Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί με κάθε τρόπο να μπλοκάρει τις επιδιώξεις της Ν.Δ. και επιμένει στο αφήγημα περί συμμαχίας των προοδευτικών δυνάμεων. Ο πρωθυπουργός είναι πολύ κοντά με το ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, τον καλούν στις συνόδους, μιλάει, μπαίνει στις αναμνηστικές φωτογραφίες, συντάχθηκε με τη θέση τους στο ζήτημα του διαδόχου τού Γιούνκερ στην κορυφή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και θυμήθηκε για άλλη μια φορά τον Ανδρέα Παπανδρέου με αφορμή τη συμπλήρωση 23 ετών από τον θάνατο του ιδρυτή του Κινήματος. Ανάρτησε στην προσωπική ιστοσελίδα του δύο μηνύματα, κάθε άλλο παρά επικριτικά για τον Α. Παπανδρέου. Θύμιζε, μάλιστα, τις σχέσεις μίσους και αγάπης της Αριστεράς με τον πρώτο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ.
Η ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛΛ. αισθάνεται στριμωγμένη και αντιδρά με επιθετικότητα στις πιέσεις που δέχεται από τους δύο πόλους του δικομματισμού. Ενοχλήθηκε από την πρωτοβουλία του κ. Τσίπρα να κάνει αναφορές στον Α. Παπανδρέου και του είπε –το μεταφέρω σε ελεύθερη απόδοση– «δεν δικαιούσαι να ομιλείς για τον Ανδρέα», δεν κατεβάζει τους τόνους της κριτικής, είναι σταθερά προσηλωμένη στον στόχο περί στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο εσχάτως δεν χαρίζεται ούτε στη Δεξιά, μηδέ του αρχηγού της εξαιρουμένου. Εξέδωσε ανακοίνωση εναντίον του Κ. Κυρανάκη για τις δηλώσεις του σχετικά με τα επιδόματα μόνο σε Ελληνόπουλα, κάλεσε τον κ. Μητσοτάκη να τον αποδοκιμάσει και καυτηρίασε το χιούμορ του στην ψυχαγωγική εκπομπή του Γρ. Αρναούτογλου (ΑNT1) για τη σημαία του ΠΑΣΟΚ που τάχα ήθελε ο πρόεδρος της Ν.Δ. να τη βάλει στο γραφείο του, απαιτώντας να δείξει σεβασμό γιατί «η σημαία και τα σύμβολα του ΠΑΣΟΚ δεν είναι σουβενίρ» (OPEN).
Η ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛΛ. καταλαβαίνει ότι πλησιάζει η στιγμή που θα πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει. Εύχεται να κατακτήσει την αυτοδυναμία η Ν.Δ. για να μη βρεθεί το ΚΙΝ.ΑΛΛ. σε δίλημμα. Αν όμως δεν την πάρει, τα πράγματα θα ζορίσουν. Η θέση ότι το ΚΙΝ.ΑΛΛ. θα δίνει απλώς ψήφο ανοχής σε ορισμένες πολιτικές, χωρίς όμως να συμμετέχει στην κυβέρνηση, δεν εξασφαλίζει την πολιτική σταθερότητα που και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. και ο κ. Μητσοτάκης πιστεύουν (το έχουν δηλώσει) πως είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρήσει η χώρα. Επίσης, ούτε το ΚΙΝ.ΑΛΛ. ούτε η Δεξιά επιθυμούν νέες εκλογές, γιατί αυτές θα γίνουν με απλή αναλογική, σύστημα το οποίο και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. και η Δεξιά θέλουν να καταργήσουν, όπως έχουν δεσμευτεί. Συνεπώς; Σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες.
Για να συμβάλω στον προβληματισμό που αναπτύσσεται στο εσωτερικό του ΚΙΝ.ΑΛΛ. γύρω από το επίμαχο θέμα, παραθέτω ένα στοιχείο πάνω στο οποίο έπεσα διαβάζοντας την πολύ ενδιαφέρουσα συλλογική δουλειά «ΠΑΣΟΚ 1974-2018» από τις εκδόσεις Gutenberg σε επιμέλεια Β. Ασημακόπουλου-Χρ. Τάσση. Πρόκειται για την απόφαση του προέδρου του κόμματος (Ανδρέας Παπανδρέου) και του Εκτελεστικού Γραφείου στις 21-6-1989: «Το ΠΑΣΟΚ δεσμεύεται να μη συνεργαστεί ΟΥΔΕΠΟΤΕ (σ.σ. τα κεφαλαία είναι δικά μου) με τη Ν.Δ. Αυτή η κατηγορηματική θέση υπαγορεύεται από το ιδεολογικό και κοινωνικό υπόβαθρο του σοσιαλιστικού μας Κινήματος».
Ανάγωγα
Το Μέγαρο Μαξίμου έχει κατηγορήσει τον κ. Μητσοτάκη ότι πιέζει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο να μην υπογράψει το διάταγμα για τον διορισμό της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, λέγοντας ότι ο αρχηγός της Ν.Δ. ζητάει από τον Πρόεδρο να παρανομήσει. Δηλαδή, δικαιούμαι να υποθέσω ότι αν ο κ. Παυλόπουλος δεν υπογράψει, είτε τώρα είτε μετά τις εκλογές, αν μ’ άλλα λόγια κάνει το χατίρι του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τότε η θέση του κ. Τσίπρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα τον προτείνει ξανά για την Προεδρία δεν ισχύει; Νομίζω πως δικαιούμαι.
