iloveithaki.gr / may 11th 2019
επισημάνσεις σχόλια:
- όσα καταφέραμε μέχρι σήμερα αποτελούν παρακαταθήκη για το αύριο. αναλάβαμε τη διακυβέρνηση για να βγάλουμε τη χώρα από το τέλμα της χρεοκοπίας, κι αυτό κάνουμε στηρίζοντας τα συμφέροντα των πολλών / αλ τσίπρας
- πρέπει να συζητάμε όχι μόνο για τον “ανθρωπισμό”, αλλά και αυτό που είναι το ανθρώπινο είδος με την τριπλή του φύση: τη βιολογική, την ατομική και την κοινωνική, όπως επίσης και μια ξεκάθαρη συνείδηση της ανθρώπινης κατάστασης, της ιστορίας της, των μαιάνδρων, των αντιφάσεων και των τραγωδιών της
- ο πρωθυπουργός, αλέξης τσίπρας, θα πραγματοποιήσει περιοδεία το σάββατο και την κυριακή 11 και 12 μάη, σε ιωάννινα, άρτα, πρέβεζα και λευκάδα
- το στοίχημα είναι εάν οι προοδευτικές και αριστερές δυνάμεις έχουν ακόμα τα αντισώματα ενός νέου οράματος, περισσότερο δημοκρατικού, λαϊκού και εξισωτικού
επιλογή πραγματικών ειδήσεων:
153 βουλευτές έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση
ενισχυμένη βγαίνει η κυβέρνηση από την τριήμερη συζήτηση και ψηφοφορία στη Βουλή, καθώς έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από 153 βουλευτές, περίπου δύο εβδομάδες πριν από τις επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις για το ευρωκοινοβούλιο και την τοπική αυτοδιοίκηση. Σημειώνεται ότι ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση παρείχε και ο βουλευτής της Ένωσης Κεντρώων, Ιωάννης Σαρίδης. Επίσης, την κυβέρνηση υπερψήφισαν ο Τέρενς Κουίκ, η Έλενα Κουντουρά, η Κατερίνα Παπακώστα, ο Βασίλειος Κόκκαλης, ο Σπύρος Δανέλλης, ο Κώστας Ζουράρις και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, οι οποίοι δεν ανήκουν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, σε σύνολο 289 βουλευτών που συμμετείχαν στην ονομαστική ψηφοφορία, 136 βουλευτές αρνήθηκαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Ειδικότερα, καταψήφισαν οι βουλευτές της Ν.Δ., της ΔΗ.ΣΥ., του ΚΚΕ, της Χρυσής Αυγής και του Ποταμιού
ευρώπη: άσχημη, απωθητική και επικίνδυνη
υπερφορολόγηση των πολλών, φοροαπαλλαγές για τους λίγους, φορολογικοί παράδεισοι, μυθικές ανισότητες εισοδήματος και πλούτου, ασυδοσία του χρηματοπιστωτικού τομέα, πολλαπλασιασμός των κερδοσκοπικών δραστηριοτήτων, μαζική διαφθορά, παραγωγή δισεκατομμυρίων άχρηστων πραγμάτων, επιδεικτική κατανάλωση και ασύλληπτη ένδεια, αντιμετώπιση της φύσης σαν «καύσιμη ύλη» στο όνομα της «ανάπτυξης», κλιματική αλλαγή. Ενας μικρός μόνο κατάλογος θεμάτων για τα οποία δεν θα ακούσετε σ’ αυτές τις ευρωεκλογές, όπως δεν ακούσατε και στις προηγούμενες. Συζητάμε για την αλλαγή της Ευρώπης προκειμένου να μην αλλάξει τίποτα. Να παραμείνουν όλα ίδια. Οπως λέει ο μεγάλος Ιταλός γελοιογράφος Αλτάν σε ένα σκίτσο