iloveithaki.gr \ jan 22nd 2019
Ραγίζει απόψε η καρδιά
Με το μπαγλαμαδάκι
Πολλά κομμάτια έγινε
Σπασμένο ποτηράκι
Θυμήθηκα που πίναμε
Στο ίδιο το τραπέζι
Τώρα ποιός ξέρει που γυρνά
Ποιός ξέρει τι γυρεύει
Κανείς εδώ δεν τραγουδά
Κανένας δεν χορεύει
Ακούνε μόνο την πενιά
Κι ο νους τους ταξιδεύει
Τυχαία δήθεν αν την δεις
Φέρ’ την στο ταβερνάκι
Κρυμμένος θα’ μαι στη γωνιά
Για να την δω λιγάκι
Κανείς εδώ δεν τραγουδά
Κανένας δεν χορεύει
Ακούνε μόνο την πενιά
Κι ο νους τους ταξιδεύε
Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι στιχάκι
είμαι στιχάκι της στιγμής
πάνω σε τοίχο φυλακής
και σε παγκάκι
Με τραγουδάνε οι τρελοί και οι αλήτες
καταραμένη είμαι φυλή
με μιαν εξόριστη ψυχή
σ’ άλλους πλανήτες
Εγώ δεν είμαι ποιητής
είμ’ ο λυγμός του
είμαι ένας δείπνος μυστικός
δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός
κι είμ’ αδερφός του
με μιας θαρρείς κι απ’ την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με ‘πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το ‘χει δει