iloveithaki.gr / feb 13th 2019
σχόλια ημέρας:
- πάγωσε ο χρόνος κρύσταλλο. αυτό είναι η μνήμη. σπαρταράει μέσα στον πάγο. εγκλωβίζεται και χάνει τη δύναμη να δίνει νόημα στην καθημερινότητα, να βάζει χρώμα και αισθήματα στις ανθρώπινες σχέσεις. και δεν είναι τυχαίο που οι κατακτητές τη μνήμη θέλουν να καταστρέψουν. να την αντικαταστήσουν με τη δική τους / αυδίκος
- δεν τίθεται θέμα δεξιάς – αριστεράς, αλλά επιδεξιότητας και ελιγμών – περισσότερο τακτικής και εκεί οι υβριστές έχουν ηττηθεί κατά κράτος. ποιος να το έλεγε ότι η αριστερά θα έπαιζε με τόση άνεση σε τέτοια γήπεδα.
- η μάχη των ευρωεκλογών θα είναι ανάμεσα σε αυτούς που θέλουν να επαναλάβουν τις μαύρες στιγμές της Ευρωπαϊκής Ιστορίας και σε αυτούς που γνωρίζουν την ιστορία και την… φοβούνται
- ο τωρινός πρωθυπουργός αποδείχτηκε πολύ πιο σκληρός από ό,τι ανέμεναν οι απέναντι και πολύ πιο αποτελεσματικός στη διακυβέρνηση, έστω με αυτόν τον μυστηριώδη (σαν να κόβει κεφάλια) κυνισμό του
- προσωπικές αντεγκλήσεις, πικρίες, κομματικές κουτοπονηριές, εξυπνακίστικες ατάκες επιστρατεύτηκαν για την υποστήριξη του εθνικού συμφέροντος. οσμή παρακμής και απογοήτευσης που κάλυψε όλη τη χώρα
επιλογή πραγματικών ειδήσεων:
η συσπείρωση του συριζα
ο μύθος, και τότε και τώρα, βολικός και εύπεπτος. ο φτωχός δεν έχει εχθρό αυτόν που του κλέβει το ψωμί από το τραπέζι, αυτόν που του στερεί τα εργασιακά του δικαιώματα, αυτόν που ξεθεμελιώνει το κοινωνικό του κράτος. Ο φτωχός, ο απόκληρος έχει εχθρό αυτόν που δεν γεννήθηκε ως… εκλεκτός, Άριος, χωρίς αναπηρίες σωματικές ή «ψυχικές», χωρίς «αρρωστημένες ιδέες». Λευκός, ετεροφυλόφιλος, Χριστιανός, με “καθαρό DNA”. Χωρίς «αρρωστημένες ιδέες»…«Άκουσα πως τίποτα δε θέλετε να μάθετε. Απ’ αυτό βγάζω το συμπέρασμα πως είσαστε εκατομμυριούχοι» έγραφε ο Μπρεχτ… Το Προοδευτικό Μέτωπο οφείλει να αφήσει πίσω του αυτές τις απολίτικες ηθικολογίες, τους μέσους όρους και τις στρογγυλοποιήσεις. Οφείλει να διαμορφώσει σαφείς πολιτικές κατευθύνσεις, για την Εργασία, για την Αναδιανομή και μέσω αυτής την στήριξη του Κοινωνικού Κράτους, για Ανθρώπινα και τα Πολιτικά Δικαιώματα. Το πολιτικό πλαίσιο είναι αυτό που θα συσπειρώσει τα πρόσωπα. Αλλά πάνω από όλα την κοινωνία. Το Προοδευτικό Μέτωπο πρέπει να ορίσει την δική του ατζέντα. Μια πολιτικά επιθετική ατζέντα και όχι μια αμυντική που θα αναλωθεί απλά στο να ξορκίσει εθνικισμούς, λαϊκισμούς, ρατσισμούς και νεοφασισμούς, δηλαδή τους πυλώνες του αντιΣΥΡΙΖΑ Μετώπου. Το αντιΣΥΡΙΖΑ Μέτωπο, προσφέρει στον ΣΥΡΙΖΑ εκλογικά ότι ακριβώς χρειάζεται, συσπείρωση. Εκλογικά είναι ένα θεόσταλτο δώρο. Πολιτικά ας είναι… αδιάφορο. Άλλωστε… στις εκλογές καλό φύλλο έχει όποιος μπορεί να ορίσει την ατζέντα
τα βυζαντινά παζάρια στις αυτοδιοικητικές εκλογές