του, «Πρέπει να κάνουμε μια νέα αρχή. Και όποιος είναι από πάνω μένει από πάνω και όποιος είναι από κάτω μένει από κάτω» (Δεν θυμάμαι εάν το αποδίδω με ακρίβεια). Και, φυσικά, ένα Ευρωκοινοβούλιο χωρίς αποφασιστικές αρμοδιότητες, αλλά μάλλον με… συμβουλευτικό χαρακτήρα, την ίδια ώρα που εξωθεσμικά όργανα (όπως το Eurogroup και οι τρόικες) υλοποιούν πολιτικές αποφασισμένες σε κλειστά κονκλάβια. Φυσικά, όποιος αναφέρεται σ’ αυτά τα θέματα κατατάσσεται αυτόματα από τις κυρίαρχες ελίτ στους λαϊκιστές και στους αντι-ευρωπαϊστές. Αυτή η τακτική όμως είναι που θρέφει τους πραγματικούς λαϊκιστές και αντι-ευρωπαϊστές, δηλαδή την Ακροδεξιά και τους πάσης φύσεως αντιδραστικούς και φασίστες. Οι ακκισμοί και τα παιχνιδάκια με τους διάφορους Ορμπαν γιγαντώνουν τη σύγχυση και την αποστροφή προς τη θεσμική Ευρώπη. Υποψηφιότητες όπως αυτή του Βέμπερ στρέφουν τους λαούς στους αυθεντικούς ακροδεξιούς της Λεπέν και του Σαλβίνι.
πλεόνασμα θράσους κυριάκου
έπεσαν έξω όσοι υπέθεταν ότι ο κ. μητσοτάκης, στη δευτερολογία του, θα επιχειρούσε να απεμπλακεί από το κλίμα όξυνσης και να μιλήσει πολιτικά. Πέρα από κάποιες αμήχανες φραστικές διατυπώσεις στην αρχή της ομιλίας του -κυρίως εκεί που συνεχάρη τον Μ. Κεφαλογιάννη για την γενναία αναδίπλωσή του μετά από ένα ντελίριο πολιτικής αλητείας- συνέχισε στην ίδια γραμμή επιθετικότητας και πόλωσης. Και συνέχισε γιατί, πολύ απλά, ο Κ. Μητσοτάκης δεν είναι ικανός για οτιδήποτε άλλο. Το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να μιλάει σαν εκπρόσωπος ενός συστήματος που του έκλεψαν την εξουσία δολίως και απαιτεί να του την επιστρέψουν αμέσως. Ειρωνεύεται συνεχώς γιατί δεν έχει άλλο τρόπο να αποσπάσει το χειροκρότημα της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας. Και τσαμπουκαλεύεται με τις πλάτες ενός συστήματος ΜΜΕ που θα τον προστατεύσει ακόμα και στην πιο χοντρή του ανοησία. Στο πλαίσιο αυτό ο Κ. Μητσοτάκης μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Ακόμα και να κατηγορεί τον Τσίπρα ότι «με καταλερωμένη τη φωλιά του» πασχίζει να βρει λεκέδες στο σπίτι του Βολταίρου, σε off shore εταιρείες που επιδοτούν την επιχείρηση της συζύγου του, σε δάνεια για τον «Κήρυκα» Χανίων που δεν αποπληρώθηκαν ποτέ, σε πόθεν έσχες που δεν κατατέθηκαν ποτέ, σε τηλεφωνικά κέντρα της Siemens, σε λεφτά που έκαναν φτερά για τους φορολογικούς παραδείσους. Χρειάζεται θράσος να χαρακτηρίζεις από αυτή τη θέση τη φωλιά οποιουδήποτε άλλου καταλερωμένη. Αλλά το θράσος το βρίσκεις. Ειδικά όταν δεν έχεις οτιδήποτε άλλο στη διάθεσή σου. Αλλά πριν από τις εκλογές ο καθένας μπορεί να έχει όσο μεγάλο στόμα θέλει. Τα στόματα θα κλείσουν μετά.
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1711″]
