Στον Νίτσε παρέπεμψε ο πρωθυπουργός για να εμψυχώσει τα στελέχη και τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ μετά τη βαριά ήττα στις ευρωεκλογές: «Ο,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό». Στον παλιό ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ, Πάμπλο Γκαρσία, παρέπεμψε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς».
Υπάρχουν ωστόσο ορισμένες βασικές προϋποθέσεις για να καταφέρεις να σηκωθείς. Το πρώτο και κυριότερο είναι να καταλάβεις τι σε έριξε στο καναβάτσο. Από την αξιολόγηση και τις διορθωτικές κινήσεις που θα κάνεις θα φανεί αν είσαι σε θέση να συνεχίσεις να μάχεσαι. Αν τα κυβερνητικά και κομματικά επιτελεία διαπράξουν τα συνήθη λάθη της Αριστεράς, τότε δεν μπορούν να ελπίζουν σε ανάκαμψη.
Ποια είναι αυτά τα λάθη; Μα η κατασκευή βολικών άλλοθι:
■ Δυστυχώς ο αντίπαλος ήταν πολύ ισχυρός, καλύτερα οργανωμένος, μετήλθε όλα τα μέσα, ακόμη και τα πιο βρόμικα, για να επικρατήσει, είχε σαφή υπεροπλία στους μηχανισμούς που επηρεάζουν τους πολίτες, κατάφερε να πολώσει την πολιτική συζήτηση στα θέματα που τον ευνοούσαν, ρυμούλκησε στη λογική του και τους συγγενείς σ’ αυτόν χώρους και σε τελική ανάλυση ήμασταν μόνοι εναντίον όλων.
◼ Η πολιτική μας ήταν σωστή, άλλωστε οι αριθμοί το επιβεβαιώνουν και οι διεθνείς παράγοντες μας αποθεώνουν, αλλά ο λαός ήταν ανώριμος, παρασύρθηκε από τις Σειρήνες και δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Δεν χρειάζεται να αλλάξουμε κάτι εμείς, ο λαός πρέπει να συνειδητοποιήσει το σφάλμα που έκανε.
◼ Βεβαίως υπήρχαν και φάλτσα. Κάποια στελέχη δεν ανταποκρίθηκαν και με τη δημόσια στάση τους ή με την ηθελημένη απραξία τους ζημίωσαν τη γενική υπόθεση, οπότε πρέπει να απομακρυνθούν ή να περάσουν σε δεύτερο πλάνο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτείται να κάνει πολλά. Κάποια επιβάλλεται να γίνουν αμέσως, κάποια θέλουν χρόνο. Για παράδειγμα:
◼ Πρέπει επιτέλους να αποφασίσει αν επιθυμεί να γίνει σοβαρό κόμμα εξουσίας. Δεν λέω να ξαναγίνει, γιατί ποτέ δεν ήταν. Μέχρι τη διάσπαση του καλοκαιριού του 2015, ήταν ένα άθροισμα φραξιών με ανταγωνιστικές στρατηγικές. Μοντέλο που του έδωσε τη νίκη, ωστόσο αποδείχτηκε τελείως αναποτελεσματικό για τη διακυβέρνηση της χώρας. Στη συνέχεια έγινε και παραμένει μέχρι σήμερα ένα πλαδαρό σχήμα στελεχών χωρίς ισχυρές προσβάσεις στους κοινωνικούς χώρους.
◼ Πρέπει στο Μαξίμου και στην Κουμουνδούρου να καταλάβουν ότι οι εκλογικές μάχες δεν είναι one man show. Χαρισματικός ο Τσίπρας, δουλευταράς, όργωσε την Ελλάδα, έδωσε δεκάδες συνεντεύξεις, συγχρωτίστηκε με το πλήθος, έχτισε μια ζεστή σχέση με τους πολίτες, αλλά αυτό δεν φτάνει. Καλό και χρήσιμο το διαδίκτυο, ωστόσο χωρίς την καθημερινή επαφή με τους ανθρώπους δεν μπορείς να περιμένεις θαύματα. Κι αυτή τη δουλειά πρέπει να την κάνουν τα στελέχη και τα μέλη. Πρόσωπο με πρόσωπο και όχι με μηνύματα στα κινητά και με tweet.
◼ Κρίσιμο μέγεθος στις εκλογικές αναμετρήσεις είναι οι άνθρωποι που θα σε εκπροσωπήσουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, με τις επιλογές που έκανε σε πολλές περιπτώσεις ήταν σαν να έλεγε: Κατεβαίνω από υποχρέωση, δεν με ενδιαφέρει να διεκδικήσω την περιφέρεια ή τον δήμο. Τα κόμματα, για να αντέξουν στον χρόνο, στήνονται από κάτω προς τα πάνω. Κερδίζεις δήμους, περιφέρειες, συνδικάτα, επιμελητήρια, συλλόγους επαγγελματιών για να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες της διακυβέρνησης και βεβαίως τη δολιοφθορά που θα σου κάνουν οι φερόμενοι ως μόνιμοι ιδιοκτήτες της χώρας. Από τη στελέχωση των εκλογικών λιστών και της λίστας Επικρατείας θα φανεί αν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πήρε το μήνυμα της τριπλής κάλπης.
◼ Εντάξει τα αντιδεξιά προσκλητήρια, εντάξει τα εκβιαστικά διλήμματα, εντάξει και οι παροχές στους φτωχούς. Οφείλεις όμως να προσέξεις και τα μεσαία στρώματα. Είναι πολυπληθή, είναι θυμωμένα, διαισθάνονται ότι το μέλλον τους θα είναι μεσίστιο και τιμωρούν όσους τα υποτιμούν.
Ανάγωγα
Ευάγγελος Βενιζέλος: «Στρατηγική ήττα είναι να χάνεις τη δυνατότητα επιλογής των προσώπων που θα καλύψουν τις κορυφαίες θέσεις της Δικαιοσύνης μετά τις 30 Ιουνίου». Η διάκριση των εξουσιών, όπως τη διδάσκει ο έγκριτος συνταγματολόγος. Για να μην ξεχνιόμαστε, υπάρχουν πολλές ανοιχτές υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται στελέχη της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Εχει σημασία λοιπόν ποιοι θα πάρουν τις κορυφαίες θέσεις της Δικαιοσύνης.