς δεν του τη χαρίζει κανείς, αλλά τη δικαιούται. Η αστική σκέψη, έχοντας χάσει προ πολλού κάθε ικμάδα ανθρωπισμού, ενσωματώνοντας και αγκαλιάζοντας ένα όραμα του κόσμου συνεχώς πιο παράλογο, έχει ενστερνιστεί έναν πολεμικό καπιταλισμό, μακριά από αυτόν τον πεφωτισμένο Kant και Hegel. Η τεχνολογική εξέλιξη δημιούργησε καινούργια εργαλεία παραγωγής, επαναπροσδιορίζοντας την τέχνη μέσα από νέα υλικά, δυνατότητες κατασκευής, σύνθεσης παλαιών τεχνών σε νέες, ταχυτάτη μεταβολή των αξίων της αισθητικής, νέους τρόπους προβολής. Οι μάχες έχουν μεταφερθεί σε νέα πεδία η μόδα, η διαφήμιση, τα ΜΜΕ είναι οι νέοι καθεδρικοί, τα καινούργια παλάτια του πρίγκηπα λαού, που κατασκευάζονται και διακοσμούνται ακολουθώντας την ταχύτητα της μεταλλαγής της παραγωγής. Η νέα βιομηχανική επανάσταση στηρίζεται ακριβώς σε τέτοια διακριτά γεγονότα, εκεί όπου η τεχνητή ευφυΐα θα παίζει συνεχώς μεγαλύτερο ρόλο στη σφαίρα της παραγωγής και κατ’ επέκταση στον επηρεασμό και διαμόρφωση της αισθητικής. Πρέπει να τρομάζουμε; Πιστεύω πως όχι, γιατί πάντα ο άνθρωπος, ως άνω θωρών, θα μετατρέψει το μειονέκτημα σε πλεονέκτημα. / ν ρόη
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1379″]
