iloveithaki.gr / mar 13th 2019
σχόλια ημέρας:
- «απόρριψη δημοτικών σχημάτων και παρατάξεων χωρίς προγραμματικό πλαίσιο και πολιτικές αναφορές που ο κυρίαρχος συνδετικός κρίκος είναι η οικονομική εξάρτηση, η εξαγορά συνειδήσεων και το αλισβερίσι κάτω (μερικές φορές και πάνω) από το τραπέζι, χωρίς την ποιότητα που η πολιτική ηθική και το συλλογικό συμφέρον, επιβάλουν» !!!!!» / τοπικός συριζα
- αμερικανοί ομοσπονδιακοί εισαγγελείς απήγγειλαν κατηγορίες σε βάρος δεκάδων προσώπων που βοηθούσαν πρόσωπα της αμερικανικής ελίτ να αγοράζουν θέσεις για τα παιδιά τους σε ιδιωτικά πανεπιστήμια, μεταξύ των οποίων τα πανεπιστήμια γέηλ, στάνφορντ και τζορτζτάουν. πρόκειται για μια πλεκτάνη το ύψος της οποίας εκτιμάται σε περισσότερα από 25 εκατομμύρια δολάρια. «αυτό που κάνουμε είναι να βοηθούμε τις πιο εύπορες οικογένειες στις ηπα να βάλουν τα παιδιά τους στη σχολή… οι οικογένειές μου θέλουν μια εγγύηση»
- αν αγόραζε και ο μαδούρο από τις πολεμικές βιομηχανίες των ηπα, μια χαρά δημοκράτης θα ήταν για τον λευκό οίκο και το βαθύ κράτος
- ο βιομηχανικός καπιταλισμός εξαρτάται από την εκμετάλλευση και τον έλεγχο της φύσης, με καταστροφικές συνέπειες που αναγνωρίζουμε μόνο τώρα. ο καπιταλισμός της επιτήρησης εξαρτάται από την εκμετάλλευση και τον έλεγχο της ανθρώπινης φύσης
επιλογή πραγματικών ειδήσεων:
καρναβάλι είναι η αμφισβήτηση της εξουσίας
»το καρναβάλι υπάγεται στα χαρακτηριστικά της γνώσης και της τρέλας, του θείου και του βέβηλου, της γιορτής και του θανάτου: συνδυασμοί οι τελευταίοι που πάντα υπήρξαν μεγάλα λογοτεχνικά θέματα. Το τελετουργικό του καρναβαλιού ήταν πάνω απ’ όλα η στέψη ενός βασιλιά και η επακόλουθη καθαίρεσή του. Το ευρωπαϊκό φολκλόρ δίνει αμέτρητες παραλλαγές αυτού του συμβολικού τελετουργικού της εναλλαγής του χρόνου, της σχετικότητας κάθε εξουσίας. Αυτό το παράδοξο μοντέλο κοινωνίας, που φτάνει σαν μήνυμα από τις όχθες ενός πολιτισμού «μονολιθικά σοβαρού», είναι όσο ποτέ επίκαιρο σ’ έναν κόσμο όπως ο δικός μας που κινείται ταυτόχρονα από δυνάμεις αυταρχικές, καταπιεστικές, αυτοματοποιημένες και που τείνουν να υποτάξουν κάθε αξία στις ανάγκες της παραγωγής. Στην εποχή των παλιών καρναβαλιών, η εναλλαγή ρυθμών ζωής και συμπεριφοράς υπαγορευόταν από τον εποχικό-γεωργικό κύκλο. Σε μια μελλοντική κοινωνία θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί κάτι ανάλογο, ακολουθώντας τον ρυθμό των οικονομικών βιομηχανικών κύκλων, των πενταετών προγραμμάτων, της εναλλαγής ανάμεσα σε περιόδους κατανάλωσης, γιορτής, αμφισβήτησης της εξουσίας, απομυθοποίησης, σε όλα επίπεδα.
