Εχουμε και λέμε: Οι εκλογές έγιναν κανονικά, οι νεοκομμουνιστές κατσαπλιάδες δεν χρησιμοποίησαν βία και νοθεία, όπως φοβούνταν κορυφαία στελέχη της Δεξιάς, ο επικίνδυνος Τσίπρας, που έχει πάρει αγκαλιά την καρέκλα του πρωθυπουργού και δεν λέει να ξεκουνήσει από το μέγαρο Μαξίμου, προκήρυξε εκλογές, ενώ θα μπορούσε να πει ότι δεν τρέχει τίποτε, ότι οι ευρωεκλογές δεν βγάζουν κυβερνήσεις και πάμε για εθνικές κάλπες τον Οκτώβριο.
Ως εδώ καλά. Ο φαύλος πρωθυπουργός λειτούργησε θεσμικά και η αριστερή χούντα που τον πλαισιώνει λούφαξε και δεν του έφερε αντίρρηση. Ο Μαδούρο των Βαλκανίων έβαλε μυαλό και έγινε ένας καθωσπρέπει αριστερός που σέβεται την ετυμηγορία της κάλπης. Ο χρόνος που μένει μέχρι τις εθνικές εκλογές είναι λίγος. Ούτε ένας μήνας. Συνεπώς τα κόμματα δεν προλαβαίνουν να συζητήσουν σοβαρά, εξαντλητικά και διεξοδικά για το αποτέλεσμα και τους παράγοντες που το διαμόρφωσαν. Αναγκαστικά θα περιοριστούν σε πασαλείμματα και εξωραϊσμούς αφήνοντας για αργότερα (;) την αυτοκριτική.
Η Νέα Δημοκρατία επικράτησε με μεγάλη διαφορά. Γραμμή που κερδίζει δεν την τροποποιείς. Δεν έχει κανέναν λόγο λοιπόν να αλλάξει κάτι απ’ αυτά που έκανε, αφού ακόμη και τα χοντρά λάθη του αρχηγού της και πριν και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου δεν της κόστισαν, έχει δυναμική για νέα άνετη νίκη, ο στόχος της θα είναι η αυτοδυναμία και για να τον πετύχει είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσει να παίζει το χαρτί της χαμένης ψήφου, το οποίο τώρα θα είναι πιο ισχυρό, γιατί οι δεξιοί ψηφοφόροι που επέλεξαν μικρότερα σχήματα θα είναι πιο ευάλωτοι στις επιθέσεις φιλίας που θα εξαπολύσουν το κόμμα-κορμός της συντηρητικής παράταξης και τα στρατευμένα μέσα ενημέρωσης.
Απαιτείται η συσπείρωση όλων των δεξιών –φανερών και κρυφών– και των κεντρο-αντι-αριστερών που βρίσκονται στο ΚΙΝ.ΑΛΛ. και στα λιλιπούτεια κόμματα ευκαιρίας ώστε να γίνει πράξη η πρωτοσέλιδη κραυγή («Επιτέλους τέλος») τής κάποτε μιντιακής ναυαρχίδας της Κεντροαριστεράς. Παρόμοιο τίτλο είχε η συγκεκριμένη εφημερίδα την επομένη του θριάμβου του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1981. Τότε όμως αφορούσε τη Δεξιά.
Το μόνο που πρέπει να προσέξει η Ν.Δ. είναι να μην καταληφθεί από αλαζονεία γιατί μπορεί να της γυρίσει μπούμερανγκ. Ο κ. Μητσοτάκης, αν θέλει να μη βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων, να μην την πάθει δηλαδή όπως ο στρατηγός των Νοτίων Λι, ο οποίος κέρδιζε τις μάχες αλλά στο τέλος έχασε τον πόλεμο, επιβάλλεται να μαζέψει τους φανατικούς του κόμματός του και ιδιαίτερα τον τσιρίδα αντιπρόεδρό του και τον πρώην πρωθυπουργό οι οποίοι ζουν για τη στιγμή που θα πάρουν τη ρεβάνς από τον ψεύτη που μας έκατσε στον σβέρκο το 2015 και θα τον οδηγήσουν με χειροπέδες στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου κατηγορούμενο για την πολιτική του το πρώτο πεντάμηνο του 2015 και για την «προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών». Τρομάζοντας τους μετριοπαθείς θα δυσκολευτεί να φτάσει στην αυτοδυναμία.
Ανάγωγα
Εκεί στη Χαριλάου Τρικούπη θυμάστε το σύνθημα που φωνάζατε στις πλατείες και στους δρόμους τα παλιά, τα ηρωικά χρόνια; Αν θυμάμαι καλά (και θυμάμαι πολύ καλά) ήταν το «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά».
