απολογία λουντέμη

ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΛΟΥΝΤΕΜΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟ 1956

«Ναι, είμαι ένοχος. 

Οχι όμως γι’ αυτά που έγραψα, αλλά γι’ αυτά που δεν έγραψα και ακριβώς γιατί δεν τα έγραψα. Κατηγορούμαι ότι έγραψα για τους απλούς ανθρώπους, για τους…ανθρώπους του μόχθου, για τους φτωχούς. 

Μα για ποιους έπρεπε να γράψω; Εγώ αυτούς γνώρισα, αυτούς αγάπησα, μαζί τους μοιράστηκα και τις χαρές και τις πίκρες μου. 

Δίπλα τους γεύτηκα κι εγώ την πίκρα της εκμετάλλευσης και της κοινωνικής αδικίας και ήταν οι μόνοι που μου συμπαραστάθηκαν. 

Γι’ αυτό και αισθάνομαι φταίχτης που δεν έγραψα όσα έπρεπε να γράψω γι’ αυτούς». 

Οταν φτάνει να περιγράψει το δράμα του παιδιού και της γυναίκας του ο πρόεδρος παρατηρεί: «αν πράγματι νιώθεις στοργή για το παιδί και τη γυναίκα σου, θα ‘πρεπε να ‘χεις κάνει δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ». 

Και ο Λουντέμης απαντά: «Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο. 

Δεν θα τα κάμω πάλι τέσσερα εγώ». 

Αλλωστε το γράφει και στο «Ενα παιδί μετράει τ’ άστρα»: 

«Ζωντανός θα πει περήφανος»! 

Οι κερασιές θ’ ανθίσουνε και φέτος στην αυλήκαι θα γεμίσουνε με άνθη το παρτέρι.

Πικρή* που είναι η άνοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι, πικρή που είναι η ζωή!

Άνοιξε το παράθυρο στην πρωινή γιορτή, για νάμπουν οι μοσκοβολιές από το περβόλι.

Αχ, κάθε του τριαντάφυλλο και μια πληγή από βόλι, και μια πληγή από βόλι είναι για σε, ποιητή!

**Πικρή* που είναι η άνοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι, πικρή που είναι η ζωή!

Νύσταξα*** να σε καρτερώ, έρωτα, και να λιώνω, μπρος στο βιβλίο της ζωής σκυμμένος μια ζωή!

Μα αν ήτανε να ερχόσουνα για ένα έστω πρωί****χίλια θε να `δινα πρωινά να ζούσα εκείνο μόνο!

Πικρή* που είναι η άνοιξη σαν είσαι δίχως ταίρι, πικρή που είναι η ζωή!Σημ.: Η Βιτάλη τραγουδά:* Μικρή** Αχ, κάθε του τριαντάφυλλο και μια πληγή από βόλι, αχ, κάθε του τριαντάφυλλο είναι και μια πληγή!*** Γέρασα**** για ένα πρωί και μόνο

πηγή: sibilla

επιμέλεια: δ.δ.μανιάς