γενικότερα όμως αυτό που προκύπτει από τη διαδικασία των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι ότι σε όλη την Ελλάδα, σε Δήμους και Περιφέρειες, ενώ οι περισσότεροι χώροι εμφανίζονται σχετικά συμπαγείς, στον Δεξιό χώρο προκύπτουν μια σειρά από «αντάρτες». Αν και η απλή αναλογική εκφράζει μια αντίληψη προοδευτική, φαίνεται ότι ο συντηρητικός χώρος τη μεταχειρίζεται μέσα από τη δική του μηχανιστική αντίληψη. Μια σειρά από συνδυασμοί – ενδεχομένως και από παραταξιακή στρατηγική- διεκδικούν την ψήφο στην πρώτη Κυριακή και μελετούν ήδη τις ομαδοποιήσεις στη Δεύτερη Κυριακή. Το πρωτόγνωρο όμως είναι ότι θα υπάρξει πλέον και «Τρίτη Κυριακή», χαρακτηρισμός που περιγράφει τη σκληρή διαπραγμάτευση που θα ακολουθήσει ακόμη και μετά το τέλος των εκλογών προκειμένου οι δημοτικές αρχές να εξασφαλίσουν μια – απλή έστω – πλειοψηφία. Νομοτελειακά, μετά την εφαρμογή του Κλεισθένη, η σύνθεση και η συνεργασία στη λήψη αποφάσεων θα γίνουν αναγκαστικές, πλην όμως ακόμη δεν βρίσκονται στην κουλτούρα κάποιων πολιτικών δυνάμεων που αντιμετωπίζουν την αυτοδιοίκηση με την παραγοντική αντίληψη του παρελθόντος. Η εργαλειοποίηση της απλής αναλογικής και ο στρατηγικός κατακερματισμός των παρατάξεων σε Δήμους και Περιφέρειες είναι πιθανό να μην οδηγήσει σε πολιτικές συγκλίσεις και συνεργασίες αλλά σε… βυζαντινά παζάρια.
το όραμα του συριζα για μια πολιτισμένη, δίκαιη κοινωνία για τους νέους
σε ποιο βαθμό η οικογένεια, το πρώτο κύτταρο οργανωμένης κοινωνικής ζωής, προσφέρει ένα ειρηνικό και υποστηρικτικό πλαίσιο για τους νέους και τις νέες; Σε ποιο βαθμό η οικογένεια μπορεί να ανταποκριθεί στις καθημερινές οικονομικές της ανάγκες; Μήπως τελικά η κρίση έπληξε σε ασύγκριτα μεγαλύτερο βαθμό τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, τους χειρώνακτες εργάτες και τα άτομα με χαμηλή εκπαίδευση, ωθώντας ακόμη πιο εντατικά σημαντικό τμήμα του πληθυσμού στη φτώχεια, την ανεργία, την κοινωνική και πολιτισμική υποβάθμιση, την εξαθλίωση αλλά και σε παραβατικές συμπεριφορές; Κατά πόσο το σχολείο συνεχίζει να εμπνέει τους νέους και τις νέες; Κατά πόσο το σύνολο της κοινωνίας διαπνέεται ακόμη από ανθρωπιστικές αξίες; κατά πόσο η οργανωμένη Πολιτεία αφουγκράζεται και δίνει λύσεις και προοπτική στις αγωνίες των εφήβων; Κατά πόσο τελικά όλοι κι όλες μας έχουμε μάθει να ακούμε, να ενσκήπτουμε στα πραγματικά προβλήματα των νέων; Κατά πόσο είμαστε ικανοί και ικανές να τους εμφυσήσουμε το όραμα για μια δίκαιη, ειρηνική και αξιοβίωτη ζωή; Η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει κάποια λίγα, σημαντικά όμως, βήματα στην κατεύθυνση του οράματος για μια πολιτισμένη, δίκαιη κοινωνία για τους νέους και τις νέες μας. Εγκαθιδρύθηκε η κατάργηση του επαχθέστατου «υποκατώτατου μισθού», αυξήθηκαν τα κονδύλια για ερευνητικά προγράμματα, προσλαμβάνονται 15.000 μόνιμοι εκπαιδευτικοί, ενισχύεται το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, η φιλοσοφία των νέων προγραμμάτων του ΟΑΕΔ επικεντρώνεται κυρίως στους νέους και στις νέες. Δεν φτάνουν όμως αυτά. Πρέπει να επανιδρύσουμε την οργανωμένη κοινωνική ζωή και τους θεσμούς της, τις αξίες που διαπνέουν τον πολιτισμό και την καθημερινότητά μας. Πρέπει να δώσουμε στους νέους διέξοδο και όραμα. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε βορά στον κάθε επιτήδειο, γιατί αν αφήσουμε να συμβεί αυτό, θα έχουμε συνολικά αποτύχει ως κοινωνία.
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1631″]