«εκλογές τώρα μπας και γλιτώσουμε»
πιέζουν όντως οι δανειστές τον Τσίπρα να κάνει εκλογές τον Μάιο; Δεν υπάρχει αυτή η αίσθηση στο μέγαρο Μαξίμου. Ούτε δημοσίως ούτε ιδιωτικώς οι εκπρόσωποι των δανειστών έχουν ζητήσει από τον πρωθυπουργό να μην επιμείνει στη θέση του για εκλογές στη λήξη της τετραετίας. Στη Δεξιά μπερδεύουν την επιθυμία τους με την πραγματικότητα. Οι εταίροι, με λίγες εξαιρέσεις, προτιμούν τον Τσίπρα από τον αρχηγό της Ν.Δ. Αν θα είναι καλό ή κακό για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, θα φανεί στις κάλπες. Ποιοι ευθύνονται για την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο; Οι μόνοι που βιάζονται για εκλογές και προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα αποσταθεροποίησης είναι ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος τις ζητάει τρεις φορές την εβδομάδα από τότε που εξελέγη αρχηγός της Ν.Δ., ο ομόσταβλός του στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Μάνφρεντ Βέμπερ, και οι ιδιοκτήτες δεξιών μέσων ενημέρωσης. Ο κ. Βέμπερ μισεί τον Τσίπρα, τον οποίο παρομοιάζει με μπολσεβίκο και πιστεύει ότι πρέπει να τελειώνει η Ευρώπη με αυτόν τον αριστερό λαϊκιστή. Ο κ. Μητσοτάκης έχει λόγους να φοβάται γιατί όταν θα βγουν στην επιφάνεια οι πομπές κορυφαίων στελεχών της Ν.Δ., τα οποία έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Δικαιοσύνη, θα βρεθεί σε δύσκολη θέση και δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί την υπόθεση επικαλούμενος μόνο τη θεωρία της σκευωρίας. Οι ιδιοκτήτες δεξιών μέσων ενημέρωσης ελπίζουν ότι με την επιστροφή της Ν.Δ. στην κυβέρνηση θα κλείσουν επωφελώς γι’ αυτούς όλα τα ανοιχτά μέτωπα στο οικονομικό και στο ποινικό πεδίο.
brexit vs no brexit
η ήττα της πρωθυπουργού της βρετανίας τερέζα μέι στην ψηφοφορία για την συμφωνία αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου εντείνει τη σεναριολογία για το τι θα ακολουθήσει στις ψηφοφορίες των δύο επόμενων ημερών, αλλά και αργότερα, για το μέλλον της ίδιας ως επικεφαλής της κυβέρνησης. Η Συμφωνία Αποχώρησης απορρίφθηκε από το βρετανικό κοινοβούλιο με 391 ψήφους κατά και 242 υπέρ, κυρίως λόγω της αντίστασης που πρόβαλαν οι ευρωσκεπτικιστές στο Συντηρητικό Κόμμα της Μέι στο τροποποιημένο κείμενο το οποίο προέκυψε από τις συνομιλίες της τελευταίας στιγμής με την ΕΕ. Η Μέι επανέλαβε στην ομιλία της στη Βουλή ότι το Σώμα θα έχει την ευκαιρία να ψηφίσει την καθυστέρηση της αποχώρησης – αν και η ίδια έχει αντιταχθεί καθώς δεν θα προσφέρει λύσεις στο αδιέξοδο – και δεσμεύτηκε να ενεργήσει σύμφωνα με ότι αποφασιστεί. Αυτό σημαίνει ότι το επόμενο 48ωρο οι βουλευτές μπορούν να καταθέσουν τις προτάσεις τους για το είδος της καθυστέρησης του Brexit, την χρονική διάρκεια, τους όρους, ακόμη και για το εάν θα δώσουν στους Βρετανούς τη δυνατότητα για ένα ακόμη δημοψήφισμα. Η πρωθυπουργός της Βρετανίαςπροειδοποίησε αργά το βράδυ της Τρίτης ότι δεν θα είναι απλό το να παραταθούν οι διαπραγματεύσεις με τις Βρυξέλλες για το διαζύγιο του Ηνωμένου Βασιλείου με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως ανέφερε ενώπιον των κοινοβουλευτικών θα διεξαχθεί νέα ψηφοφορία, με αντικείμενο το εάν το Ηνωμένο Βασίλειο θα αποχωρήσει από την Ε.