Πέρα από τους λόγους που οδήγησαν σε ήττα τον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει και η τακτική του Κυριάκου Μητσοτάκη που δημιούργησε τις προϋποθέσεις για τη νίκη του. Ο αρχηγός της ΝΔ άφησε τους ακραίους του κόμματος να κάνουν τη βρόμικη δουλειά προς τα έξω, αδιαφορώντας για την ακροδεξιά εικόνα που δημιουργούσε.
Μπορεί για τον ΣΥΡΙΖΑ η στροφή στην ακροδεξιά να ήταν κατακριτέα, για τη ΝΔ όμως ήταν ασφαλής τρόπος για να προσελκύσει και να επαναπατρίσει τους συγγενείς ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής. Αν το 2015 η ακροδεξιά ρητορική του Αντώνη Σαμαρά έστελνε κόσμο στον γνήσιο εκφραστή αυτών των απόψεων που ήταν το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου, η αντίστοιχη πρακτική του Μητσοτάκη έκανε ακριβώς το αντίθετο. Ο φόβος για το απειλητικό πρόσωπο της ακροδεξιάς που καταλαμβάνει τη ΝΔ, το οποίο επίσειε ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είχε ακροατήριο. Το αντιΣΥΡΙΖΑ καλλιεργημένο μένος ήταν πιο ισχυρό από την απειλή του τέρατος.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης με την ανάληψη της ηγεσίας της ΝΔ επένδυσε με επιμονή στην «ακαταλληλότητα ΣΥΡΙΖΑ» και τη διαμόρφωση στερεοτύπων χωρίς πολιτική βάση. Χρησιμοποιώντας τα φίλια μέσα ενημέρωσης κατάφερνε να υπάρχει μια πολιτική ατζέντα στην οποία ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας ήταν απολογούμενοι. Δεν είχε τόσο σημασία τι από αυτά ήταν αλήθεια. Με την παντοκρατορία των φίλιων ΜΜΕ και δημοσιογράφων (που τώρα πλέον θα κοσμούν τα ψηφοδέλτιά του) απλώς επιβεβαίωνε τον Τσώρτσιλ που έλεγε πως «μέχρι να βάλει το παντελόνι της η αλήθεια, το ψέμα έχει κάνει τον γύρο του κόσμου».
Ο Κυρ. Μητσοτάκης κράτησε για τον εαυτό του, ειδικά στην προεκλογική περίοδο, έναν ρόλο Σταύρου Θεοδωράκη την εποχή που μπήκε στην πολιτική. Αφού κεφαλαιοποιούσε εκ των πραγμάτων τη βρόμικη δουλειά, προσέφευγε σε ποταμίσιες κοινοτοπίες για να αποκτήσει πρόσβαση ειδικά στα μεσαία στρώματα, για τα οποία απέφυγε να μιλήσει ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρώντας πως δεν συμπεριλαμβάνονται στης γης και της κρίσης τους κολασμένους. Ο Μητσοτάκης προσπάθησε να δημιουργήσει ένα ψευδοόνειρο αξιοποιώντας την αγωνία όχι των δημόσιων υπαλλήλων ή των συνταξιούχων, αλλά αυτών που θεωρούσαν τον εαυτό τους το παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας.
