iloveithaki.gr / apr 17th 2019
επισημάνσεις / σχόλια:
- θεέ μου, τι θα κάναμε αν η ζωή μας ήταν πιο απλή σ’ αυτή τη χώρα, αν δεν έπρεπε κάθε στιγμή να δίνουμε μάχες επιβίωσης και να αναμετράμε την ικανότητά μας πειθούς, ψυχραιμίας, σωστών ρεφλέξ και καίριων αντιδράσεων, στα γκισέ και στα ταξί, στα τηλέφωνα και στα τρένα, στους δρόμους και στα μαγαζιά; τι θα κάναμε με όλη αυτή την άνεση που θα προέκυπτε; πώς θα τη διαχειριζόμασταν, θα ήμασταν άραγε πιο δημιουργικοί, πιο ευγενικοί, πιο ευτυχισμένοι
- “στην ελλάδα, οι δωροδοκίες ήταν μακραίωνη παράδοση” είπε η εισαγγελέας, περιγράφοντας με μόνο επτά λέξεις αυτό που πάντα κάποιοι προσπαθούσαν, προσπαθούν και θα συνεχίσουν να προσπαθούν να μας πείσουν πως δεν πρόκειται για τίποτε άλλο από μια στημένη σκευωρία.
- o κυριάκος μητσοτάκης μοιάζει σαν λιθρίνι που βολοδέρνει έξω από το νερό, όταν προσπαθεί να εμφανιστεί σαν φίλος της πλέμπας που τόσο αποστρέφεται η παράταξή του. μία αρσενική μαρία αντουανέτα με αρμάνι, έτοιμη να κουμπώσει τη σινιέ πανοπλία και να απομακρυνθεί με οπίσθια προσεκτικά βηματάκια στην παραμικρή στραβή
επιλογή πραγματικών ειδήσεων:
η καταπολέμηση των ανισοτήτων
στην ευρώπη, το ζήτημα των ανισοτήτων «ανακαλύφθηκε» τα τελευταία χρόνια, λόγω των ολέθριων κοινωνικών και πολιτικών επιπτώσεων των πολιτικών λιτότητας τόσο στις χώρες της περιφέρειας της ευρωζώνης που εμφάνισαν για πρώτη φορά οικονομική και κοινωνική απόκλιση από τις χώρες του πυρήνα όσο και εντός των τελευταίων, προκαλώντας εκτεταμένη φτωχοποίηση και διάρρηξη κοινωνικής συνοχής και φέρνοντας στο προσκήνιο ή και στην κυβέρνηση ευρωσκεπτικιστικές, εθνικιστικές και ξενόφοβες πολιτικές δυνάμεις. Η καταπολέμηση των ανισοτήτων αποτελεί μείζονα πρόκληση για την Αριστερά, δεδομένου ότι ο αγώνας για την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη είναι συνυφασμένος με τις αξίες και το όραμά της για την κοινωνική απελευθέρωση και τους αγώνες του εργατικού κινήματος και των άλλων κοινωνικών κινημάτων που ιστορικά περιόρισαν τις ανισότητες σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες πριν και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Για την ευρωπαϊκή Αριστερά και τις προοδευτικές δυνάμεις που δίνουν σήμερα τη μάχη των ευρωεκλογών, η αντιμετώπιση των ανισοτήτων παραπέμπει στο συνολικό πολιτικό τους σχέδιο επανίδρυσης της Ε.Ε., με διεύρυνση και κατοχύρωση κοινωνικών δικαιωμάτων και στόχο την κοινωνική ολοκλήρωση της Ε.Ε., ριζική αναθεώρηση της θεσμικής αρχιτεκτονικής και της οικονομικής διακυβέρνησης της ευρωζώνης, αλλαγή οικονομικής πολιτικής και αναπτυξιακού παραδείγματος, έλεγχο του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος και διαμόρφωση δίκαιων κανόνων διεθνούς εμπορίου. Τέλος, επειδή το κοινωνικό ζήτημα και το ζήτημα της δημοκρατίας είναι αλληλένδετα, η καταπολέμηση των ανισοτήτων προϋποθέτει τον εκδημοκρατισμό των θεσμών της Ε.Ε. και την αναζωογόνηση των συνδικάτων και των προοδευτικών κομμάτων και οργανώσεων, των οποίων η ήττα, η κρίση και η μετάλλαξη επέτρεψαν την άνοδο του νεοφιλελευθερισμού και την έκρηξη των ανισοτήτων.
