iloveithaki.gr / jun 30th 2019
σημειώσεις / απόψεις:
- οι δεξιοί είναι εξ ορισμού εξουσιολάγνοι, ενώ οι αγνοί αριστεροί το μόνο που θέλουν είναι να χρησιμοποιήσουν την εξουσία για να χτίσουν μια πιο δίκαιη κοινωνία. διότι από τη στιγμή που κάποιος δηλώσει αριστερός δεν μπορεί να είναι ιδιοτελής. συνεπώς οποιαδήποτε κριτική του συριζα για παρατυπίες είναι εξ ορισμού άτοπη ή, ακόμα χειρότερα, εκ του πονηρού.
- χαλκέντερος και μεθοδικός ο πρωθυπουργός ανέλαβε την κρίσιμη μάχη. εμψυχώνει στελέχη και συνεργάτες, απαντά σε όλες τις ερωτήσεις, ακόμα και τις προβοκατόρικες και συνεχίζει να κυβερνά λαμβάνοντας αποφάσεις μακράς πνοής με κινήσεις διεθνούς βεληνεκούς
- «περί θεού αυταπάτη», η επιχειρηματολογία υπέρ της ύπαρξης του θεού βασίζεται σε ευσεβείς πόθους, διότι εκλαμβάνει ως δεδομένο το ενδεχόμενο ότι «ο θεός υπάρχει» και αποπειράται να το αποδείξει με βάση «επιχειρήματα» λογικά ατεκμηρίωτα, που ωστόσο χαϊδεύουν τα αυτιά (αλλά και τις ελπίδες και τους φόβους) των πιστών. και δυστυχώς ό,τι ισχύει για τη θρησκευτική πίστη, ισχύει και για την πολιτική…
- ο λόγος που οι νεοδημοκράτες συνεχίζουν τις ακραίες, ψευδείς και συκοφαντικές επιθέσεις, με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι εξακολουθούν να φοβούνται πολύ ότι οι εκλογές της 7ης ιουλίου δεν είναι δεδομένες! όταν κάποιος σου επιτίθεται με μίσος και με ψεύδη, απλά σε φοβάται πολύ. διαφορετικά γιατί να επιτεθούν σε «μια κυβέρνηση σε αποδρομή» ή σε ένα «πολιτικό πτώμα», όπως τους αρέσει να υποστηρίζουν;
- αλ τσίπρας: κάθε ελληνίδα μάνα, χρειάζεται ασφάλεια για το μέλλον των παιδιών της. κάθε εργαζόμενος, χρειάζεται ασφάλεια στην εργασία και προοπτική για ένα καλύτερο μισθό. κάθε νέα και νέος, θέλει να μπορέσει ξανά να ονειρευτεί και να δημιουργήσει στον τόπο που γεννήθηκε
πραγματικές ειδήσεις:
μόνος εναντίον όλων
το πείσμα του Αλέξη Τσίπρα να αναλάβει ο ίδιος και μόνος του όλο το βάρος της τελικής κούρσας πριν από το νήμα της 7ης Ιουλίου με όρους απόλυτης εξωστρέφειας. Ο πρωθυπουργός το βεληνεκές του οποίου έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό τα σύνορα της Ελλάδας, δεν αποφεύγει σε όλες του τις συνεντεύξεις τις οποίες δίνει καθημερινά νε καταιγιστικούς ρυθμούς να απαντά ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές σε όλα τα ερωτήματα που τίθενται ακόμη και στα πλέον… προβοκατόρικα. Είναι ο ίδιος που εμψυχώνει πίσω από τις κλειστές πόρτες τα στελέχη και τους συνεργάτες όταν καταβάλλονται από ηττοπάθεια. Είναι ο ίδιος που συνεχίζει να κυβερνά παίρνοντας αποφάσεις μακράς πνοής και κάνοντας κινήσεις ευρέος βεληνεκούς. Είναι ο ίδιος που συνομιλεί καθημερινά με τους Ευρωπαίους ηγέτες, οι οποίοι τον αντιμετωπίζουν ως κρίσιμο συνομιλητή στις διεργασίες που συντελούνται αυτή την περίοδο στην Ευρώπη.