iloveithaki.gr \ sept 8th 2018
με λίγα λόγια: κάνει αγώνα η νδ να πείσει πως όλοι κινδυνεύουμε από τα τρικάκια του ρουβίκωνα και πάει ο άλλος και λέει θα εφαρμόσουμε πρόγραμμα πινοσέτ. έχει μαζευτεί η αφρόκρεμα της ευφυΐας σε αυτό το κόμμα / ταχτσίδης
moto: το μη διψείν του πιείν πολύ κάλλιον και το μη πεινήν του φαγείν και το μη ριγούν του αμπεχόνης ευπορείν / λουκιανός
σχόλια ημέρας:
ο τσίπρας στη δεθ και τα σκυλιά δεμένα
η κυβέρνηση επιχειρεί να οριοθετήσει από τώρα το πλαίσιο άσκησης της οικονομικής πολιτικής για την επόμενη τετραετία και, παράλληλα, να ακυρώσει εκ προοιμίου το πρόγραμμα της νδ που επίσης έχει ως επίκεντρο τις φορολογικές ελαφρύνσεις. Σε ό,τι αφορά, δε, τις καταγγελίες της αντιπολίτευσης περί «λαϊκίστικης παροχολογίας», κυβερνητικά στελέχη τονίζουν ότι ακριβώς ο τετραετής σχεδιασμός και οι απολύτως κοστολογημένες εξαγγελίες που θα κάνει απόψε ο πρωθυπουργός διαψεύδουν εμπράκτως ότι πρόκειται για προεκλογικές παροχές. πέρα όμως από τις καταγγελίες της νδ ο πρωθυπουργός καλείται απόψε να καθησυχάσει και τις αγορές, αλλά και τους δανειστές. Η άνοδος των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων τις τελευταίες ημέρες αποδίδεται κυρίως στη γενικευμένη αναταραχή που έχουν προκαλέσει οι οικονομικές κρίσεις σε Αργεντινή και Τουρκία. Ωστόσο, το βλέμμα τόσο των Βρυξελλών και του Βερολίνου, όσο και των επενδυτών είναι στραμμένο στη Θεσσαλονίκη και στην ισορροπία που θα τηρήσει ο Αλέξης Τσίπρας μεταξύ των μεταρρυθμιστικών δεσμεύσεων και των κοινωνικών παροχών
σεπτέμβρης: της γλυκύτητας της ατμόσφαιρας και των καρπών
να τρως υπό τον κορεσμό και να πίνεις υπέρ τη δίψα. ηρακλείτειες παρακαταθήκες, πολύτιμες: να λιώνεις λίγο κριθάρι στο νερό και να το τρως ευχάριστα. η λιτότης και η αποστροφή προς κάθε τι περιττό στο μεγαλείο της, μακριά από κάθε [υπερ]καταναλωτική μωροσοφία, εντεύθεν του νοήματος και της καθημερινής πράξης. 
Σεπτέμβρης: της γλυκύτητας της ατμόσφαιρας και των καρπών· ναι, των καρπών. Τα φρούτα ξεχειλίζουν και ευωδιάζουν, μακριά από φυτοφάρμακα και παραγωγική -τάχα- υστερία. άφθονα τα καρπούζια και τα πεπόνια, ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες, μπάμιες, φασολάκια, αγγούρια, κολοκύθια, ράπανα, γουλιά -επίσης: σύκα, σταφύλια, αχλάδια, ροδάκινα, καρύδια, αμύγδαλα.
Ολα τούτα τα τιμαλφή οφείλω να τα εγκαταλείψω. Τα βάζω βέβαια μέσα μου και αναρωτιέμαι γιατί. Εάν εγκαταλείπεις τη φύση, αυτή δεν το ξεχνά· θα σ’ το «ανταποδώσει». Λοιπόν, όσο μπορούμε να γευτούμε τους μεσογειακούς αυτούς καρπούς που μας έτυχαν [ξεχάσαμε όσπρια, χόρτα, βολβούς, σαλιγκάρια!] γιατί δεν θα τους ξαναγευτούμε [ήδη η γεύση σε πολλούς απ’ αυτούς έχει αλλοιωθεί, έχει χάσει το πρωταρχικό, φυσικό, άρωμά της -τι να κάνουμε;]. Λίγες μέρες ακόμη και όλα τούτα θα ξεχαστούν. Ελπίζω πως όχι. Κανείς κουβαλά μέσα του την ομορφιά του χωριού και τη φυσικότητά του. Το αιώνιον φυσικόν κάλλος \ γ σταματόπουλος
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1472″]
