Τον περασμένο Ιανουάριο ο Αλέξης Τσίπρας, μετά το διαζύγιο με τον Πάνο Καμμένο, ζήτησε καθαρές λύσεις και τις πήρε. Πήρε την ανανεωμένη εμπιστοσύνη της Βουλής, την ανασύνθεση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, και την απόλυτη πλειοψηφία υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών.
Με αυτήν την «προίκα» το ίδιο ζητά και τώρα: Ζητά καθαρό αποτέλεσμα στις δύο κάλπες που έχει μπροστά του, ευρωπαϊκές και εθνικές, και ζητά επίσης καθαρό πολιτικό τοπίο μετά τις επόμενες εκλογές, είτε τις κερδίσει είτε τις χάσει.
Πιθανώς βάζει τον πήχη ψηλά, δεδομένης και της, πλασματικής ή πραγματικής δημοσκοπικής εικόνας. Ο πρωθυπουργός όμως έδειξε πολύ καθαρά τις προθέσεις του χθες στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος σχεδιασμός αποτυπώθηκε και σήμερα, στην ψηφοφορία για την συνταγματική αναθεώρηση στην Βουλή: Είναι ο σχεδιασμός που απορρίπτει την τριπλή κάλπη τον Μάιο, επιμένει στην εξάντληση της τετραετίας και δεν περιλαμβάνει σχέδια «δεξιάς παρένθεσης» – δηλαδή, πρόκληση νέων εκλογών με αφορμή την προεδρική εκλογή τον Ιανουάριο του 2020.
«Η μεθεπόμενη κάλπη», είπε χθες στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, «αυτή των εθνικών εκλογών, θα είναι και κάλπη όπου οι Ελληνίδες και οι Έλληνες δεν θα ψηφίσουν μόνο για ποια κυβέρνηση θέλουν. Θα ψηφίσουν και ποιο Σύνταγμα θέλουν. Η αυριανή ψηφοφορία στη Βουλή είναι αυτή η οποία θα θέσει σε πραγματική και απόλυτη βάση την θεσμική πορεία του τόπου. Ξεκάθαρα και διακριτά».
Το μήνυμα εδώ ήταν προφανές:ότι, παρά τις αντιρρήσεις που εκφράστηκαν ακόμη και χθες από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα στο πλαίσιο της συνταγματικής αναθεώρησης, θα υπερψηφιστεί το άρθρο 32 για την αποσύνδεση της προεδρικής εκλογής από την διάλυση της Βουλής. Αρα, θα κλείσουν και τα όποια σενάρια για νέες εκλογές τον Ιανουάριο – σενάρια τα οποία σε κάθε περίπτωση θεωρούνται «πολιτικά ασόβαρα» στο Μαξίμου.
Εξίσου εύγλωττος ήταν ο πρωθυπουργός και ως προς το γιατί επιμένει σε εθνικές εκλογές τον Οκτώβριο και όχι τον Μάιο: «Να μην προσδοκούν», είπε, απευθυνόμενος στην ΝΔ, «ότι θα τους κάνουμε τη χάρη να επισπεύσουμε τις εθνικές εκλογές. Τα πικρά ποτήρια θα πιουν ένα-ένα. Πρώτα θα έρθει η ηχηρή διάψευση των ευρωεκλογών και ακολούθως, το φθινόπωρο, η οριστική και καθοριστική τους ήττα στη κάλπη των εθνικών εκλογών».
Εν ολίγοις, στο Μαξίμου θεωρούν ότι η Nέα Δημοκρατία θέλει διακαώς εθνικές εκλογές τον Μάιο για να πάει στις κάλπες με τον δημοσκοπικό αέρα – την «απάτη», όπως την χαρακτήρισε χθες ο Αλέξης Τσίπρας – της επελαύνουσας εξουσίας. Εάν το σενάριο δεν της βγει, θέλει ένα αποτέλεσμα από την ευρωκάλπη που θα την νομιμοποιεί, από την επόμενη κιόλας μέρα, να λέει στον Αλέξη Τσίπρα ότι ο χρόνος του τέλειωσε. Εξ ου και το όλο και πιο ηχηρό μήνυμα Μητσοτάκη – πατρότητας Τάκη Θεοδωρικάκου – ότι οι ευρωεκλογές αποτελούν «δημοψήφισμα εθνικής κάλπης».
Εάν του βγει, το παιχνίδι θα είναι ανοιχτό. Ο ίδιος δείχνει να το πιστεύει, και στα υπέρ του είναι πως, μέχρι τώρα, του βγήκαν ακόμη και τα πιο αμφίρροπα πολιτικά στοιχήματα και ρίσκα που ανέλαβε. Στα κατά του είναι ότι κινδυνεύει από… αδέσποτα, φίλια πυρά.
Κινδυνεύει να κερδίσει στα μεγάλα – στην οικονομία, το κοινωνικό κράτος και την διεθνή αναβάθμιση της χώρας – και να χάσει από την ιδεολογική… αμνησία του Κυρίτση κι από το facebook του Πολάκη. Χθες, ήταν ο Νίκος Φίλης που ανέλαβε να σώσει την πολιτική τιμή της Κουμουνδούρου δηλώνοντας ότι εκείνος θυμάται πως υπήρξαν νεκροί από μολότοφ, οι νεκροί της Marfin. Και, κυρίως, υπενθυμίζοντας πως οι εγκληματίες δεν έχουν ακόμη συλληφθεί. Δεν είναι σίγουρο πως θα υπάρξουν πολλά ακόμη περιθώρια πολιτικών διασώσεων – ειδικά, εάν η αριστερή μνήμη κάποιων εντός ΣΥΡΙΖΑ συνεχίσει να συγκρούεται με την ευθύνη της αριστερής διακυβέρνησης…