λαϊκός βαλκανικός εθνικισμός
Η παγκοσμιοποίηση ως ιδεολογικό πρόταγμα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο εθνικισμός της ηγεμονικής παγκόσμιας δύναμης. Πρόκειται για την εξωτερίκευση, διαχείριση και φύλαξη των οικονομικών, πολιτικών και πολιτισμικών συμφερόντων της. Ο απώτατος σκοπός είναι η νομιμοποίηση της ιδέας και της πρακτικής της παγκοσμιοποίησης υπό την κυριαρχία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, η αύξουσα ροή των ποσοστών κέρδους στις πολυεθνικές επιχειρήσεις και στις ίδιες τις ΗΠΑ και, τέλος, η διατήρηση και αναπαραγωγή των πολιτικών και στρατιωτικών ιεραρχιών των κρατών που ελέγχουν οι ΗΠΑ. Οι εθνικισμοί των λαών των περιφερειακών κρατών, όπως συμβαίνει στην περίπτωση των Βαλκανίων, είναι ιστορικά και οντολογικά γειωμένοι. Ουδεμία «παγκοσμιοποίηση» και ουδεμία «ευρωπαϊκή ενοποίηση» δεν πρόκειται να τους ξεγειώσει, όχι μόνο επειδή αμφότερες οι διαδικασίες αναπαράγονται μέσω της συντήρησης και της αναπαραγωγής των περιφερειακών εθνικισμών, αλλά και επειδή το έθνος-λαός, ειδικά αυτό της περιφέρειας, συγκρότησε μια τσιμεντένια ταυτοσημία μέσα στη σύγχρονη ιστορία, αποτέλεσμα διαδικασιών με τεράστιο κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Σ’ αυτή τη συνάφεια, οι πολιτικές ελίτ τόσο της Ελλάδας όσο και της Βόρειας Μακεδονίας, οι οποίες επέλεξαν να στρατολογηθούν στην υπηρεσία της παγκοσμιοποίησης και της «ευρωπαϊκής ενοποίησης», κινδυνεύουν να απο-νομιμοποιηθούν μέσα στις κοινωνίες τις οποίες υποτίθεται υπηρετούν. Αυτή η απο-νομιμοποίηση δεν είναι κάτι που σώνει και καλά θα καταγραφεί στα αποτελέσματα των επικείμενων εκλογών.
η κοινωνική ανισότητα φταίει όχι το brexit
«ο πραγματικός διχασμός στην κοινωνία μας δεν έχει να κάνει με τους ανθρώπους που ψήφισαν υπέρ του Brexit ή υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε. Έχει να κάνει με τους πολλούς που δουλεύουν σκληρά, δημιουργούν τον πλούτο και πληρώνουν τους φόρους τους, και με τους λίγους που καθορίζουν τους κανόνες, καρπώνονται τα οφέλη και φοροδιαφεύγουν». «Η πραγματική πολιτική πηγάζει απ’ τα κάτω. Η πραγματική πολιτική έχει να κάνει με τη ζωή μέσα στην κοινωνία, με τη ζωή στη γειτονιά. Έχει να κάνει με την πραγματικότητα της ζωής στον χώρο της δουλειάς. Η πραγματική πολιτική θέλει να δώσει δύναμη στους ανθρώπους που δεν έχουν πολλά χρήματα και δεν διαθέτουν φίλους σε υψηλά πόστα για να μπορούν να αποκτήσουν τον έλεγχο της ζωής τους. Με εύστοχο και απλό λόγο ο Εργατικός ηγέτης άφησε να εννοηθεί ότι η ουσία των προβλημάτων που ταλανίζουν σήμερα τη βρετανική κοινωνία δεν βρίσκεται στην κόντρα για την έξοδο ή την παραμονή της Βρετανίας στην Ε.Ε. αλλά στη μορφή και την οργάνωση της κοινωνίας. «Όσοι θεωρούν ότι η αποχώρηση ή η παραμονή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αυτοσκοπός, πλανώνται» σημείωσε ο Κόρμπιν προσθέτοντας πως «η πρώτη ερώτηση που οφείλουμε να κάνουμε είναι τι είδους κοινωνία θέλουμε, πάνω σ’ αυτό μπορούμε να βρούμε κοινό έδαφος».
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1690″]