iloveithaki.gr | july 18th 2018
με λίγα λόγια: ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο: βία, διαφθορά, μπινελίκια και φανατισμός μεταξύ παραγόντων, οπαδών ακόμη και αθλητών
σχόλια ημέρας:
η απάθεια αιτία χειραγώγησης των κοινωνιών
κανονικά, η προσέγγιση των δύο μεγαλύτερων δυνάμεων του πλανήτη θα έπρεπε να στέλνει αισιόδοξα μηνύματα. Το περίεργο όμως στη σημερινή παγκόσμια κατάσταση είναι ότι όλοι μοιάζουν αδύναμοι. Ο Τραμπ αμφισβητείται στο εσωτερικό των ΗΠΑ με τρόπο που κανένας Πρόεδρος μέχρι σήμερα δεν έχει αμφισβητηθεί. Ο Πούτιν είναι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης μιας χώρας ισχυρής μεν, αλλά με τεράστια οικονομικά προβλήματα και εσωτερικές αντιφάσεις. Η προσέγγιση των δύο δείχνει επίσης αδύναμη. Παρά τα χαμόγελα, υπάρχουν μεταξύ τους ανοιχτά κρίσιμα γεωπολιτικά ζητήματα, με πρώτο και κύριο το θέμα του Ιράν. Η Ευρώπη δείχνει να συμπιέζεται ανάμεσα στους δύο. Είναι πολιτικά αποδυναμωμένη από την άνοδο της Ακροδεξιάς, πιέζεται από έναν εμπορικό πόλεμο που μόλις ξεκινάει, δυσκολεύεται να συνεννοηθεί με τον Τραμπ στο ΝΑΤΟ. Οι παγκόσμιες ισορροπίες αναδιατάσσονται, με αβέβαιο το πώς θα διαμορφωθούν. Οι αμερικανικοί δασμοί θα προκαλέσουν πιθανότατα ακόμα περισσότερη συμπίεση στις ευρωπαϊκές οικονομίες και τελικά στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Ενώ ένα σχέδιο για την αναδιοργάνωση της ευρωπαϊκής άμυνας μπορεί να στενέψει πολύ τα περιθώρια της κοινωνικής πολιτικής και να διευρύνει τις ανισότητες στην Ε.Ε. Όλα αυτά, με τη σειρά τους, θα ενισχύουν την απογοήτευση και την αντιπολιτική στάση ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων, το βούτυρο στο ψωμί της Ακροδεξιάς. Αυτό που μπορεί να κάνει τα πράγματα πιο αισιόδοξα μπορεί να είναι μόνο η ήττα της γενικευμένης απάθειας και της παραίτησης που χειραγωγούν σήμερα τις κοινωνίες. Οι δυνάμεις του καλού υπάρχουν παντού, πρέπει όμως να ανασυγκροτηθούν πολιτικά και προγραμματικά. Και η Αριστερά, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, πρέπει να μελετήσει τις ιστορικές απαιτήσεις στις οποίες καλείται να ανταποκριθεί.
άστους να σκούζουν, θα το πιούν το πικρό ποτηρι
προσπάθησαν να δημιουργήσουν κοινωνική αναταραχή, πότε με τους “παραιτηθείτε”, πότε με τις “γραβάτες”, πότε με νεοδημοκράτες και χρυσαυγίτες αγροτοπατέρες, πότε με κατευθυνόμενες συνδικαλιστικές ομάδες – με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα τον χώρο της Υγείας. Μετέτρεψαν τα κανάλια και τις ιστοσελίδες που τους στηρίζουν σε ακατάσχετους οχετούς δημοσιογραφικής λάσπης και χυδαίας εμπάθειας. Οργάνωσαν δολοφονίες χαρακτήρων. Έπαιξαν το χαρτί του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στο προσφυγικό, αλλά και το παρακρατικό χαρτί των οργανωμένων του κ. Μαρινάκη. Η τελευταία τους προσπάθεια ήταν το “Μακεδονικό”. Σε μια αποθέωση πατριδοκάπηλου καιροσκοπισμού, πέταξαν στα σκουπίδια την εθνική γραμμή που οι ίδιοι είχαν διαμορφώσει το 2008 και έπεσαν στην επικίνδυνη αγκαλιά της Ακροδεξιάς, ελπίζοντας πως έτσι θα καταφέρουν να οργανώσουν μαζικές αντικυβερνητικές εκδηλώσεις. Τίποτα από όλα αυτά δεν τους βγήκε. Έστησαν ολόκληρο καυγά με τον Μοσκοβισί, απαιτώντας δημόσια δέσμευση ότι θα εφαρμοστούν οι περικοπές στις συντάξεις. Και θα δούμε και άλλα τέτοια ξεσπάσματα επικοινωνιακής υστερίας στην προσπάθειά τους να περάσει στο ντούκου η 21η Αυγούστου. Τρέμουν την επάνοδο στην κανονικότητα γιατί δεν έχουν πολιτικό σχέδιο που να ανταποκρίνεται στην κανονικότητα. Ακόμα περισσότερο, τρέμουν έναν κόσμο που σιγά – σιγά αποκτά όλο και πιο καθαρή εικόνα για το τι έγινε στον τόπο τα τελευταία σαράντα χρόνια και το πώς η χώρα έφτασε εκεί που έφτασε. Δεν πειράζει. Ας σκούζουν. Όπως είπε και κάποιος πρόσφατα στη Βουλή, θα πιουν σιγά – σιγά το πικρό ποτήρι. Και θα το πιουν μέχρι τέλους.
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1418″]