Αν και δεν βρίσκονταν πολλοί άριστοι στη ΝΔ που να μην έχουν εμπλακεί με τη Δικαιοσύνη, ο Μητσοτάκης επέμενε στην αριστεία που εχθρεύονταν οι… Μαδούροι. Επέμενε γενικόλογα στην ανάπτυξη, την πρωτοβουλία και την αυτόματη πανελλαδική ευτυχία που θα επέλθουν με την άνοδό του στην εξουσία και την ήττα των εχθρών του. Το επιτελείο του έγκαιρα είχε καταλάβει πως ο χώρος των αυτοπροσδιοριζόμενων επαγγελματιών-επιχειρηματιών , που είχε επίσης ισοπεδωθεί από την κρίση, ήταν προνομιακό πεδίο και αναπαρήγαγε ως πολιτική ρητορική την ελπίδα που υπήρχε στον καθένα από αυτούς να μεταμορφωθούν από θύματα της κρίσης σε καθοριστικό κομμάτι της λειτουργίας. Ετσι ξεκίνησαν τον ρόλο του «καθοριστικού» συμμετέχοντας καθοριστικά στην εκλογική υπεροχή της ΝΔ.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης υποσχέθηκε αόριστες οικουμενικές επιτυχίες, χωρίς το άγχος κάποιας κοστολόγησης του εκλογικού προγράμματος. Αναπτέρωσε την αυταπάτη του μικροαστού, έξυσε το θυμικό του νοικοκύρη, αλλά έδωσε και τη δυνατότητα στον πραγματικά εγκαταλειμμένο επαγγελματία να ονειρευτεί ευμάρεια, χαμηλή φορολόγηση, start-ups, τσάι και συμπάθεια. Την ώρα που ο Τσίπρας υλοποιούσε μεγάλους οικονομικούς στόχους της εξόδου από τα μνημόνια, ο Μητσοτάκης κατασκεύαζε μικρά ανέξοδα όνειρα με πρώτες ύλες από τις αγωνίες του κόσμου.
Το επόμενο διάστημα η προεκλογική εκστρατεία του Κυρ. Μητσοτάκη θα είναι έφοδος προς τη συνεχή αγάπη και καλή προαίρεση. Οι ακραίοι έχουν ήδη απομακρυνθεί από τους δέκτες. Ο Αδωνης Γεωργιάδης δεν τόλμησε έως τώρα να βρίσει κανέναν από τους πολιτικούς του αντιπάλους ούτε να υποσχεθεί φυλακές. Το επιτελείο της ΝΔ δεν έχει κανένα λόγο να υποψιάσει τον κόσμο για όσα σκέπτεται και σχεδιάζει. Παρ’ όλα αυτά η πολιτική Μητσοτάκη σκιαγραφήθηκε ήδη από αυτούς που θεωρούν πως τους ανήκουν η υψηλή ανάλυση και η χάραξη πολιτικής στη ΝΔ.
Πρώτη η Μιράντα Ξαφά, σαρξ εκ της σαρκός του ΔΝΤ και της οικογένειας Μητσοτάκη, ξεκαθάρισε το σωστό και το λάθος δηλώνοντας αμέσως μετά τις ευρωεκλογές:
«Θα το χωνέψουν αργά ή γρήγορα ότι ο Ελληνικός λαός απέρριψε την ταξική πολιτική της αναδιανομής εισοδήματος που οδηγεί στη μιζέρια για όλους. Ηταν λάθος της κυβέρνησης να μην κοπούν οι υπάρχουσες συντάξεις». Και επίσης: «Οι παροχές που δόθηκαν, με τη 13η σύνταξη ή όπως το ονομάζει κανείς πρέπει να κοπούν. Είμαστε η μόνη χώρα της ΕΕ που συνεχίζει να ξοδεύει το 17% του ΑΕΠ της σε συντάξεις. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση».
Λάθος η αναδιανομή εισοδήματος και όποια βοήθεια στα χαμηλά εισοδήματα, λάθος και οι συντάξεις σε αυτούς που, όπως είχε πει στο παρελθόν ο Ανδρέας Λοβέρδος, δεν πεθαίνουν και γρήγορα οι άτιμοι…
Μετά την Ξαφά ο επί των Εργασιακών/Ασφαλιστικών Γιάννης Βρούτσης έβαλε το δικό του λιθαράκι στην ειλικρίνεια των νεοδημοκρατικών προθέσεων. Δήλωσε ο πρώην υπουργός σε οικονομικό φόρουμ:
«Η ρύθμιση των 120 δόσεων, όπως κάθε ρύθμιση, υπονομεύει την εθνική οικονομία, αλλάζει την κουλτούρα των πληρωμών και όσον αφορά τον υγιή ανταγωνισμό γίνεται τροχοπέδη για τις συνεπείς επιχειρήσεις και τον συνεπή πολίτη».
