iloveithaki.gr / mar 9th 2019
σχόλια ημέρας:
- είσαι αριστερός όταν συμφέρον σου είναι το κοινό συμφέρον, είσαι δεξιός όταν συμφέρον σου είναι το ατομικό συμφέρον κι ας πεθάνουν ούλοι οι άλλοι / δδ μανιάς
- αποτελεί αίτημα των καιρών κι όχι προεκλογικό σύνθημα η ανάγκη για μια ευρεία συμμαχία δυνάμεων από την αριστερά, τα κινήματα, τον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, την οικολογία, από έναν ευρύτερο δημοκρατικό και προοδευτικό κόσμο, στη βάση μιας προγραμματικής συμφωνίας
- σήμερα και αύριο είναι γιορτή, είναι καρναβάλι οι άνθρωποι ζητούν ευκαιρία να νιώσουν λίγη χαρά, να ξεφύγουν από τους καταναγκασμούς και τους εκβιασμούς της καθημερινότητας. να ξεφύγουν λίγο από τις υποχρεώσεις και τις δεσμεύσεις τους και να νιώσουν λίγο άνθρωποι.
- επενδυτικοί οίκοι όπως η goldman θεωρούν ότι η αναβολή του brexit είναι πλέον το πιο πιθανό σενάριο. μάλιστα ανεβάζουν κοντά στο 30% τις πιθανότητες για ένα δεύτερο δημοψήφισμα, το οποίο τελικά θα οδηγήσει σε παραμονή της χώρας στην κοινότητα
επιλογή πραγματικών ειδήσεων:
τα εγκλήματα των βαγγελομητσοτάκηδων
δεν φοβόμαστε τον κύριο μαρινάκη, όπως δεν φοβηθήκαμε πολλούς άλλους. το σύστημα βαγγελομητσοτάκη έχει προαναγγείλει αρκετές φορές την καταστροφή μας, αλλά καταλήγει να κλαψουρίζει για στοχοποίηση και επιθέσεις προσπαθώντας να ενοχοποιήσει στα μάτια της κοινής γνώμης τη δημοσιογραφία και την αποκάλυψη. Ο κύριος Μαρινάκης έχει τόσα Μέσα να απαντήσει για την ουσία όσων γράφονται γι αυτόν, γιατί επιλέγει χαρακτηρισμούς και απειλές; Γιατί εμφανίζεται τόσο εκνευρισμένος και αδύναμος όταν απομακρύνεται από την οποιαδήποτε προστασία του; Δυστυχώς γι’ αυτόν δεν είμαστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ για να καθαρίσει τα πράγματα με μία χορηγία. Φυσικά και έχει κάθε δικαίωμα να καταφύγει στη Δικαιοσύνη, η οποία ως τώρα δεν φαίνεται να του είναι καθόλου συμπαθής. Αλλά έχουμε δύο απορίες. Θα αναζητήσει πρώτα «δικό του εισαγγελέα» όπως έλεγε στο τηλέφωνο με τον δικηγόρο του; Και θα καταφύγει στην Εισαγγελία της Αθήνας ή θα επιλέξει και πάλι μήνυση και αγωγή να κατατεθούν στην Εισαγγελία Πειραιά την οποία για κάποιο λόγο φαίνεται να προτιμά; Οι παρέες του κυρίου Μαρινάκη, αλλά και η σχέση που του αποδίδει η Δικαιοσύνη με εγκλήματα, μας αναγκάζουν να δηλώσουμε δημόσια πως οτιδήποτε συμβεί στον εκδότη ή τους δημοσιογράφους του Documento, θεωρούμε αυτόν και μόνο αυτόν υπεύθυνο
με σύνθημα ν αλλάξουν όλα στην ευρώπη
ο συλλογικός φόβος των ευρωπαϊκών κοινωνιών μπροστά στην περιθωριοποίηση της Ευρώπης στον κόσμο ωθούν την ακροδεξιά στην εξουσία. ο συριζα στην ελλάδα έδωσε ένα διαφορετικό υπόδειγμα. Αλλά το κατόρθωσε επειδή έβαλε δημόσια στόχο την κυβερνώσα αριστερά. Αν είχε αποφασίσει ότι ο ρόλος του είναι μια μεγάλη δύναμη διαμαρτυρίας, θα είχε μείνει μια όχι-και–τόσο-μεγάλη δύναμη. Ακριβώς το ίδιο ισχύει στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη και στην ΕΕ σαν σύνολο. Το πραγματικό επιχείρημα της δεξιάς μπροστά στις Ευρωεκλογές είναι η αποδοχή της παραίτησης, ότι δεν γίνεται τίποτα για την Ευρώπη πέρα από την σημερινή μιζέρια με λίγο περισσότερο στρατό στα σύνορα. Στην Ελλάδα η ΝΔ το έχει τερματίσει, ειρωνεύεται ανοιχτά όποιον μιλάει για μια άλλη Ευρώπη. Δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη ότι η πολιτική μιζέρια και η έλλειψη οράματος τους θα τους κάνει εκλογικά ομήρους της ακροδεξιάς. Ας μην πέφτουν από τα σύννεφα το βράδυ της 26ης Μαϊου, μόνοι τους έβγαλαν τα μάτια τους. Το επιχείρημα της αριστεράς μπροστά στις Ευρωεκλογές είναι ότι όλα θα αλλάξουν στην Ευρώπη, ακριβώς επειδή η σημερινή κατάσταση της είναι μη βιώσιμη. Το ερώτημα δεν είναι καν αν θα αλλάξουν όλα. Το ερώτημα είναι προς τα πού θα αλλάξουν. Η αριστερή και προοδευτική πλειοψηφία στην Κομισιόν και στο Ευρωκοινοβούλιο δεν είναι άμεσα εφικτή. Είναι όμως ήδη δεδομένο ότι ούτε συντηρητική πλειοψηφία θα διαμορφωθεί. Ενώ με τον ακραίο Βέμπερ επικεφαλής της παραδοσιακής δεξιάς δεν είναι εύκολη η αναβίωση της σύγκλισης δεξιάς – σοσιαλιστών στη νεοφιλελεύθερη συναίνεση. Είναι λοιπόν απόλυτα εφικτός ένας ισχυρός αριστερός και προοδευτικός πόλος στην Ευρώπη ο οποίος θα έχει μια αποτελεσματική πολιτική πλειοψηφικών συμμαχιών με κόμματα και κυβερνήσεις του «ενδιάμεσου χώρου». Λιγότερα από ότι θα θέλαμε, πολύ περισσότερα όμως απ’ ότι είχαμε εδώ και δεκαετίες στην Ευρώπη.
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1655″]
