κοινό προοδευτικό ψηφοδέλτιο

Κανένας αυτοματισμός δεν θα άρει τις γενεσιουργούς αιτίες της μεγάλης οικονομικής και δημοκρατικής τελμάτωσης που βιώσαμε σε Ελλάδα και Ευρώπη. Το τέλος των μνημονίων δεν σημαίνει αυτόματα και το τέλος της κρίσης. Οι αιτίες του σοκ και οι συνέπειες της κρίσης είναι όλα συνειδητές πολιτικές επιλογές των πρεσβευτών του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού και του πολιτικού συντηρητισμού που κυριάρχησαν για χρόνια σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Η παγκοσμιοποίηση έκανε τον κόσμο να μοιάζει πιο μεγάλος από ποτέ για τις αγορές, αλλά η πολιτική συνεχίζει να τον βλέπει μικρό. Απέναντι σε μια παγκόσμια αγορά χωρίς σύνορα, εθνοκεντρικές προσεγγίσεις και φοβικές, ανολοκλήρωτες ευρωπαϊκές πολιτικές.

Το 1% του πληθυσμού στην Ελλάδα κατέχει όση περιουσία κατέχει αθροιστικά το υπόλοιπο 99%! Ο παγκόσμιος πλούτος αυξάνεται αλλά με πιο γοργούς ρυθμούς αυξάνονται οι άνθρωποι που ζουν στο όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Παιδιά, νέες και νέοι, γυναίκες. Πάνω από δύο εκατομμύρια Ελληνίδες και Ελληνες. Η κοινωνική κινητικότητα είναι περιορισμένη. Δεν υπάρχει κοινή αφετηρία αλλά προνομιακή εκκίνηση. Δεν υπάρχουν δεύτερες ευκαιρίες.

Οι παγκόσμιοι κολοσσοί διαπραγματεύονται τη φορολογία τους με αντάλλαγμα τη δημιουργία θέσεων εργασίας, χωρίς όμως αυτές να έχουν μερίδιο στο παραγόμενο προϊόν. Αλλού παράγουν, αλλού πωλούν, αλλού φορολογούνται. Εχουν τη δύναμη να αγοράσουν την ιδέα που θα τις απειλήσει πριν καν γίνει ανταγωνιστική. Εχουν τη δυνατότητα να κατευθύνουν την επιστήμη.

Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση έχει μια δομική διαφορά από τις προηγούμενες τρεις. Δεν μετασχηματίζει την εργασία. Μετασχηματίζει τον εργαζόμενο. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι εδώ αλλά ακόμη και αυτή δουλεύει για το 1%. Οπως και η τεχνολογία, όπως και τα μεγάλα δεδομένα. Η κλιματική αλλαγή άρχισε ήδη να δημιουργεί τους πρώτους περιβαλλοντικούς πρόσφυγες.

Η ίδια η δημοκρατία απειλείται από τους «χορηγούς», τα lobby, τον λαϊκισμό. Τα πολλά για τους λίγους κι αυτό είναι πολιτική επιλογή των λίγων για τους πολλούς. Ενας μηχανισμός. Ο,τι συνέβη δεν αξίζει να συμβεί ξανά. Ο,τι συμβαίνει μπορεί να ανατραπεί.

Απέναντι στην ατομοκρατία και το ατομικό συμφέρον χρειάζεται να αντιπαραβάλουμε το συμφέρον της κοινότητας και την κοινή ανθρώπινη ιδιότητα.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για όλους. Το δικαίωμα για αξιοπρεπή ζωή, για πρόοδο, για δημιουργία. Το δικαίωμα στη χωρίς διακρίσεις αγάπη και την ειρήνη. Ενα κοινωνικό συμβόλαιο της βάσης. Απέναντι στον εθνικισμό και τις διακρίσεις να αντιπαραβάλουμε μια βαθιά πολιτικά ενωμένη Ευρώπη, έναν κόσμο που θα ξέρει να συνεργάζεται, την αλληλεγγύη. Οι μηχανισμοί που δημιουργούν κοινές μνήμες άλλαξαν.

Τα έθνη αλλάζουν. Απέναντι στον καθεστωτισμό, την ελιτοκρατία, την οικονομική ολιγαρχία, την οικογενειοκρατία να αντιπαραβάλουμε τις ιδέες των πολλών, τη φαντασία στην εξουσία, τη λαϊκή κυριαρχία. Απέναντι στις πολιτικές που δημιουργούν ανισότητες να διεκδικήσουμε τη δικαιοσύνη στην απόλαυση αγαθών. Γιατί σε όλους μας αξίζει να ζούμε καλύτερα.

Σε όλους μας αξίζουν τα προϊόντα της τεχνολογικής και επιστημονικής προόδου. Απέναντι στον συντηρητισμό και τον νεοφιλελευθερισμό χρειαζόμαστε ένα προοδευτικό σοσιαλιστικό και δημοκρατικό μέτωπο.

Ενα νέο όραμα. Σε αυτό πρέπει να στρατευτούν τα πολιτικά κόμματα, οι πολιτικές κινήσεις, οι οργανώσεις, οι συλλογικότητες αλλά και όλοι όσοι στη βάση της ιδεολογίας τους βρίσκονται η συνεργασία, η αλληλεγγύη, η κοινότητα, η ισότητα. Μια άλλη επιλογή είναι εφικτή.

Σε αυτές τις ευρωεκλογές έχουμε τη μεγάλη ευκαιρία. Να συνεργαστούμε με γενναιότητα και με το βλέμμα στο μέλλον, μέσα από ένα κοινό προοδευτικό ψηφοδέλτιο, μέσα από μια κοινή ατζέντα για την Ευρώπη, για τα δικαιώματα, τη δίκαιη ανάπτυξη, το περιβάλλον και τη δημοκρατία, να διεκδικήσουμε αυτό που αξίζει σε όλους. Μια καλύτερη κοινωνία. Μια καλύτερη Ευρώπη.

* πρώην επικεφαλής ακτιβιστών Ελλάδας Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος