iloveithaki.gr / jan 21st 2019
σχόλια ημέρας:
- το βουλευτιλίκι δεν είναι τσάι και συμπάθεια. έχει και άχαρο καθήκον. και άλλοθι δεν μπορούν να αναζητήσουν ούτε μέσα στη βουλή, ούτε απέξω. στο κεφάλαιο για τα «καθήκοντα και τα δικαιώματα των βουλευτών», το σύνταγμα προβλέπει στο άρθρο 51 παράγραφος 2 ότι «οι βουλευτές εκφράζουν το έθνος». προβλέπει επίσης στο άρθρο 60 παράγραφος 1 ότι «οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση» / κ τζωρτζινάκη
- το ζήτημα της ακροδεξιάς δεν είναι, ούτε ποτέ ήταν, οπτική αισθητικής των πραγμάτων αλλά πολιτικό όχημα της παρασιτικής οικονομικής ελίτ που απεγνωσμένα προσπαθεί να αλλάξει τα δεδομένα της πρόσφατης πολιτικής αλλαγής / κ αρβανίτης
- δεν έχουμε ανάγκη από φανατισμούς, κορόνες, τραμπουκισμούς και κακόγουστους θεατρηνισμούς που μας ντροπιάζουν. δεν θέλουμε να προσκυνάμε ένα αχόρταγο παπαδαριό, γελοίους ακροδεξιούς πολιτικούς και αυταρχικούς διεφθαρμένους ολιγαρχες. θέλουμε κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια / δδ μανιάς
επιλογή πραγματικών ειδήσεων:
«άμυνα τέλος, τώρα επίθεση»
επί 3-3,5 χρόνια, από το καλοκαίρι του 2015, η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Συριζαίοι ήταν στην άμυνα. Ο «επώδυνος συμβιβασμός» είναι λίγο ευφημισμός. Επρόκειτο για μια κατραπακιά που υποχρέωσε τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνησή του, τα μέλη και τους φίλους του να προσαρμοστούν σε νέες συνθήκες, για τις οποίες κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος. Όμως σε τέτοιες περιπτώσεις μόνο άμυνα μπορείς να παίξεις. Ή να μην κατέβεις καν στο γήπεδο. Η άθλια αυτή συνθήκη, που μας ακολούθησε και την ακολουθήσαμε όλα αυτά τα χρόνια, έληξε. Και έληξε με δύο τρόπους: με την έξοδο από τα Μνημόνια, όπως είναι το απολύτως προφανές, αλλά και με τη συμφωνία των Πρεσπών. Η σημασία των Πρεσπών ξεπερνά τη διεθνή της διάσταση, καθώς φαίνεται να αποτελεί και μια μείζονα διαιρετική τομή στα πολιτικά μας πράγματα. Είναι αλήθεια ότι δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί εκ των προτέρων πως η Νέα Δημοκρατία θα παραδιδόταν αμαχητί στους Μακεδονομάχους. Φαίνεται πως έχουμε όχι μόνο έναν ελιγμό του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και μια συνειδητή μετατόπιση της Ν.Δ. προς τα δεξιά σε όλα τα μέτωπα και με όρους μάλιστα εμφυλιοπολεμικούς. Γι’ αυτό και τώρα είναι η ώρα της επίθεσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί και κουβαλάει στους ώμους του το σύνολο σχεδόν της δημοκρατικής παράδοσης και των προοδευτικών παρακαταθηκών της ελληνικής κοινωνίας και καλείται να δώσει τη μάχη απέναντι σε μια σκοταδιστική, νεοσυντηρητική Δεξιά. Αυτή η μάχη δίνεται ή θα δοθεί παντού στην Ευρώπη, σε διάφορες παραλλαγές. Στην Ελλάδα είναι όμως στην πιο καθαρή και παραδοσιακή της μορφή. Επίθεση σημαίνει ότι αυτή τη μάχη ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αριστερά θα πρέπει να τη δώσουν με αναπεπταμένες τις σημαίες και εφ’ όλης της ύλης. Δεν χρειάζεται να μεταμφιεστεί και να θυμίζει κάτι «πιο κεντρώο», «πιο σοσιαλδημοκρατικό». Όπως φαίνεται οι Πρέσπες επιδρούν καταλυτικά στον χώρο της Κεντροαριστεράς και απελευθερώνουν δυνάμεις που μπορούν να αναζωογονήσουν τον χώρο αυτόν. Δυνάμεις με τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συνεργαστεί στρατηγικά.
look left
ο ομόκεντρος πολιτικός κύκλος του αριστερού οράματος ξεκίνησε το 2015 και εκτείνεται στο μέλλον. όραμά μας παραμένει η πορεία προς την ισότητα και τη δημοκρατία. όχι ως τερματικός σταθμός, αλλά ως ορίζοντας που όσο τον πλησιάζουμε απομακρύνεται και γίνεται φάρος που μας καθοδηγεί. στρατηγική μας είναι η συνεχής μεταφορά πόρων από το κεφάλαιο στους εργαζομένους και ισχύος από το κράτος στον πολίτη, που σταδιακά αλλάζουν τον συσχετισμό δύναμης σε κοινωνία και κράτος. μια αλληλουχία ριζικών μεταρρυθμίσεων, σημαντικών ρήξεων που ακολουθούν η μία την άλλη σαν κύματα ριζοσπαστικοποίησης, αλλάζοντας συνεχώς και τον στόχο και το υποκείμενο. Η κίνηση προς τα μπρος επιτρέπει σε κοινωνικές ομάδες και αναδυόμενους πολιτικούς συνδυασμούς, αριστερούς, σοσιαλδημοκρατικούς, πολιτικά φιλελεύθερους να συστρατευτούν σε ένα ή όλα τα μέτωπα, διευρύνοντας διαρκώς τον προοδευτικό πόλο. Έτσι προχωράμε χωρίς να αναθέτουμε τον αγώνα και τις ευθύνες σε άλλους και εξασφαλίζουμε ότι η πορεία μας είναι μη αναστρέψιμη, ότι η στρατηγική της αφομοίωσης θα αποτύχει, όσο παταγωδώς απέτυχε και η στρατηγική της αριστερής παρένθεσης / κ δουζίνας
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1609″]