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στην Ευρώπη ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρότι έχει τον αέρα του «νικητή» και εμφανίζεται ως ο επόμενος πρωθυπουργός, δεν φαίνεται πουθενά. Χαλκέντερος, επίμονος και μεθοδικός ο Αλέξης Τσίπρας έχει ήδη αποφασίσει τις επόμενες κινήσεις του για την επόμενη μέρα, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Ωστόσο, κρατά κλειστά τα χαρτιά του ακόμη και από τους πιο στενούς συνεργάτες του, όχι για λόγους εμπιστοσύνης, αλλά για λόγους τακτικής και κυρίως ψυχολογικού χαρακτήρα. Ο πρωθυπουργός μετά το σοκ των 9,3 μονάδων στις ευρωεκλογές, έχει πλήρη επίγνωση, όχι μόνο των αιτιών της ήττας αλλά και των λαθών ή των παραλείψεων που αφορούν σε συγκεκριμένα πρόσωπα, εκ των οποίων κάποια ανήκουν ακόμη και στο στενό του περιβάλλον. Το πρώτο σήμα προς την κατεύθυνση αυτή, το έστειλε άλλωστε ο ίδιος σε ανύποπτη στιγμή πολύ πριν την εκλογική αναμέτρηση της 26ης Μαίου. Όταν ρωτήθηκε από την Έλλη Στάη εάν μετανιώνει για κάτι η απάντηση ήταν «για τις επιλογές ορισμένων προσώπων»…
γιατί θέλουν αυτοδυναμία
ας μην κοροϊδευόμαστε. η δεξιά θέλει την αυτοδυναμία, μπας και καταφέρει, κάνοντας τις απαραίτητες παρεμβάσεις στον χώρο της Δικαιοσύνης, να προστατεύσει τα στελέχη της -πρώτης, δεύτερης και τρίτης γραμμής- που αντιμετωπίζουν βαρύτατες κατηγορίες. Εχουμε και λέμε: Παρά τις εργώδεις προσπάθειες της ηγεσίας της Ν.Δ. να περάσουν την εντύπωση ότι στην περίπτωση της Novartis υπάρχει μόνο σκευωρία, τα στοιχεία βοούν ότι πρόκειται για σκάνδαλο μεγατόνων, στο οποίο εμπλέκονται παράγοντες της συντηρητικής παράταξης. Ας διαβάσουν λίγο πιο προσεκτικά τις αναφορές του κ. Αγγελή κι ας ρωτήσουν τον Αμερικανό πρέσβη για τις έρευνες του FBI. Ο κ. Μητσοτάκης έχει συναντηθεί με τον κ. Πάιατ καμιά εικοσαριά φορές το τελευταίο διάστημα, όλο και κάτι θα είπαν για το επίμαχο θέμα. Η βρόμικη ιστορία του ΚΕΕΛΠΝΟ. Πάρτι γινόταν επί χρόνια με τη συμμετοχή και μέσων ενημέρωσης. Ενας από τους εμπλεκόμενους, που είναι και υποψήφιος βουλευτής της Ν.Δ., διώκεται για κακουργήματα. Τα δάνεια που πήρε η Ν.Δ την εποχή της πλήρους ασυδοσίας. Και σ’ αυτήν την περίπτωση έχουν ασκηθεί διώξεις, αν και ουδείς πιστεύει ότι θα επιστραφούν κάποτε τα δανεικά. Αλλά και σε μικρότερης έκτασης σκάνδαλα υπάρχουν επώδυνες για τη Δεξιά εκκρεμότητες. Για παράδειγμα, η χοντρή ρεμούλα στις αστικές συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης με πρωταγωνιστές τοπικά στελέχη της Δεξιάς. Για παράδειγμα, το πολύκροτο σκάνδαλο της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, που κόστισε στην εταιρεία 52 εκατ. ευρώ για το διάστημα 2007-2015 (μου διαφεύγει ποιοι κυβερνούσαν τότε, κάθε βοήθεια δεκτή). Η έρευνα έξι μηνών που διενήργησε η οικονομική αστυνομία της Θεσσαλονίκης κατέληξε με ένα πολυσέλιδο πόρισμα, που «καίει» τα διορισμένα από την τότε κυβέρνηση στελέχη της διοίκησης. Η δίκη επρόκειτο να ξεκινήσει προχθές, αλλά πήρε αναβολή και θα γίνει (;) στις 16 Δεκεμβρίου. Τι θα επιδιώξει μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της Ν.Δ.; Είτε να μπουν οι ιστορίες στο αρχείο (το έχουμε ξαναδεί το έργο) και να λάμψει η αλήθεια (θα τυφλωθούμε όλοι) είτε να καθυστερήσει τόσο η δικαστική εξέταση ώστε να προκύψει παραγραφή είτε με αλλεπάλληλες αναβολές να σέρνονται οι υποθέσεις μέχρι Δευτέρας Παρουσίας.
