Τρία χρόνια καμώνεται πως είναι ο εν αναμονή πρωθυπουργός. Σχεδόν ελέω Θεού και άρα νομοτελειακά αυτοκράτορας. Γόνος γαρ, δικαίωμά του, ό,τι δηλώσεις είσαι. Και ως τέτοιος, τα Σαββατοκύριακα κραδαίνει τις δημοσκοπήσεις που του δίνουν προβάδισμα που ζηλεύει και ο Κιμ Γιονγκ Ουν. Αυτές που με πλήρη αντικειμενικότητα διατρανώνουν ότι ο Τσίπρας θα μείνει εκτός Βουλής, εάν δεν εξοριστεί διά βίου σε γκουλάγκ στο εξωτικό Βλαδιβοστόκ. Οπως άλλωστε έγινε και τον Γενάρη του ‘15, τον Σεπτέμβρη, στο δημοψήφισμα κ.ο.κ.
Την Παρασκευή χαριεντίζεται με τη Μιράντα Ξαφά για την ανάσχεση των πισωγυρισμάτων –όπως οι συλλογικές διαπραγματεύσεις- στα εργασιακά, για την καθιέρωση κυμαινόμενου κατώτατου μισθού ανά περιφέρεια, για την πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων, την κατάργηση των αποζημιώσεων και την επιδότηση των ιδιωτικών σχολείων σε βάρος των δημοσίων.
Ε, και Δευτέρα έως Πέμπτη τα πάντα εν σοφία ποιεί. Με τη δική του σοφία, στα όρια της κουτοπονηριάς. Μπας και φτιασιδώσει με τρικάμερα τις πολιτικές του. Μήπως και κάνει τις δημοσκοπήσεις πραγματικότητα. Χοντροκομμένα μεν, αλλά Κυριακή κοντή γιορτή, δικαιολογείται. Αν και τα έχει κάνει λίγο ανάποδα, μπροστά το κάρο και πίσω το άλογο, δεν πειράζει. Πάλι δικαιολογείται. Ο ίδιος έχει παραδεχθεί εξάλλου ότι τον ενδιαφέρει η επικοινωνία και όχι η ουσία.
Με τέτοιο εκλογικό προβάδισμα ποιος ο λόγος να στήνει κανείς παραγωγές που θα ζήλευε και ο Φώσκολος, αν και στο τέλος της ημέρας σε καθιστούν στην κοινή γνώμη ανόητο, εάν όχι ψεύτη; Θεός φυλάξοι! Οχι ο Κυριάκος, ο άλλος. Ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι ούτε ανόητος, ούτε ψεύτης! Επικίνδυνος ναι, ανόητος όχι. Εχει κάθε δικαίωμα να βάζει την προβιά του λαοπρόβλητου και λαοφιλούς ηγέτη πανθομολογούμενης αποδοχής για να μη φαίνονται τα δόντια του. Να θέλει να πείσει ότι δεν είναι ένας ακραία νεοφιλελεύθερος που στο άκουσμα των θέσεών του βουρκώνει το εικόνισμα του Πινοσέτ και κομπάζει για το τέκνο του ο Τόμσεν.
Είναι, δε, τόσο πανθομολογούμενης αποδοχής, που μπορεί να είναι και πολύ γκόμενος, εάν τον συναντήσει η κουμπάρα συνεργάτη του στον δρόμο και τύχει να περνά μία κάμερα της Ν.Δ. από το σημείο. Μπορεί να είναι και με τον τσιφλικά και με τον άστεγο. Και ας βάζει ψέματα στο στόμα του. Αστεγος είναι εξάλλου, πού θα το μάθαινε. Μπορεί να είναι και με το αφεντικό και με τον ντελιβερά. Που πρέπει να καταλάβει ότι για τη μαύρη εργασία φταίει ο Τσίπρας με τις εισφορές και τον ΦΠΑ του και όχι το αφεντικό του που δικαίως δεν τον ασφαλίζει.
Μπορεί να είναι και με την Uber και με τους οδηγούς ταξί. Για να καταλάβουν οι αυτοκινητιστές ότι δεν πρέπει να πιστεύουν την προπαγάνδα του Σπίρτζη, η Uber είναι φίλη μας και δεν χρειάζεται να τηρεί το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο. Μπορεί να είναι και με την ΑΕΠΙ και με τους καλλιτέχνες. Που πρέπει να καταλάβουν ότι ο ίδιος θα φροντίσει να πάρουν ένα «συμβολικό ποσό» και όχι αυτό που προβλέπει ο νόμος να καταβάλλουν οι επιχειρηματίες. Αυτό που τσέπωναν τόσα χρόνια στις πλάτες των καλλιτεχνών και τώρα κάθονται στο εδώλιο για μία ντουζίνα κακουργήματα. Και αυτό θα τους το εξασφαλίσει ως αντίδωρο για ένα ωραίο προεκλογικό σποτάκι εν αγνοία τους.
Μην κάνουμε λοιπόν το λάθος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να γίνεται περίγελος, αλλά δεν είναι για γέλια.
