iloveithaki.gr / feb 22nd 2019
σχόλια ημέρας:
- ο λαός δεν ψήφισε τον συριζα δύο φορές μέσα σε εννέα μήνες μόνο και μόνο για το μνημόνιο. τον ψήφισε για να καθαρίσει την «κόπρο του αυγεία»
- ο πολάκης είναι από αυτούς τους ανθρώπους που δεν μπήκαν στην πολιτική για να βολευτούν, ούτε για να βολέψουν, αλλά πραγματικά για να βοηθήσουν
- οι μόνοι χώροι που ως συγκεκριμένες οντότητες είναι δυνατό να συγκλίνουν με τον συριζα σε μια κοινά αποδεκτή αντιδεξιά, πατριωτική και προοδευτική κατεύθυνση είναι η δημ.αρ. και το ποτάμι
- έχουν βγει από τα λαγούμια οι φασίστες και το μικροκομματικό συμφέρον δεν αφήνει τα σοσιαλοδεξιά κόμματα να δουν τη φαιά λαίλαπα που ήδη κλονίζει τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες και που οδηγεί σε καταστάσεις με τεράστιες και επικίνδυνες διαστάσεις
- το ερχόμενο σαββατοκύριακο πολύ θυελλώδεις βορειοανατολικοί άνεμοι εντάσεων 9-10 μποφόρ θα επικρατήσουν στο αιγαίο, ενώ πολύ θυελλώδεις άνεμοι εντάσεων έως 8-9 μποφόρ θα επηρεάζουν όλη τη χώρα κατά περιόδους
επιλογή πραγματικών ειδήσεων:
το σύνδρομο στέρισης εξουσίας θα τους καταστρέψει
fake news, φαιδρότητες, εμφυλιοπολεμικές ιαχές και δημοσιογραφική παρακμή συνθέτουν το νοσηρό μιντιακό σκηνικό. mέσα στη μανία για την παραγωγή ψευδών ειδήσεων, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, με σύνδρομο στέρησης εξουσίας αδιαφορούν πλέον για την πραγματικότητα από το ψέμα. Παράγουν και καταναλώνουν ό,τι τους συμφέρει, χωρίς κανένα δισταγμό. Υπάρχει αιτία για την ηθική κατάπτωση και δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι το κράτος και οι τράπεζες έπαψαν να χρηματοδοτούν χρεοκοπημένα ΜΜΕ, προκειμένου αυτά να δίνουν θηριώδεις μισθούς στους μιντιακούς “αγωνιστές” για την αναβίωση και αναπαραγωγή αυτού του κατεστημένου. Σε συνθήκες “ελεύθερης αγοράς”, οι “άριστοι” βρέθηκαν στα αζήτητα. Με τα διαπιστευτήριά τους ενάντια στην κυβέρνηση ευελπιστούν για παλινόρθωση. Μέχρι τότε δεν θα έχει απομείνει δημοσιογραφία αλλά συντρίμμια.
ποιοί με τους αισχρούς τα πάνε μέλι γάλα
όχι είναι απέχθεια γενική, μισώ όλους τους ανθρώπους./ Μισώ τους μεν γιατί είν’ αισχροί, καθάρματα μεγάλα/ τους δε γιατί με τους αισχρούς τα πάνε μέλι γάλα/ και δεν αισθάνονται γι’ αυτούς το ρωμαλέο μένος/ που πρέπει στους ενάρετους να εγείρει ο διεφθαρμένος./ Ακραίο παράδειγμα ανοχής το φέρσιμο του κόσμου/ σ’ εκείνον τον παλιάνθρωπο που βγήκε αντίδικός μου./ Πίσω απ’ το προσωπείο του βλέπεις τον απατεώνα∙/ η πολιτεία του γνωστή σε τούτο τον αιώνα./ Γλυκές ματιές και νεύματα, φωνή ζαχαρωμένη/ δεν ξεγελούνε παρ’ αυτούς που αλλού είναι γεννημένοι./ Ο άξεστος που θα ’πρεπε κάποιος να τον κρεμάσει,/ με τι ατιμίες πήγε ψηλά είναι γνωστό τοις πάσι./ Και κάνει με την αίγλη του, καθώς παντού επιπλέει/ την αρετή να ντρέπεται και την αξία να κλαίει./ Μ’ επίθετα ατιμωτικά όλοι αν γι’ αυτόν μιλάνε,/ κανείς δε θα βρεθεί ποτέ υπέρμαχός του να ’ναι∙/ πες τον αχρείο, ποταπό, κακούργο, κατεργάρη, / ναι σου απαντούν, το μέρος του κανένας δε θα πάρει. / Ωστόσο τα σαλόνια τους ανοίγουν στον αγύρτη,/ τον δέχονται όλοι γελαστοί αντί να βάλουν σύρτη./ Κι αν κάποια θέση διεκδικεί, στις ίντριγκες ξεφτέρι!/ Τον πιο άξιο, τον πιο τίμιο να φάει θα καταφέρει./ Α, διάβολε, θανάσιμες πληγές με τυραννάνε/ γιατί όλοι με τους άτιμους σχέσεις κυρίων κρατάνε./ Ε, κι ώρες ώρες μου ’ρχεται, θέλω να φύγω πέρα,/ σε μια ερημιά, κι ανθρώπινο να μη μυρίζω αέρα / μολιέρος
η κόπρος των σκανδάλων και της ρεμούλας
ο μύθος του αυγεία έχει καταπληκτικές ομοιότητες με τη σημερινή ελλάδα. το πολιτικό σύστημα, δηλαδή οι δυνάμεις του δικομματισμού (πασοκ και ν.δ.), συσσώρευσαν επί τριάντα με σαράντα χρόνια διαφθορά, διαπλοκή, πελατειακές σχέσεις, μαύρο πολιτικό χρήμα, ρουσφετολογία και ό,τι άλλο σάπιο μπορούσε να γεννηθεί. Ο σύγχρονος «Αυγείας», δηλαδή το πολιτικό σύστημα, αρνήθηκε επί τριάντα χρόνια -όσο λέει και ο μύθος- την εξυγίανση του δημόσιου βίου από όλα αυτά τα νοσηρά φαινόμενα. Το αποτέλεσμα ήταν να συγκεντρωθεί η «κόπρος του Αυγεία» και να φαίνεται αδύνατη η εκκαθάρισή της. Όπως στον αρχαίο μύθο, έτσι και σήμερα, κάποιος Ηρακλής (με τον συμβολισμό που έχει προσλάβει στην αρχαία ελληνική μυθολογία) αναλαμβάνει να πραγματοποιήσει τον άθλο. Σήμερα στον ρόλο του «Ηρακλή» βρίσκεται η κυβέρνηση της Αριστεράς, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Ο μύθος επαναλαμβάνεται, αλλά αυτή τη φορά ως πραγματικότητα. Σε αυτή την κυβέρνηση έλαχε ο κλήρος να απαλλάξει τη χώρα από την «κόπρο του Αυγεία», δηλαδή την κόπρο των σκανδάλων και της ρεμούλας. Ο εντοπισμός και η πάταξη της αδήλωτης εργασίας και η αποτελεσματική πάλη κατά της φοροδιαφυγής αποτελούν μαζί με την καταπολέμηση της διαφθοράς τους άξονες της κυβερνητικής προσπάθειας στους μήνες που απομένουν μέχρι τις εκλογές
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1640″]
