iloveithaki.gr \ oct 22nd 2018
με λίγα λόγια: το άταφο πτώμα της λέξης “σημαία” εκπορνεύεται στο στόμα πτωματικών προδοτικών φασιστικών υπάρξεων
σχόλια ημέρας:
καλύτερα τη λέξη σημαία να την κρύψουμε βαθιά
το να γράφεις λοιπόν σε μέρες επετείου ενός τραγικού (σε ανθρώπινες απώλειες και όχι μόνο) θριάμβου εναντίον του φασισμού τη λέξη σημαία μπορεί να είναι πληρέστερο και από την ίδια τη σημαία, στην οποία άλλωστε ορκίστηκαν εξίσου ήρωες και προδότες. Άνθρωποι που έδωσαν τη ζωή τους γι’ αυτή και οι άλλοι που τους την άρπαξαν. Είτε κυριολεκτικά, είτε συμβολικά. Χωρίς να είναι λίγες οι φορές που ο μεταφορικός συμβολισμός ξεπέρασε σε τραγικότητα ακόμα και την κυριολεξία της απόλυτης αρπαγής που λέγεται θάνατος. Δηλαδή έγινε η φρίκη του να μη ζεις μέχρι τον θάνατο σου. Κάτι που συνέβη πολλές φορές μέσα στην Ιστορία, όπως και εδώ φυσικά, στις διπλανές μας πόρτες, στην πόρτα του σπιτιού μας, ώρα χαράματα, ώρα μεσάνυχτα, για χρόνια και χρόνια που πέρασαν σαν σημαίες βαριές από αίμα και δάκρυα χωρίς να κυματίζουν. Γι’ αυτό σου λέω: καλύτερα η λέξη σημαία, η λέξη που υπάρχει μονάχα ανάμεσα στις άλλες λέξεις, παρά η σημαία που είναι ένα κομμάτι πανί. Καλύτερα η λέξη σημαία γιατί είναι κομμένη από το μεγάλο πανί της γλώσσας που ξέρουμε τη γενέθλια υπόστασή της, την αγριότατη παραφορά της όταν αρπάζουν τους ανθρώπους της, ξέρουμε όμως και το άταφο πτώμα της όταν εκούσα άκουσα εκπορνεύεται στο στόμα πτωματικών υπάρξεων, παραπαίοντας και παραληρώντας αλλοπρόσαλλη και ακατανόητη σε νεκροταφεία νοημάτων. Εκεί στους τοίχους των εκτελέσεων. Εκεί στα υπόγεια των βασανιστηρίων. Εκεί στα αντίσκηνα της τρέλας και του ανείπωτου εξανδραποδισμού.
τα εθνικιστικά παραμάγαζα
η πρόθεση του γειτονικού μας λαού, να τελειώσει η εθνικιστική αντιπαράθεση ανάμεσα στην ελλάδα και την πγδμ, είχε εκφραστεί από το δημοψήφισμα. ο επιδέξιος χειρισμός της αποχής και των προβλημάτων στους εκλογικούς καταλόγους, από την εθνικιστική αντιπολίτευση, εμπόδισε το να αποτυπωθεί η βούληση της πλειοψηφίας. Όμως το συντριπτικό 91% που πήρε το “Ναι “ στη συμφωνία των Πρεσπών δεν αφήνει κανένα περιθώριο: η πλειοψηφία του λαού της ΠΓΔΜ θέλει να κλείσει μια παράλογη αντιπαράθεση γύρω από το ονοματολογικό. Θέλει φιλία και συνεργασία με την Ελλάδα. Με αυτό το δεδομένο πρέπει να προσεγγίσει κανείς το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας που έγινε προχθές το βράδυ στα Σκόπια. Το έχουμε πει και θα το ξαναπούμε: Ανεξάρτητα από τις γεωπολιτικές συνθήκες, ποτέ στην παγκόσμια Ιστορία, οι λαοί δεν ζημιώθηκαν εξαλείφοντας τον εθνικισμό από τις σχέσεις τους. Αντίθετα. Οι ειλικρινείς σχέσεις φιλίας λειτούργησαν πάντοτε ανασχετικά για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Η τίμια αμοιβαία συνεργασία ήταν ιστορικά το όπλο των λαών για να μπορούν να ορίζουν τις τύχες τους χωρίς κηδεμονίες και επιτροπείες. Τα εθνικιστικά παραμάγαζα που διαχειρίστηκαν σχεδόν για τρεις δεκαετίες τις σχέσεις Ελλάδας και ΠΓΜΔ, ούτε αντιαμερικανικά είναι, ούτε αντιιμπεριαλιστικά. Καθαρή δημαγωγία έκαναν, συσπειρώνοντας, εδώ και εκεί, πολιτικά αναλφάβητους. Η ήττα τους είναι αποφασιστικής σημασίας για την επόμενη μέρα. Και αν οι διεθνείς συσχετισμοί είναι σήμερα δυσμενείς, ας σκεφτούμε: Τους ανατρέπουμε πιο εύκολα χτίζοντας σχέσεις φιλίας και συνεργασίας; Ή πετροβολώντας ο ένας τον άλλον με ιστορικές προκαταλήψεις;
ο έλεγχος νομιμότητας των οτα
ο έλεγχος νομιμότητας των οτα ήταν μέχρι σήμερα ένα «πάρεργο» των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται τεράστιες καθυστερήσεις, να συγχέεται ο έλεγχος νομιμότητας με τον έλεγχο σκοπιμότητας και να διευρύνεται η εξάρτηση των ΟΤΑ από τους Συντονιστές των Αποκεντρωμένων. Με τον Κλεισθένη, συγκροτούνται Αυτοτελείς Υπηρεσίες Εποπτείας ΟΤΑ, ενώ οι Επόπτες επιλέγονται από το Ειδικό Συμβούλιο Επιλογής Διοικήσεων και είναι πρόσωπα υψηλών προσόντων, με νομικές γνώσεις. Επιπλέον, στις εν λόγω υπηρεσίες διορίζονται και δικηγόροι με εμπειρία στα σχετικά ζητήματα. Δημιουργείται, έτσι, ένα πολύ πιο λειτουργικό, διαφανές και αποτελεσματικό σύστημα ελέγχου των ΟΤΑ και ικανοποιείται ένα πάγιο αίτημα της Αυτοδιοίκησης. Στην αυτοδιοίκηση, τα δημοτικά σχήματα και οι παρατάξεις μας πρέπει να αναδείξουν μέσα από συμμετοχικές και κινηματικές διαδικασίες, νέες «ηγεσίες» που θα αντικατοπτρίζουν πιο ουσιαστικά την πολυμορφία των τοπικών κοινωνιών, τα διαφορετικά επαγγέλματα και θέσεις στην παραγωγή, τις πολλαπλές ταυτότητες και πολιτισμικές επιλογές που χαρακτηρίζουν τους σύγχρονους πληθυσμούς.
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1516″]
