iloveithaki.gr \ oct 30th 2018
με λίγα λόγια: αυτό το πανελλαδικό «επιτέλους» μίας ελλάδας που υποφέρει οκτώ χρόνια τώρα και που δεν μπορεί να βλέπει τους απατεώνες της μίζας που να ζουν ελεύθεροι και χαμογελαστοί τη μεγάλη ζωή τους \ ν μωραΐτης
σχόλια ημέρας:
ελληνική αστυνομία: διαφθορά και ομερτά
πέντε υποθέσεις διαφθοράς στην αστυνομία μέσα σε λιγότερες από 15 μέρες εξαρθρώθηκαν από έρευνες, κυρίως, των «Εσωτερικών Υποθέσεων» σε όλη τη χώρα και ανέδειξαν το πρόβλημα που υπάρχει στην ΕΛΑΣ. Ένα πρόβλημα που δεν σχετίζεται ούτε με την πολιτική ούτε με την οικονομική κρίση, αλλά αποκλειστικά και μόνο με νοοτροπίες.Όταν σε τόσο λίγες μέρες αποκαλύπτονται τόσες πολλές υποθέσεις τότε «πάει περίπατο» το γνωστό κλισέ ότι πρόκειται για «μεμονωμένες περιπτώσεις που υπάρχουν σε κάθε επάγγελμα». Από τη μία ο αστυνομικός δεν είναι τυχαίο επάγγελμα και συναρτάται με το αίσθημα ασφάλειας και από την άλλη η πυκνότητα των περιστατικών δείχνει ένα εγγενές πρόβλημα. Ακόμη σοβαρότερο όμως είναι το γεγονός πως οι περιπτώσεις διαφθοράς δεν είναι άγνωστες, ούτε εντός ούτε εκός της ΕΛΑΣ. Όλοι όμως κρατάνε συνήθως το στόμα τους κλειστό και δεν μιλούν ακόμη και αφού οι διεφθαρμένοι αστυνομικοί βρεθούν εκτός σώματος. Η διαφθορά στο δημόσιο τομέα άρχισε να μειώνεται όταν επικράτησε ένας αναγκαστικός εκσυγχρονισμός και όταν μειώθηκαν οι σχέσεις αλληλεξάρτησης με το πολιτικό κατεστημένο. Δεν έχει συμβεί το ίδιο στην ΕΛΑΣ και αυτό σημαίνει πως είναι η ώρα, οι νεότερες γενιές των αξιωματικών και των αστυφυλάκων, που διαθέτουν υψηλό επίπεδο κατάρτισης και επαγγελματισμό, να πρωταγωνιστήσουν στην αυτοκάθαρση, με τη θεσμική στήριξη της πολιτικής ηγεσίας και να μην επιτρέπουν την αναπαραγωγή στερεοτύπων ενός φαύλου παρελθόντος.
η άνοδος της ακροδεξιάς
η σημερινή άνοδος της ακροδεξιάς δεν οφείλεται στη «φύση» των Γερμανών. Είναι αντιθέτως αποτέλεσμα της κατάρρευσης της ηγεμονίας του νεοφιλελεύθερου αφηγήματος, όπως διαμορφώθηκε κατά την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τον Σοσιαλδημοκράτη Γκ. Σρέντερ, στην πορεία του οποίου η χώρα απέκτησε το προφίλ του αυστηρού επιτηρητή της διαδικασίας συμμόρφωσης με τους κανόνες του νεοφιλελευθερισμού
τερατώδη αυτοπεποίθηση ή και βαρεμάρα
η μονομέρεια στην ανάγνωση και την ακρόαση, και γενικότερα ο αυτοεγκλωβισμός μας σε ένα μικρό τμήμα του κόσμου (για διάφορους λόγους, από έλλειψη χρόνου, ιδεολογισμό, τερατώδη αυτοπεποίθηση ή και απλή βαρεμάρα), σε μια μικρή φέτα του που εντούτοις βιαζόμαστε να την ταυτίσουμε με τον συνολικό κόσμο, μόνο τον δογματισμό διακονεί και τον συνακόλουθο φανατισμό, ο οποίος ανθεί πλέον σ’ ένα τεράστιο διαδικτυακό πεδίο. Μας συμβαίνει αρκετά συχνά αυτό: να νομίζουμε πως όλοι σκέφτονται και αισθάνονται –ή οφείλουν να σκέφτονται και να αισθάνονται– όπως εμείς και η παρέα μας, ο πιο στενός μας κύκλος. Και «πέφτουμε από τα σύννεφα» βεβαίως, για να πολιτογραφηθούμε σε μια επίγεια πλέον νεφελοκοκκυγία, όταν κάποια στιγμή, βγαίνοντας από το προστατευτικό πλην ψευδαισθησιογόνο καβούκι μας, διαπιστώνουμε με τρόμο ή και θυμό πως υπάρχουν και άλλες διαδρομές για το μυαλό και τη γλώσσα των ανθρώπων. Και πως η πεφιλημένη «αλήθεια» μας δεν είναι αυτονόητη για τους πάντες. Εκεί έξω κυκλοφορούν χιλιάδες χιλιάδων «αλήθειες», καθεμιά τους ταυτισμένη με μια μικρή, μικρότατη φέτα του κόσμου. Οπως διαβάζουμε το τώρα, όπως ξέρουμε το σήμερα, έτσι διαβάζουμε συνήθως και ξέρουμε το παρελθόν, κοντινό και απώτατο. Ενα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού παραμένει μακριά από τον τρόπο της ανάγνωσης· ασφαλής –και στενάχωρος– δείκτης οι πολύ χαμηλές πωλήσεις των εφημερίδων, αλλά και των βιβλίων, ιδιαίτερα των επιστημονικών. Μετέχει λοιπόν στα κοινά, δηλαδή σχηματίζει γνώμη γι’ αυτά, διά της ακροάσεως: ένα κανάλι στο σπίτι, με κολλημένο το τηλεχειριστήριο, ένας ραδιοσταθμός στο αυτοκίνητο, με κολλημένο το κουμπάκι της αλλαγής συχνοτήτων. Διαλέγουμε ν’ ακούσουμε αυτούς που ξέρουμε ότι θα μας πουν πράγματα που τα λέμε κι εμείς από μέσα μας ή στην παρέα μας. Στην ακρόαση ζητάμε τη νομιμοποίηση και την επικύρωση των όσων ήδη πιστεύουμε. Δεν ζητάμε ουδέτερες, αχρωμάτιστες πληροφορίες ή αντικειμενικότητα, άλλωστε αυτά τα πράγματα μάλλον σε κάποιο παράλληλο σύμπαν θα πρέπει να υπάρχουν \ π μπουκάλας
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1523″]
