Ραπανάκης Σπύρος
«Σκάει ο τζίτζικας, αλλά κρίνεται το πώς θα ζήσουμε. Ας χαθεί ένα μπάνιο. Αλλιώς θα χαθούν πολλά περισσότερα πράγματα» μου έλεγε ο κύριος Χρήστος την περασμένη Τρίτη στη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στα Λιπάσματα της Δραπετσώνας. Ιδιωτικός υπάλληλος, λίγο πριν τη σύνταξη, ο κύριος Χρήστος στις ευρωεκλογές δεν ψήφισε, μα και ο ίδιος δεν περίμενε το αποτέλεσμα. «Άλλο η διαμαρτυρία, άλλο η απόφαση για την τετραετία» μου λέει. «Άργησε σε πολλά και έκανε λάθη ο Τσίπρας, αλλά οι άλλοι δεν θα αφήσουν τίποτα όρθιο. Έξω από τα Μνημόνια ελπίζουμε. Με Μητσοτάκη ξαναγυρίζουμε πίσω» καταλήγει
Το ενδιαφέρον των πολιτών και η επιστροφή στην κοινωνία
Ο κύριος Χρήστος φυσικά δεν αποτελεί μια μεμονωμένη περίπτωση. Στις δεκάδες ανοιχτές συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, στις ομιλίες του Αλ. Τσίπρα, στις περιοδείες των υποψήφιων βουλευτών άνθρωποι που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015 ή και όχι, που απείχαν ή ψήφισαν κάτι άλλο στις ευρωεκλογές κατανοούν ότι στις 7 Ιουλίου το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο. Με τις επιφυλάξεις και την κριτική τους, αλλά με πραγματικό ενδιαφέρον να ενημερωθούν και σε πολλές περιπτώσεις να δηλώσουν διαθεσιμότητα, οι πολίτες αποδεικνύουν ότι τίποτα δεν έχει κριθεί.
Η αποκάλυψη της ΑΥΓΗΣ για το αποκρουστικό σχέδιο της Ν.Δ.
Αν και ο ΣΥΡΙΖΑ επιδίωξε από την πρώτη στιγμή την προγραμματική αντιπαράθεση με τη Ν.Δ., ο Κυριάκος Μητσοτάκης δραπετεύει επιμελώς με γενικολογίες και «ντρίμπλες».
Η αποκάλυψη της «Α» για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση που επεξεργάζονται στην αξιωματική αντιπολίτευση, με τη συμμετοχή τεχνοκρατών, εκπροσώπων ιδιωτικών ασφαλιστικών, τραπεζών και τη γενική «γραμμή» από τη Μιράντα Ξαφά, εξηγεί απολύτως τη “γαλάζια” σιωπή. Πώς να φτιασιδώσεις άραγε την παράδοση της επικουρικής ασφάλισης στους ιδιώτες και τη μαύρη τρύπα που θα προκληθεί στο δημόσιο ταμείο; Αντίστοιχη αοριστολογία για τη μείωση της φορολογίας, η οποία θα έρθει μετά το 2020, ίσως και το 2021 -για ποιους άραγε;-, εάν και εφόσον οι δανειστές ικανοποιηθούν από το «κύμα μεταρρυθμίσεων» που αυτοβούλως θα προσφέρει μια πιθανή κυβέρνηση Μητσοτάκη. Με λίγα λόγια, περικοπές δαπανών.
Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παρουσιάσει ένα κοστολογημένο και στοχευμένο πρόγραμμα τετραετίας, η Ν.Δ. μετράει απλά τις μέρες αντίστροφα με στόχο να φτάσουμε “στα βουβά” στην ερχόμενη Κυριακή.
Παραμύθι δίχως δράκο
Η αλαζονεία ωστόσο της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη «βέβαιη νίκη» φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα. Ο εκβιασμός του Κ. Μητσοτάκη πως εάν δεν βγει αυτοδύναμος, εάν δεν πάρει λευκή επιταγή στις 7 Ιουλίου, θα πάμε σε εκλογές Δεκαπενταύγουστο, εν μέσω αστάθειας και λοιπές κινδυνολογίες, αποδεικνύει του λόγου το αληθές. «Πρόκειται για ένα παραμύθι με δράκο, που όμως δεν υπάρχει» λέει συχνά τις τελευταίες ημέρες ο Αλ. Τσιπρας.
