13.07.2018, 15:42 | εφσυνΗ αποστροφή για την εθνική ομάδα Κροατίας για αντιφασιστικούς λόγους μοιάζει εν μέρει δικαιολογημένη αλλά στην πραγματικότητα είναι και ανιστόρητη και λανθασμένη, ειδικά όταν αποδίδει συλλογική ευθύνη.
Δικαιολογημένη καθώς οι Κροάτες παίκτες με την ανοχή της ομοσπονδίας τους έχουν δώσει πάμπολλες αφορμές, από τις δηλώσεις του Βίντα για την Ουκρανία, τα εθνικιστικά τραγούδια στα αποδυτήρια, ενώ ουδείς ξεχνά τη χάραξη μιας τεράστιας σβάστικας από αγνώστους, σε αγώνα για τους προκριματικούς ομίλους του Euro 2016 με την Ιταλία στο Σπλιτ.
Ομως ούτε κατά διάνοια όλοι στην Κροατία στο Β’ Παγκόσμιο ήταν ναζί, παρότι το πρώτο ανεξάρτητο κροατικό κράτος φτιάχτηκε από τους Γερμανούς ναζί με τη συνδρομή της Ουστάσι, της περίφημης κροατικής ακροδεξιάς τρομοκρατικής οργάνωσης. Εκτός και αν ξεχνάμε τους «δικούς μας» χιλιάδες δωσιλόγους και ταγματασφαλίτες.
Οπως πολύ σωστά επισήμανε και ο καθηγητής της Παντείου Δημήτρης Χριστόπουλος στο facebook:
«Η κροατική Ακρα Δεξιά από τα χρόνια του πολέμου με τη Σερβία επανέκτησε ηγεμονικό ρόλο στους Κροάτες της Βοσνίας με έδρα το Μόσταρ της Ερζεγοβίνης και δευτερευόντως στο Ζάγκρεμπ, ενώ το κροατικό δεξιό κόμμα, το HDZ, έχει παράδοση που δεν θα την έλεγε κανείς “δημοκρατική”. Την ίδια στιγμή, η Κροατία έχει κι αυτή τη δική της παράδοση αντίστασης και εναλλακτικής κριτικής διανόησης που κάθε άλλο παρά ασήμαντη είναι. Τούτα για την ιστορία… Γίνεται δε πολλαπλώς ανόητο, όταν αυτοί που σήμερα θυμήθηκαν την κροατική Ακρα Δεξιά υποδέχθηκαν με επιδοκιμασία τα εγκλήματα της Σερβικής Ακρας Δεξιάς και των παραστρατιωτικών ομάδων της στον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας, αυτοί που μέχρι πρότινος μας λέγανε ότι στη Σερμπρένιτσα “δεν έγινε και τίποτε” ή αυτοί που διαδήλωναν για το Μακεδονικό φωνάζοντας “σύνορα με τη Σερβία” του Μιλόσεβιτς».
Γίνεται ακόμα πιο ανόητο αν σκεφτεί κανείς πως στην Ελλάδα τρίτο κόμμα είναι μια ναζιστική εγκληματική οργάνωση με δολοφονίες στο ενεργητικό της, όταν στην αντίπαλη της Κροατίας στον τελικό, Γαλλία, η Λεπέν προσεγγίζει ποσοστά πάνω από 20%, σε μια Ευρώπη-φρούριο, η οποία μαζί με όλο το ΝΑΤΟϊκό σύμπλεγμα επαναπροωθεί (και ενίοτε πνίγει) καθημερινά πρόσφυγες και μετανάστες.
