H αντίδραση της Ιεραρχίας ήταν σχετικά αναμενόμενη… 

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, εν μέσω πολιτικών πιέσεων, αποφάσισε να απορρίψει τη συμφωνία για τον εξορθολογισμό των σχέσεων κράτους-εκκλησίας μεταξύ Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου.  Αμεση ήταν η απάντηση της κυβέρνησης που σημείωσε ότι το καθεστώς μισθοδοσίας του κλήρου είναι ευθύνη της Πολιτείας που προχωρά στις νομοθετικές της πρωτοβουλίες.

Η Ιεραρχία συνεδρίασε έχοντας την ψευδαίσθηση ότι λειτουργεί ως πολιτικό όργανο με αποφασιστικές αρμοδιότητες σε βάρος μιας υποτελούς πολιτικής τάξης, όπως ήταν πάντοτε. Η αντίδραση του Μαξίμου υπενθύμισε ότι οι υποθέσεις του κράτους  ρυθμίζονται από την κοσμική εξουσία. Προηγουμένως η κυβέρνηση εξάντλησε τα περιθώρια συναινέσεω, που θα καθιστούσαν κοινά αποδεκτή και βιώσιμη τη συμφωνία, και έκανε αρκετές υποχωρήσεις σε βαθμό που έπληξαν την τόλμη που θα έπρεπε να έχει.

Την ίδια στιγμή, ο Ιερώνυμος βρίσκεται εγκλωβισμένος από τους ακραίους Μητροπολίτες που εξυπηρετούν, ταυτόχρονα, μικροκομματικές σκοπιμότητες και πιέσεις που ασκήθηκαν σχεδόν απροκάλυπτα προκειμένου να ανατραπεί η συμφωνία. Ενδεικτική αυτών των σκοπιμοτήτων ήταν και η “κυβίσθηση” της ΝΔ. Αν και στην αρχή εκφάστηκε θετικά για την συμφωνία, υποστηρίζωντας μάλιστα πως πρόκειται για δικές της προτάσεις, στη συνέχεια την απέρριψε, αποδεικνύοντας ότι η διαπλοκή των πολιτικών δυνάμεων με το παρωχημένο καθεστώς της Εκκλησίας είναι η αυταπόδεικτη αιτία που οι ρόλοι Κράτους – Εκκλησίας ποτέ δεν ήταν διακριτοί.

“Το καραβάνι προχωρά” έχει δηλώσει στο παρελθόν ο Πρωθυπουργός και προφανώς αυτή θα πρέπει να είναι η λογική των επόμενων κινήσεων από την πλευρά της κυβέρνησης απέναντι στην οπισθοδρομική συμμαχία ακραίων Μητροπολιτών και πολιτικών. Θα συνιστούσε ήττα  αν έκανε βήματα πίσω από την ήδη ημιτελή συμφωνία. Απεναντίας το αντίθετο θα ήταν μάλλον επιβεβλημένο. Η αντίδραση του ράσου δείχνει τουλάχιστον ότι κινείται στη σωστή κατεύθυνση και πρέπει να φτάσει μέχρι τέλους.