iloveithaki.gr / feb 8th 2019
σχόλια ημέρας:
- το διακύβευμα είναι: «θα αφήσουμε αυτούς που καταλήστευσαν και χρεοκόπησαν τη χώρα να επιστρέψουν;»
- ποιος θα κυβερνάει αύριο; ο τσίπρας ή ο μητσοτάκης; ο άνθρωπος που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια ή ο γόνος της πιο διεφθαρμένης οικογένειας που πέρασε ποτέ από τη χώρα;
- οι αυτοδιοικητικές εκλογές έχουν αυτόνομα τοπικά και πελατειακά χαρακτηριστικά, πασόκοι και νεοδημοκράτες έχουν τακτοποιήσει και διορίσει τους δημότες τα τελευταία 40 χρόνια
- ωχ και πάλι ωχ! το δντ δηλώνει έτοιμο να βοηθήσει τη βενεζουέλα να ανακάμψει «από την καταστροφική οικονομική και ανθρωπιστική κρίση». τα τσακάλια εντόπισαν θήραμα και τρίβουν τα… νύχια τους
επιλογή πραγματικών ειδήσεων:
γιατί δεν χαστούκισε τον ερντογάν ο τσίπρας
ο έλληνας πρωθυπουργός απ’ ό,τι φαίνεται, αν και… απροετοίμαστος, δεν πούλησε κοψοχρονιά (όπως έκανε με τη Μακεδονία) ούτε νησί ούτε βραχονησίδα, ούτε έδωσε άδεια «ελευθέρας βοσκής» στους Τούρκους στο Αιγαίο. Αρα για την ώρα γλιτώνει το στρατοδικείο. Βεβαίως θα έπρεπε να είχε χαστουκίσει δημοσίως τον Ερντογάν για όσα έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν εις βάρος μας οι γείτονες αλλά, ας είναι, δεν περιμέναμε να γίνει Κολοκοτρώνης! Δηλαδή, τώρα να τον αποθεώσουμε επειδή στάθηκε αξιοπρεπώς απέναντι στον βάρβαρο Τούρκο; Οχι δα. Άλλωστε υπάρχει μια πολύ σοβαρή (για να μην πω ύποπτη) αστοχία του Τσίπρα: κατάπιε αμάσητη την πρόκληση για την επικήρυξη των οκτώ Τούρκων αξιωματικών που ανακοινώθηκε την ίδια μέρα, πράξη ανεπίτρεπτη από την πλευρά της Τουρκίας, και έφτασε στο σημείο να δηλώσει ότι η Ελλάδα δεν στηρίζει πραξικοπηματίες, αν και ξέρει ότι η ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη τούς έχει προσφέρει προστασία. Αυτό είναι το νέο καλαμπούρι που διακινούν οι τουρκοφάγοι παντός καιρού, στην προσπάθειά τους να αποδείξουν ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν έβαλε, ως όφειλε, στη θέση του τον Τούρκο πρόεδρο. Βεβαίως οι ίδιοι τύποι (κομματικά στελέχη και δημοσιολόγοι) δεν έβγαλαν κιχ όταν η Τουρκία είχε ζητήσει την έκδοση κάποιων αριστερών Τούρκων και Κούρδων, προφανώς γιατί η ευαισθησία τους για τη δημοκρατία εκδηλώνεται με πάθος μόνο όταν απειλούνται… κανονικοί άνθρωποι και όχι αριστεροί και νεοκομμουνιστές, οι οποίοι εκτός από ελαττωματικές ιδέες έχουν την κακή συνήθεια να χρησιμοποιούν δυναμικές μορφές πάλης. λεπτομέρειες, θα πείτε / τ παππάς
το “έθνος” είναι μια πολιτική «φαντασιακή» κοινότητα