Όπως σημειώνουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, πρόκειται για μια απειλή εν κενώ, που γκρεμίζει το αφήγημα περί ενότητας, εθνικής συνεννόησης και ανάγκης συνεργασιών για να πάει η χώρα μπροστά. Δείχνει όμως το άγχος στα ηγετικά κλιμάκια της Ν.Δ. πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και όλα είναι ανοιχτά. Εξάλλου, αυτό που θα κρίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα είναι το πόσοι και ποιοι θα πάνε στην κάλπη μια ζεστή καλοκαιρινή Κυριακή.
Όλα είναι ανοιχτά
Σύμφωνα με τις μετρήσεις που έχουν στα χέρια τους τα επιτελεία, παρά το ψυχολογικό προβάδισμα που κουβαλάει η Ν.Δ. με τη νίκη στις ευρωεκλογές, τίποτα δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Στα μαθηματικά της κάλπης, η Ν.Δ. στις 26 Μαΐου έλαβε 1.845.000 ψήφοι. Η διαφορά της από το ΣΥΡΙΖΑ ήταν μόλις 500.000 ψήφους. Ψήφοι που δεν αρκούν για την άνετη επικράτηση που έβλεπαν στην Πειραιώς. Όπως παρατήρησε ο Αλ. Τσίπρας προ ημερών, «κανείς δεν κέρδισε πότε εθνικές εκλογές με λιγότερες από 2 εκατ. ψήφους».
Το ζητούμενο λοιπόν για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι εάν θα καταφέρει να καλύψει αυτή τη διαφορά των 500.000 ψήφων. Η προϊστορία δείχνει ότι δεν είναι ανέφικτο. Από τις ευρωεκλογές του 2014 έως τις εθνικές εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 η κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ αυξήθηκε κατά 670.000 ψήφους. Μεγαλύτερο εκείνο το διάστημα σαφώς, δείχνει ωστόσο ότι η ευρωπαϊκή ψήφος διαφέρει σημαντικά ως προς τα κριτήριά της από αυτή στις εθνικές εκλογές που βγάζουν κυβέρνηση. Ιδίως δε όταν η διαμαρτυρία και η απογοήτευση εκφράστηκαν εμφατικά.
Στο ερώτημα εαν η Ν.Δ. μπορεί να φτάσει τις 2 εκατομμύρια ψήφους στην κάλπη πρέπει να μετρήσουμε το ότι στις ευρωεκλογές η συσπείρωση έπιασε «ταβάνι», ενώ την ίδια ώρα η «σιγουριά» για άνετη επικράτηση στις 7 Ιουλίου, που γυρίζει μπούμερανγκ, και η καλοκαιρινή ραστώνη το καθιστούν ένα δύσκολο σενάριο. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να αγγίζει πολύ υψηλά ποσοστά συσπείρωσης και να κινείται τις τελευταίες ημέρες γύρω από το 30%, ανεβαίνοντας σημαντικά απο το ποσοστό του Μαΐου.
Ο λαός μπορεί να γράψει ξανά Ιστορία
Ταυτόχρονα, οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο έχουν μπροστά τους το βασικό διακύβευμα: θα προχωρήσουμε μπροστά όλοι μαζί ή θα επιστρέψουμε στη λιτότητα και τη χώρα στα χέρια εκείνων που την οδήγησαν στον γκρεμό; Από την άλλη, η Ν.Δ., με πλήρως αρνητική ατζέντα διαμαρτυρίας στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και στο πρόσωπο του Αλ. Τσίπρα, στερείται αφηγήματος και κινήτρου, αφού αυτό εκφράστηκε στη χαλαρή κάλπη των ευρωεκλογών.
Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά εάν “γυρίζει”. Είναι σίγουρα μια αντικειμενικά δύσκολη υπόθεση. Εάν οι πολίτες την ερχόμενη Κυριακή αποφασίσουν να πάρουν ξανά τις ζωές τους στα χέρια τους, θα γράψουν άλλη μια ιστορική σελίδα την ελληνική πολιτική Ιστορία. Πόρτα – πόρτα, σε κάθε καφενείο, σε κάθε γειτονιά, με το πρόγραμμα και τα πραγματικά διλήμματα. Αυτό είναι το καθήκον κάθε μέλους, φίλου, στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ τις λίγες μέρες που έμειναν. Στο πλάι του λαού όλα είναι δυνατά. Όλοι μαζί για τις ζωές μας!