Ε. χωρίς συμφωνία, σήμερα Τετάρτη. Εάν η Βουλή των Κοινοτήτων απορρίψει κι αυτή την πρόταση, θα διεξαχθεί τρίτη ψηφοφορία την Πέμπτη για το ενδεχόμενο να ζητηθεί η παράταση της διαπραγμάτευσης. «Αλλά επιτρέψτε μου να είναι σαφής: η ψήφος υπέρ της αποχώρησης χωρίς συμφωνία ή της παράτασης [των διαπραγματεύσεων] δεν επιλύει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε» προειδοποίησε για να προσθέσει: «Η Ε.Ε. θα θέλει να ξέρει τι εννοούμε να κάνουμε ζητώντας μια τέτοια παράταση. Τούτη η Βουλή θα πρέπει να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση. Επιθυμεί να ακυρώσει [τη διαδικασία με βάση] το Άρθρο 50 [της Συνθήκης της Λισαβόνας]; Θέλει μήπως να διεξαχθεί δεύτερο δημοψήφισμα; Ή θέλει να φύγουμε βάσει μιας συμφωνίας, αλλά όχι αυτής της συμφωνίας;».
ο τεχνολογικός ολοκληρωτισμός είναι το τέλος της κοινωνίας των ελιτ
οι τεχνολογίες παρακολούθησης και ελέγχου θα διαμορφώσουν έναν κόσμο διαφορετικό από αυτόν που υπήρξε μέχρι σήμερα. Το απώτερο στάδιο του καπιταλισμού της επιτήρησης είναι ένας τρόπος ζωής στον οποίο οι άνθρωποι έχουν παραδώσει την ανθρώπινη ιδιότητα τους, χωρίς καν να το συνειδητοποιούν. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να περάσει απαρατήρητο, καθώς σημαίνει ότι οι κοινωνίες επιτήρησης μπορούν να αναπτυχθούν όπου υπάρχει η απαραίτητη τεχνολογία. Δεν περιορίζονται στον καπιταλισμό της αγοράς και η κατάργηση αυτού του οικονομικού συστήματος δεν αποκλείει την ύπαρξη κράτους επιτήρησης. Πώς θα πατήσουμε φρένο σε αυτή την ξέφρενη πορεία; Θα πρέπει πρώτα από όλα να το θελήσουμε. Κάποιοι μπορεί να ονειρεύονται τη ζωή χωρίς το smartphone τους, αλλά λίγοι στα αλήθεια θα μπορούσαν να ανεχθούν μια τέτοια ζωή για πολύ. Εδώ χρειάζεται μια δημοκρατική πολιτική παρέμβαση που θα μπορούσε να μετριάσει τις υπερβολές των μεγάλων εταιρειών δεδομένων. Μέχρι ένα σημείο, τουλάχιστον. Αλλά οι τεχνολογικοί κολοσσοί δεν είναι η μόνη απειλή. Τα εγκληματικά καρτέλ, οι τρομοκρατικές οργανώσεις και τα τυραννικά κράτη χρησιμοποιούν επίσης νέες τεχνολογίες πληροφοριών για κακοήθεις σκοπούς και δεν μπορούν να ελεγχθούν, απλά με νόμους εναντίον τους. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος πίσω σε έναν κόσμο χωρίς μαζική παρακολούθηση και πόλεμο πληροφοριών. Κάπως έτσι φαντάζει η διαδρομή αυτή να οδεύει σε αδιέξοδο. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα περάσει ποτέ το όνειρο μιας κοινωνίας που κυβερνάται από μια ελίτ, που θα μας επιτηρεί όλους. Οι τιτάνες των μεγάλων δεδομένων είναι τόσο παραληρητικοί στην σκέψη τους, όπως κάθε κυρίαρχη τάξη στο παρελθόν και είναι διασπασμένοι μεταξύ τους
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1657″]