η ντόπια κεφαλαιοκρατία και τα μεσοστρώματα
η επίθεση που ξεδιπλώνεται σε Δύση και Ανατολή από τη μεριά του ιμπεριαλιστικού μονοπωλιακού κεφαλαίου δεν αφορά μόνο την εργατική τάξη και τους εργαζομένους αλλά και τα μεσαία στρώματα. Βάση αυτής της επίθεσης συνεχίζουν να αποτελούν τα αδιέξοδα από τημια και οι ανταγωνισμοί από την άλλη του ιμπεριαλιστικού – καπιταλιστικού συστήματος. Και καθώς αυτές οι πλευρές οξύνονται παραπέρα, τόσο περισσότερο η επίθεση θα εντείνεται. Πολύ περισσότερο σε μια χώρα όπως η Ελλάδα. Χώρα εξαρτημένη οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά από τους ιμπεριαλιστές ΗΠΑ – Ε.Ε. Μέσα σε ένα πλαίσιο επιτροπείας πλεονασμάτων μέχρι το 2060, υποθήκευσης της περιουσίας για 99 χρόνια, με ένα τεράστιο εξωτερικό και εσωτερικό χρέος. Σε όλα τα παραπάνω, εάν προστεθούν και οι γεωπολιτικές αναταράξεις στην περιοχή, αποτελούν στοιχεία που καταδεικνύουν ότι όχι μόνο δεν αναμένεται βελτίωση της θέσης των μεσοστρωμάτων, αλλά χειροτέρευση. Ιδιαίτερα για αυτά τα στρώματα που το εισόδημά τους εξαρτάται άμεσα από τις οικονομικές σχέσεις με τους εργαζομένους είναι σίγουρο ότι δεν μπορούν να περιμένουν βελτίωση, παρ’ όλα τα «ταξίματα» ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. Καθώς δεν είναι δυνατόν για τα μεσαία στρώματα και ιδιαίτερα αυτά που δεν απασχολούν προσωπικό να περιμένουν βελτίωση της θέσης τους μέσα από τη χειροτέρευση της ζωής και της θέσης των εργαζόμενων. Σε αυτό το πλαίσιο, το ερώτημα που αναδεικνύεται είναι εάν αποτελεί μονόδρομο για τα μεσαία στρώματα η συμμαχία –υποταγή στην ουσία– με την ντόπια κεφαλαιοκρατία ή μπορεί να υπάρξει μια άλλη διέξοδος και σε ποια πολιτική κατεύθυνση. Κατ’ αρχάς σε πολιτική αντιπαράθεση με την πολιτική επίθεσης της ντόπιας κεφαλαιοκρατίας και τα κόμματα που την προωθούν στην υγεία, την παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση, τη φορολογική επιδρομή και παραπέρα σε αντίθεση με την ιμπεριαλιστική εξάρτηση και τα δεσμά που σφίγγουν από ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε. Αυτή η κατεύθυνση μπορεί να φέρει πιο κοντά τα μεσοστρώματα και ιδιαίτερα τα πιο χαμηλά από οικονομική – κοινωνική θέση, με τους εργαζομένους και τους δικούς τους αγώνες, δυναμώνοντας έτσι τα μέτωπα πάλης. Είναι γεγονός ότι η οπισθοχώρηση του εργατικού – λαϊκού κινήματος δεν ευνοεί, αλλά δυσκολεύει σημαντικά μια τέτοια πολιτική προσέγγιση. Η ανάπτυξη των μετώπων αντίστασης και διεκδίκησης της εργατικής τάξης και των εργαζομένων συνολικά, παραμερίζοντας τα εμπόδια του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού και ξεπερνώντας τις ρεφορμιστικές αυταπάτες που σπέρνει μεγάλο μέρος της Αριστεράς «μας», θα αποτελέσει σημαντικό παράγοντα για να δημιουργηθούν ρήγματα στην αντιδραστική συμμαχία που γίνεται προσπάθεια να στηθεί ανάμεσα στην ντόπια κεφαλαιοκρατία και τα μεσοστρώματα.
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1764″]
