iloveithaki.gr / jun 9th 2019
επισημάνσεις / σχόλια:
- η αποχή. η αποχή τα τελευταία εφτά χρόνια έγινε το μεγαλύτερο κόμμα με τα ποσοστά να κυμαίνονται από 34 έως 55%. αλλά αυτό δεν φαίνεται να προβληματίζει τα κόμματα. αντίθετα, τα χαροποιεί. με το μαγικό ραβδί της προπαγάνδας μια μικρή μειοψηφία μετατρέπεται σε πλειοψηφία. και πρακτικά αυτό σημαίνει: αν έχουμε αποχή 50% και ένα κόμμα πάρει 40% -που αυτό θα σημαίνει εκλογικό θρίαμβο- στην ουσία έχει πάρει 20%. δηλαδή θα κυβερνήσει μια μειοψηφία που τη θέλουν δύο και οι οχτώ την έχουν απορρίψει. λειτουργεί εδώ η αρχή της πλειοψηφίας;
- οι φερόμενοι ως μόνιμοι ιδιοκτήτες της χώρας διεκδικούν την επιστροφή τους στα πράγματα για να τερματιστεί η κυριαρχία των νεοκομμουνιστών, οι οποίοι θα τιμωρηθούν παραδειγματικά (υπόσχονται εξεταστικές επιτροπές να φάνε και οι κότες και ξανά γουνάκια στα ειδικά δικαστήρια), όχι μόνο γι’ αυτά που έκαναν αλλά και γι’ αυτά που έχουν στα χαλασμένα μυαλά του
- γιατί το επιχείρημα ότι με την ανάπτυξη θα καλυφθούν τα «ανοίγματα» από τις φοροελαφρύνσεις δεν αντέχει στην κριτική της πραγματικής ζωής· δεν υπάρχει μαγικό ραβδί για να τρέξεις την άλλη μέρα το πρωί την οικονομία με ρυθμούς ανάπτυξης 4%. χρειάζεται χρόνος ή, για την ακρίβεια, χρόνια για να το πετύχεις. επομένως η νδ ή δεν θα προχωρήσει σε μειώσεις φόρων για τη μεσαία τάξη ή θα κάνει περικοπές (μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και απολύσεις) ή θα πάρει πίσω όσα μέτρα πήρε υπέρ της κοινωνικής πλειοψηφίας ο συριζα μετά την έξοδο από τα μνημόνια. κουκιά μετρημένα είναι και όχι «greek statistics». οι πολίτες το ξέρουν αυτό, γι’ αυτό και περιμένουν απαντήσεις.
- ο μετριοπαθής ευ. τσακαλώτος αφού χαρακτήρισε ανοησίες όσα είπε ο κλάους ρέγκλινγκ, ότι η χώρα χρεώθηκε με 100 δισ. επί υπουργίας γιάνη βαρουφάκη-που αν τον είχε φοιτητή, θα τον …έκοβε-μιλώντας στο open θύμισε πως την περίοδο 2010-2015 χάσαμε 24% του αεπ και πως «δύο κόμματα που κυβερνούσαν επί 35 χρόνια μας φέρανε στην χρεοκοπία»
επιλογή πραγματικών ειδήσεων:
η νδ δύναμη μεταρρύθμισης
μια ρεβανσιστική δεξιά ετοιμάζεται για γιουρούσι προς την εξουσία και προαναγγέλλει ειδικά δικαστήρια για να τιμωρήσει όσους τόλμησαν να μιλήσουν για κάθαρση ή για Αριστερά στην κυβέρνηση. Μέσα ενημέρωσης με δεκάδες πρόθυμους δημοσιογράφους μετατρέπουν την αλήθεια σε ψέμα με στόχο προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα με ψευδείς ειδήσεις, συκοφαντίες, ανύπαρκτα γεγονότα σε ένα παιχνίδι εικονικής πραγματικότητας όπου η Αριστερά έφερε το ρουσφέτι, το σκάνδαλο Novartis είναι σκευωρία και πλεκτάνη, η Νέα Δημοκρατία -με μέλη της γιους αρχιβασανιστών κι αντικομμουνιστές- αποτελεί δύναμη μεταρρύθμισης. Υπάρχει μια ανατριχίλα καθώς ανακοινώνει πως θα ρυθμίσει τα κόκκινα δάνεια. Ένας φόβος για τους εργαζόμενους της ΕΡΤ που θα «εξυγιάνει». Ανησυχία για τα επιδόματα στέγασης, κοινωνικής αλληλεγγύης κ.α. που εμποδίζουν την ανάπτυξη που ονειρεύεται με λιγότερους φόρους, αλλά για τις επιχειρήσεις. Με λιγότερες δαπάνες για τους εργαζόμενους που εν προκειμένω με τις απαιτήσεις τους εμποδίζουν την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη της οικονομίας. Μεταξύ των άλλων η έκθεση της Ε.Ε. μιλά για αργό ρυθμό των μη εξυπηρετούμενων δανείων, ενώ αργά προχωρούν και οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί. Το πακέτο των μέτρων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση στην Αθήνα «είναι ακριβό και δεν πάει προς την σωστή κατεύθυνση». Ο Αντιπρόεδρος Ντομπρόβσκις προειδοποίησε ότι δεν πρέπει «να χαραμιστεί η πρόοδος» , «η επιστροφή στις αγορές είναι ευαίσθητη υπόθεση» και «δεν υπάρχει χώρος για λάθη».