Ο επιχειρηματίας και η επιχειρηματικότητα είναι στις προεκλογικές εξαγγελίες Μητσοτάκη αλλά πάντα στο πλαίσιο μιας θεωρητικής κουβέντας. Οχι να του κάνουμε και ρυθμίσεις γιατί κάποιος πρέπει να πληρώσει τελικώς αυτά που σκέπτεται να κάνει αν βγει κυβέρνηση.
Εκδηλη ήταν και η χαρά του Γιάννη Στουρνάρα, η οποία δεν τον άφησε να κρυφτεί. Μιλώντας σε συνέδριο ασφαλιστικών εταιρειών προεξόφλησε τι θα γίνει με την ασφάλιση:
«Είναι διαπιστωμένο ότι τα δημόσια συστήματα υγείας δεν θα έχουν εσαεί τη δυνατότητα να παρέχουν πλήρεις υπηρεσίες προς όλους. Συνεπώς, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην κάλυψη των αναγκών των πολιτών για υπηρεσίες υγείας θα βαίνει αυξανόμενη. Αν η προτεραιότητα του κράτους είναι η παροχή υπηρεσιών υγείας προς όλους τους πολίτες, τότε δεν μπορεί να τους παρέχει όλες τις υπηρεσίες υγείας».
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για το τι θα γίνει στον τομέα της υγείας. Για όποιον έχει, το ξεκαθάρισε ο εκλεκτός του Μητσοτάκη και (ένας ακόμη) υποψήφιος από το συγκρότημα του Σκάι. Σε συζήτηση με τον ομοϊδεάτη του Αρη Πορτοσάλτε στο στούντιο ο υποψήφιος της ΝΔ Μπάμπης Παπαδημητρίου ήταν σαφής για το κλείσιμο των δημόσιων νοσοκομείων. Ιδού ο διάλογος:
Παπαδημητρίου: «Οι καλές ιδέες (του Μητσοτάκη) στα έξυπνα κράτη δεν έχουν από πίσω μια ιδεολογία να σέρνεται».
Ακροατής: «Εχετε δει το Κρατικό Νίκαιας;»
Παπαδημητρίου: «Ναι, να σου πω, να σου πω. Εγώ έχω ακούσει ως ιδέα ότι ενδεχομένως από τα κρατικά νοσοκομεία τα μισά τουλάχιστον πρέπει να κλείσουν. Γιατί είναι φορείς ασθενειών, γιατί έχουν πρόβλημα… ».
Πορτοσάλτε: «Πρέπει να γκρεμιστούν κιόλας, όχι να κλείσουν».
Παπαδημητρίου: «Ναι, να γκρεμιστεί. Μπορεί να συζητηθεί αυτό; Μόνο αν υπάρξει ηρεμία. Αν όμως έχεις τον Τσίπρα πρωθυπουργό και λέει αυτά που λέει, δεν μπορείς να κάνεις μια σοβαρή συζήτηση (να γκρεμιστούν)».
Θα μπει μπουλντόζα λοιπόν και όχι μόνο στα νοσοκομεία. Σε κάθε κοινωνική παροχή θα υπάρξει καταστροφική επέμβαση στο όνομα μιας θεωρητικής ανάγκης εκσυγχρονισμού και διόρθωσης. Η κοινωνία θα παραδοθεί σε συμφέροντα και οι κοινωνικές ανάγκες πρέπει να επαναπροσδιοριστούν με βάση το δόγμα του Κυρ. Μητσοτάκη πως δεν μπορεί να υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη γιατί είναι αντίθετο στη φύση. Είναι θέμα χρόνου ο αρχηγός της ΝΔ να αποβιβαστεί από το σπορ αυτοκίνητο και να καβαλήσει την μπουλντόζα. Αρκεί να νικήσει στις ερχόμενες εθνικές εκλογές.
* Documento #133, 2.06.2019