οι διανοούμενοι του εθνικισμού και το εκάστοτε εκπαιδευτικό σύστημα κατασκευάζουν την παράδοση του κάθε έθνους από πολιτισμικά στοιχεία του παρελθόντος, επιλέγοντας, συνδυάζοντας, μετατρέποντας, ανασυνθέτοντας, και ιεραρχώντας τα κατά τέτοιο τρόπο ώστε το έθνος να εμφανίζεται ως έχον μια αδιάλειπτη ιστορική συνέχεια. Συνεπώς, εν αντιθέσει προς την εθνότητα, το έθνος εμφανίζεται στη νεωτερικότητα ως ένα ιδιαίτερο είδος κοινωνικού δεσμού: μια πολιτική «φαντασιακή» κοινότητα που είναι κυριαρχικά οργανωμένη σε μια ορισμένη επικράτεια και συνιστά την ύπατη συλλογική ταυτότητα των μελών της. οι εθνικότητες είναι λάθος να κατανοούνται ως ενδιάθετα στην Ιστορία «πρωτο-εθνικά» μορφώματα, ως δυνάμει έθνη που αναμένουν την κατάλληλη στιγμή για να αφυπνιστούν. Είναι επίσης προφανές ότι σε διεθνές επίπεδο, ο ορισμός και η αναγνώριση μιας εθνικότητας είναι αποτέλεσμα πολιτικής (και άρα εξουσιαστικής) «διαπραγμάτευσης». Ανάλογα με τον συσχετισμό των δυνάμεων, η «διαπραγμάτευση» αυτή άλλοτε αφορά την υπεξαίρεση, άλλοτε την απάρνηση, και άλλοτε την κατάφαση της εθνικής ταυτότητας ολόκληρων λαών (και των ηγεσιών τους βεβαίως). Διότι ναι μεν ο κάθε εθνικισμός προϋποθέτει και εξαρτάται από άλλα έθνη, πλην όμως τίθενται προϋποθέσεις στο ποια και πόσα θα είναι αυτά. Ετσι, όταν η διεθνής κοινωνία αναγνωρίσει την ύπαρξη μιας εθνικότητας, αναγνωρίζει ταυτοχρόνως και το δικαίωμά της να υπάρξει και ως έθνος, και κατ’ επέκταση ως εθνικό κράτος.
που τους έχει ο πολάκης
ράγισαν οι οθόνες των τηλεοράσεων, των tablet και των ηλεκτρονικών υπολογιστών την περασμένη εβδομάδα από την ιερή οργή των οπαδών της αριστείας όταν ο Παύλος Πολάκης τόλμησε να σηκώσει το γάντι στις προκλήσεις μιας ομάδας εντεταλμένων που του την είχαν στημένη έξω από τον Ερυθρό Σταυρό λέγοντάς τους “όλοι σας και μόνος μου… Σας έχω”. Τι ήταν να το πει ο αναπληρωτής υπουργός και να το ξεστομίσει; Εσχίσθη το παραπέτασμα του ναού και δάκρυσαν τα εγχειρίδια του πολιτικά ορθού λόγου για το επίπεδο, το λεξιλόγιο και τη χυδαιότητα του αγροίκου, του απολίτιστου, τραμπούκου και καπνιστή Πολάκη. Ήταν δε τέτοιος ο κουρνιαχτός που σηκώθηκε από την απρέπεια Πολάκη, που πέρασαν στα ψιλά και έμειναν στα αζήτητα τα “γαλλικά” της κυρίας Ασημακοπούλου που από τηλεοράσεως απειλούσε προχθές το βράδυ κάποιον συνομιλητή της πως θα τον “πάει αίμα μέχρι τέλους”. Και για όσους δεν το έπιασαν με τη μία, το επανέλαβε με περισσότερη αυτή τη φορά ένταση και με το βλέμμα καρφωμένο στον φακό. “Το άκουσες; Αίμα μέχρι τέλους”. Ναι, πρόκειται για την κατά κάποιον τρόπο “γαλαζοαίματη” της Ν.Δ., που όταν το φθινόπωρο του 2017 της είχε ζητηθεί να σχολιάσει σε πάνελ του ΑΝΤ1 το τότε αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών, τοποθετήθηκε εξαιρετικά… “πολιτικά” για την ήττα του SPD, λέγοντας ότι “ο Σουλτς… τον ήπιε τελείως”. Αλλά σιγά μη βρεθεί κανένα ΜΜΕ να πει βαριά κουβέντα για την βαφτιστήρα των Γλίξμπουργκ και προαλειφόμενη ευρωβουλευτίνα της Ν.Δ. Εξάλλου, δεν είπε δα και τίποτα βαρύ σε δημοσιογράφους για να την κρεμάσουμε στα μανταλάκια και να ζητήσουμε την καρατόμησή της.
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1627″]