όλες οι εξουσίες εκπηγάζουν από τον λαό
«όλες οι εξουσίες εκπηγάζουν από τον λαό». αν πάρουμε σοβαρά αυτήν τη διατύπωση και την ερμηνεύσουμε σωστά, τότε αυτό σημαίνει ξεκάθαρα: τι καπιταλισμός, τι τράπεζες, τι υπουργεία, στρατός ή αστυνομία και πράσινα άλογα, όλα αυτά έχουν καμιά σημασία μπροστά στον πανίσχυρο και παντοδύναμο λαό; Και εδώ μπορούμε να θέσουμε περισσότερα ερωτήματα. Ο καπιταλισμός, που είναι δικός μας, γιατί μας αφήνει άνεργους; Οι τράπεζές μας γιατί μας παίρνουν τα σπίτια; Το κράτος γιατί μας αποδεκατίζει στους φόρους; Και η αστυνομία, που είναι για να μας προστατεύει, γιατί μετατρέπει τους δρόμους μας σε θαλάμους αερίων; Και αν είναι έτσι, σε τι είμαστε κυρίαρχος λαός; Μήπως, αντικειμενικά και στην πράξη, η μόνη εξουσία που έχουμε είναι να εκλέγουμε ολιγάρχες, που αυτονομούνται και στρέφονται εναντίον μας; Εχουν άδικο αυτοί που λένε πως οι πολιτικοί όλοι τους είναι ίδιοι και όποιος και να είναι επάνω, για μας δεν αλλάζει τίποτα; Μήπως αυτό το πολιτικό σύστημα δεν μας αφορά; Μήπως η ψήφος μου δεν παίζει κανένα ρόλο για μένα;
ο συριζα είναι και θα μείνει ο εναλλακτικός πόλος διακυβέρνησης
μπορεί ένα κόμμα να κερδίζει την λαϊκή εμπιστοσύνη επ’ άπειρον. Κάτι τέτοιο όμως δεν έχει συμβεί ποτέ και πουθενά. Χωρίς να χρειάζονται τα τραβηγμένα παραδείγματα με τον Τσώρτσιλ για να το επιβεβαιώσουν. Άρα κάποια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει τις εκλογές. Αν δεν είναι στις 7 Ιουλίου θα είναι την προσεχή φορά. Το πραγματικό διακύβευμα μακροπρόθεσμα είναι άλλο, είναι αυτό που έθεσε έγκαιρα ο Βενιζέλος. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει σε μόνιμη βάση ένα από τα δυο κόμματα εξουσίας που εναλλάσονται στην κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα Παπανδρέου είχε πετύχει αυτή την μεγάλη ανατροπή στο πολιτικό σκηνικό. Αντικατέστησε ως εναλλακτικό πόλο διακυβέρνησης και τελικά οδήγησε στην διάλυση την Ένωση Κέντρου. Έχασε εκλογές, τις ξανακέρδισε, τις ξανάχασε, τις ξανακέρδισε μέσα σε 30 χρόνια.
