πρόβατα και γουρούνια

Να διασταυρωθούν, έτσι μελαχρινοί και μουσάτοι σαν πρόσφυγες από το Μπαγκλαντές, σε κάποιο σκοτεινό σοκάκι της Νυρεμβέργης ή της Οδησσού ή της Μόσχας ή του Λοτζ, φάτσα με μία δράκα ροπαλοφόρους νεοναζί. Πριν προφτάσουν να βγάλουν το πουκάμισο για να δείξουν τις σβάστικες και τους μαιάνδρους, θα φτύσουν το γάλα της μάνας τους. Ίσως, τότε, να βάλουν μυαλό, αν και αμφιβάλλω.

Σε όσους υπερασπίζονται έναν καταδικασμένο παιδεραστή μόνο και μόνο επειδή δεν γουστάρουν Τσίπρα και Πολάκη και Έφη Αχτσιόγλου, τι να ευχηθώ; Να πάθει το παιδί τους τα ίδια; Να έρθει ένας μεγαλόσχημος να βιάσει το αγοράκι τους και να καταδικαστεί σε βίαια χάδια; Να κακοποιηθεί από γραβατοφόρο πολιτευτή η κορούλα τους και να τύχει νέου βιασμού από πολιτικά κόμματα και μέσα ενημέρωσης;

Ε, όχι, τέτοιο πράγμα δεν μπορώ να ευχηθώ σε κανέναν.

Εκείνοι, όμως, μπορούν. Για «συνεύρεση κοινή συναινέσει», μιλούν τα ανώνυμα τέρατα του διαδικτύου. Με 15χρονο! «Και, εξάλλου, αυτός ο Γεωργιάδης ούτε κυβερνά ούτε έχει οργανική θέση στη Νέα Δημοκρατία», προσθέτουν με ένθεη μανία σταυροφόρου. Αφού δεν του αναγνώρισε ελαφρυντικά το δικαστήριο, θα του εφεύρει μερικά ο αγλαός ψηφοφόρος.

Λες και δεν είναι πρώην βουλευτής της μεγάλης φιλελεύθερης παράταξης, ο λεβέντης που άφησε εποχή στα σατέν μπουρδέλα της Μολδαβίας. Λες και δεν υπήρξε επί σειρά ετών σύμβουλος του ανθρώπου που ονειρεύεται να γίνει πρωθυπουργός. Λες και δεν ήταν σημαντικά στελέχη του ίδιου κόμματος αυτοί που έσπευσαν να τον υπερασπιστούν ανερυθρίαστα στο δικαστήριο. Λες και δεν υπαινίσσεται ενοχή, ανοχή και αναισθησία η πολύωρη σιωπή του ρυπαρού «γαλάζιου» στρατοπέδου.

Λες και η νομοθεσία προβλέπει σεξ κοινή συναινέσει με παιδιά 15 χρονών. Λες και ένα γουρούνι είναι λιγότερο γουρούνι αν του φορέσεις μπλε φερετζέ και του γυρίσεις την πλάτη.

«Δεν τον ξέρουμε τον κύριο». Αλίμονο, που να τον ξέρετε; Ο Πετσίτης μασκαράς ήταν αυτός που έβγαινε μαζί σας φωτογραφίες φιλιούνται-αγκαλιάζονται τόσα χρόνια, στα σαλόνια και στο κοινοβούλιο της Αθήνας. Για να μη πω, ο σκευωρός Βαξεβάνης.

Ίσως να ήταν πιο τίμιο, να παραδέχονταν την παλαιά φιλία και συνεργασία, με την απαραίτητη υποσημείωση περί άγνοιας και αφέλειας. Καλύτερα να δηλώνεις βλαξ, παρά συνένοχος. Καλύτερα πρόβατο, παρά γουρούνι.

Όλοι έχουμε φίλους που αποδείχθηκαν διαφορετικοί από ό,τι νόμιζαν τα στραβά μάτια μας, αν και ελάχιστοι από εμάς συναγελάζονται με παιδεραστές και ακόμα λιγότεροι παίζουμε τον πρωθυπουργό μπροστά στον λερωμένο καθρέφτη μας.

Μήνες, τώρα, η Νέα Δημοκρατία έχει υιοθετήσει την τακτική της ξεδιάντροπης αποσιώπησης και των αφάτου γελοιότητος fake news, όπως αυτό με τις Μαλδίβες. Πιθανότατα θα έκανε το ίδιο οποιοσδήποτε άλλος στη θέση της, εάν μπορούσε να ελέγχει το 90% των Μέσων Ενημέρωσης και να χτυπάει το ντέφι της τυφλής κυρίας με τη ζυγαριά και το γουνάκι.

Γιατί να δουλεύεις όταν μπορείς να κοροϊδεύεις; Γιατί να λες αλήθεια όταν σου επιτρέπονται τα παραμύθια;

Μέσα σε 2-3 λίαν τεταραγμένες εβδομάδες, οι σφογγοκωλάριοι του συστήματος που πασχίζει λυσσασμένα να ξαναπάρει στα χέρια του την κουτάλα απέκρυψαν ή απαξίωσαν –παίρνω βαθιά ανάσα για να αντέξω απνευστί- τη καταδίκη του Νίκου Γεωργιάδη, τη λαδωμένη κατάθεση του Τσουκάτου, την πολύκροτη συνομιλία Σοφού – Μαρινάκη για «τον δικό μας εισαγγελέα», τη χρηματοδότηση της Μαρέβας μέσω offshore εταιρίας, την καμπάνα στον Μαρτίνη του Ντυνάν για τη τζαμπαρία στο Μητσοτακέικο, την αποκαθήλωση του Μαντούβαλου, τη σκανδαλώδη εισαγγελική εισήγηση για αναθεώρηση της ποινής του Κορκονέα, τη νέα αήθεια του ήδη καταδικασμένου Αμβρόσιου και ποιος ξέρει τι άλλο μπορεί να ξεχνάω. Απορώ πώς κατόρθωσαν να βρουν ύλη για να γεμίσουν σελίδες και δελτία.

Μάθαμε βεβαίως χαρτί και καλαμάρι τι μάρκα σιγαρέττων καπνίζει ο σατανάς Πολάκης και πόσο δύσκολο είναι για τον μεροκαματιάρη να εισπράξει 100.000 ψωροευρώ από ΑΤΜ, μελετήσαμε τα φουστάνια των Όσκαρ, ενώ βγήκαμε από τα ρούχα μας με τα ρεπορτάζ για τον παιδόφιλο.

Όχι, όχι τον δικό μας παιδόφιλο. Τον άλλο λέω, τον Αυστραλό καρδινάλιο, που κρίθηκε προφυλακιστέος στα 77 του και αντιμετωπίζει πενταπλή ποινή 10ετούς κάθειρξης. Στην Ελλάδα, βέβαια, ο βιασμός ανηλίκου αποτιμάται σε 12-14 μήνες, με αναστολή φυσικά διότι δεν μιλάμε για αδίστακτη καθαρίστρια.

Και εορτάζεται με ουρανομήκεις ιαχές θριάμβου από πολίτες πρόβατα, που προτιμούν να τρυπώσει βιαστής στο κρεβάτι του παιδιού τους και να το διακορεύσει, παρά να παραμείνει ο Τσίπρας στην κυβέρνηση.

Και κάπως έτσι, φτάσαμε στο απόλυτο μηδέν. Αλλά δεν μας φοβάμαι, αφού πηδήξαμε και την παιδοφιλία θα βρούμε τρόπο να βυθιστούμε και πιο χαμηλά.