iloveithaki.gr / feb 9th 2019
σχόλια ημέρας:
- με 153 ψήφους υπέρ έναντι 140 κατά και 1 παρών, εγκρίθηκε το βράδυ της παρασκευής από την ολομέλεια της βουλής το πρωτόκολλο ένταξης των σκοπίων στο nato που ουσιαστικά ενεργοποιεί τη συμφωνία των πρεσπών
- ο κυριάκος μητσοτάκης ξαναπροέβλεψε ότι θα γίνουν εκλογές μέσα στο 2019. ούτε η λίτσα πατέρα δεν έχει πέσει τόσο μέσα σε προβλέψεις
- το πολιτικό προσωπικό ζει σε μια μόνιμη πλάνη. πιστεύει ότι ο κόσμος που αγωνιά πώς θα βγάλει το μήνα, κάθεται και περιμένει πότε θα ανεξαρτοποιηθεί ή θα διαγραφεί ο τάδε ή ο δείνα βουλευτής
επιλογή πραγματικών ειδήσεων:
βρετανία και ευρώπη είναι αδιαχώριστες
«σε έναν κόσμο γεωπολιτικών σαρκοβόρων, οι ευρωπαίοι θα είμαστε οι τελευταίοι χορτοφάγοι… Αυτό που έχει πρακτική σημασία δεν είναι η “στρατηγική αυτονομία” αλλά η διατήρηση της ευρωπαϊκής κυριαρχίας σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο διεθνές πλαίσιο… Ενώ η γαλλογερμανική φιλία είναι απαραίτητη για την Ευρώπη, δεν είναι αρκετή για να διασφαλιστεί η θέση της Ε.Ε. στον κόσμο». Αλλά εδώ υπάρχει απόλυτη έλλειψη στρατηγικής προοπτικής. Η Ε.Ε. εστιάζοντας εξ ολοκλήρου σε κανόνες και διαδικασίες δείχνει να αδιαφορεί για τα αποτελέσματα των επιλογών της. Ο Αλμπέρ Καμί μιλώντας το 1951 στην Αγγλία, σε συνέδριο για την Ευρώπη, το είχε θέσει τελείως διαφορετικά: «Η Ευρώπη, λόγω της αποδιοργάνωσής της, χρειάζεται τη Βρετανία και είναι βέβαιο ότι η Βρετανία δεν θα μπορέσει να επιβιώσει χωρίς την Ευρώπη. Η αδιαφορία των ηγετών για την ήπειρο μπορεί να νομιμοποιείται, αλλά δεν σημαίνει πως δεν είναι αξιοθρήνητη. Η δυσπιστία ενδεχομένως να είναι καλή ως μέθοδος, αλλά φτάνει ο χρόνος που δείχνει πως η μέθοδος αντιφάσκει με τα πραγματικά γεγονότα. Και τα γεγονότα λένε ότι, καλώς ή κακώς, η Βρετανία και η Ευρώπη είναι αδιαχώριστες. Μπορεί να μοιάζει μ’ έναν κακό γάμο. Αλλά, όπως έχει ειπωθεί, κανένας καλός γάμος δεν είναι τέλειος. Καθώς και ο δικός μας δεν είναι τέλειος, ας τον κάνουμε υποφερτό, επειδή το διαζύγιο είναι αδύνατο». Για να καταλήξουμε, υπό το «φως του Μεσαίωνα» υπάρχει κάτι το σαρκοφαγικό για την Ευρώπη. Μπορεί να αλλάξει; Σύντομα θα το δούμε. Προσώρας, τις απόψεις των πολιτικών από αυτές των στοχαστών που κάτι είχαν να πουν για την Ευρώπη τις χωρίζουν έτη φωτός.
το παρακράτος μιας συγκεκριμένης ομάδας
διάβασα πως ο ιωάννης βαπτιστής πρετεντέρης, προέβλεψε πως μετά τις εκλογές η αυγή, η ερτ, η εφσυν, η νέα σελίδα και “ο ντοκουμεντος” θα κλείσουν. ο πρετεντέρης έχει ως εργοδότες τον θέμο αναστασιάδη και τον βαγγέλη μαρινάκη για τους οποίους στο φαντασιακό του καταφέρνει και τους περνά και από την τρύπα του σπηλαίου της ταϊλάνδης και από το μάτι της βελόνας. γιατί ο πρετεντέρης δεν είναι ρατσιστής, είναι απλά δούλος. Υπηρετεί τις ανάγκες που υπάρχουν και δεν είναι άλλες από το να απαξιωθεί, να γελοιοποιηθεί, να ενοχοποιηθεί όποιος μπαίνει εμπόδιο στα αφεντικά και θυμίζει και τις υποδικίες τους και την ποιότητά τους. Ξεχειλίζει από τέτοια προθυμία ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο οποίος συχνά πυκνά ανακαλύπτει και λειτουργία παρακράτους σε μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων μεταξύ των οποίων (αλίμονο) και η αφεντιά μου. Συνεπικουρείται φυσικά από διάφορους συναδέλφους του καταθέτες της Ελβετίας (ο ένας φέρεται να έχει 2,5 εκατομμύρια μετρητά και άλλα τόσα σε ασφαλιστικά συμβόλαια) και κοτεροφόρους της δημοσιογραφίας. Όταν εκτός από την εξουσία κινδυνεύεις να χάσεις και όλα αυτά, διακατέχεσαι από προθυμία μεγάλη να δεις όχι μόνο παρακράτος αλλά και τον δράκο που είναι έτοιμος να σε φάει. Χώρια που βλέπεις τον Μαρινάκη και τον Θέμο συλφίδες.
φλεβάρης της απογοήτευσης και της θλίψης
φλεβάρης της απογοήτευσης και της θλίψης και ας ωρύονται οι κυβερνητικοί ότι έρχονται καλύτερες μέρες· στο μυαλό τους ή στα χαρτιά τους μπορούν να τα βλέπουν έτσι, η πραγματικότητα όμως άλλα μαρτυρεί και άλλα προμηνύει -πώς δεν το αντιλαμβάνονται αυτό οι αριστεροί σκεπτόμενοι παραμένει μια απορία για το πόπολο [που δεν σκέπτεται]. Φλεβάρης: ευμετάβολος μην, ευμετάστατος, που έλεγε και ο Πλούταρχος για τα ανθρώπινα. [Ευ-μετά-ίστημι]. Μάλλον χρειαζόμαστε καινούργιες, πολυσύνθετες λέξεις για να περιγραφεί η αμηχανία και η απορία των Ελλήνων. Εχουμε, διάβολε, από τον Αύγουστο βγει από τα μνημόνια και η κατάσταση δεν λέει να αλλάξει -η εποπτεία εξακολουθεί στυγερή, κάτι σαν τον Αργο με τα εκατό μάτια. Τι να λέμε οι φτωχοί… Εχουν βέβαια δίκιο οι κυβερνητικοί να ρίχνουν το προεκλογικό βάρος στη ρύθμιση των χρεών προς την Εφορία με τις εκατό τόσες δόσεις -θα είναι όντως μια ανακούφιση για πολλούς φορολογούμενους, αν και δεν αποτελεί αυτό ριζική λύση, ούτε καν ένεση για την οικονομία [ναι, όμως, για όσους πνίγονται από τα χρέη, για τα οποία δεν είναι και τόσο υπεύθυνοι οι ίδιοι]. Καιρός όμως τα μίντια να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα και να μη δίνουν και τόση σημασία στις συμβολικές κινήσεις της κυβέρνησης -τα σύμβολα ενίοτε εμψυχώνουν και άλλοτε οδηγούν σε απονενοημένες πράξεις -αυτοκτονικές εννοείται. Αρα χρειάζεται προσοχή. Τα όνειρα για καλύτερη ζωή δεν αρκούν.
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1628″]
