efsyn.gr, 25/6/2023
νόρα ράλλη
Ο,τι κι αν ξέρατε, να τα ξεχάσετε! Αυτό εξάλλου δεν είναι και δύσκολο. Φάνηκε και στις πρόσφατες εκλογές· το πιθανότερο είναι να φανεί και στις επόμενες. Εχουμε ξεχάσει πολλά: και τις πυρκαγιές στην Εύβοια και το έγκλημα στα Τέμπη και τους πνιγμένους σε Αιγαίο και Μεσόγειο και τις επαναπροωθήσεις (που έχει βουίξει ο κόσμος όλος, μέχρι τις ΗΠΑ έφτασε η χάρη μας, αλλά εμείς ακόμα «το ερευνούμε» – κι όση «έρευνα» του Μητσοτάρχα είδες εσύ, άλλο τόσο είμαι κι εγώ η δίδυμη αδερφή της Αντζελίνας Τζολί).
Και την ακρίβεια και τα κλειδωμένα γάλατα ξεχάσαμε, και τις ιδιωτικοποιήσεις στην Υγεία, και τα παιδιατρικά νοσοκομεία δίχως γιατρούς, και κάποιους που πέθαναν περιμένοντας ένα ασθενοφόρο που είτε άργησε είτε ποτέ δεν ήρθε, και τους γιατρούς που πρώτα χειροκροτάγαμε υπό την μπαγκέτα της Μαρέβας αλλά μετά δέρναμε και απολύαμε, υπό τους ήχους του τίμιου ξύλου των ανδρών του Θεοδωρικάκου και υπό τις εντολές του Πλεύρη (ότι ο Πλεύρης, αυτός ο Πλεύρης, αυτός ο συγκεκριμένος Θάνος Πλεύρης, και όχι ένας συνονόματός του, έχει διατελέσει υπουργός Υγείας, ακόμα, τόσα χρόνια μετά, δεν μπορώ να το πιστέψω…).
Και την ατομική ευθύνη που πήγε κι ήρθε σαν ραβασάκι ερωτευμένων που γράφουν ο ένας στον άλλο δεκαπέντε φορές ημερησίως, και τα δικαιώματα (όλα τα δικαιώματα) ξεχάστηκαν, και οι αγώνες των καλλιτεχνών που μας ξεστραβώνουν, και το τσιμέντωμα του Παρθενώνα, και του Dior οι φωτογραφήσεις στην Ακρόπολη, και της Louis Vuitton οι κλειστές εκδηλώσεις στο Ηρώδειο, και οι ιδιωτικοποιήσεις των Μουσείων (ώστε να παίρνουν και το γεύμα τους οι των κλειστών εκδηλώσεων σε αρχαία μνημεία, πριν μετατρέψουν τα αρχαία μνημεία σε αμπελοχώραφό τους).
Και τις υποκλοπές σε ντόπιους, ξένους, δικούς τους κι αντιπάλους, και την κατρακύλα (κατρακύλα όμως!) της δημοσιογραφίας ως προς την ελευθερία αλλά και την τήρηση της δεοντολογίας, και τις ασύλληπτες παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, και τα «σοφά λόγια Δεξιών ανδρών» όπως «η ανισότητα είναι στην ανθρώπινη φύση» (Μητσοτάρχας), «αν είχαμε περισσότερες ΜΕΘ, θα είχαμε και περισσότερους νεκρούς» (εντατικολόγος Γεραπετρίτης), «η απλή αναλογική έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία» (ιστορικός Γεραπετρίτης), «τα συστήματα στα Τέμπη λειτουργούσαν στην εντέλεια» (μηχανοδηγός/νεκροθάφτης Γεραπετρίτης), «απαιτείται διαλογή ασθενών» (Πνευματικός), «όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει» (Πέτσας), «η καλύτερη δικαίωση για τη θυσία αυτών των παιδιών είναι να εξασφαλίσουμε ότι αυτό που έγινε στα Τέμπη δεν θα ξαναγίνει ποτέ» (πάλι Μητσοτάρχας/ ο «ίσως και να έκλαψα»)
Και την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ που πλέον είναι ΕΗ, και τις κάμερες στα σχολεία και την ανεξέλεγκτη σχολική βία (σε ιδιωτικά και δημόσια), και τους μπάτσους στα πανεπιστήμια και το ξύλο και τα χημικά σε όσους διαδήλωναν για τα Τέμπη (μεταξύ των οποίων και επιζώντες της τραγωδίας), και τη βενζίνη που αυξάνεται γιατί «μόνον οι πλούσιοι έχουν αυτοκίνητα» (Σκυλακάκης) και το ρεύμα που μας κόπηκε μαζί με το γέλιο και τον βήχα… Ε δεν τα λες και πολλά όλα τα παραπάνω. Ξεχνιούνται εύκολα.
Αν, ωστόσο, είναι κάτι να θυμάστε (και με το μπαρδόν, δηλαδής, που σας βάζω να κάνετε κάτι τόσο δύσκολο) είναι τούτο: Στη Γεωργία, πριν από λίγα μόλις χρόνια (2016), ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας (2012-2013) Μπιτζίνα Ιβανισβίλι, που εντελώς τυχαία είναι και ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, αποφάσισε να ξεριζώσει αιωνόβια δέντρα από μια φτωχική περιοχή της χώρας του ώστε να τα τοποθετήσει στη βίλα του στη Μαύρη Θάλασσα (όπου έχει ζέβρες, πιγκουίνους, καρχαρίες κ.λπ.).
Οι κάτοικοι αποδέχθηκαν (κάποιοι με κλάματα στα μάτια) τα ελάχιστα χρήματα που τούς έδωσε για να τους πάρει τα δέντρα, κάτω από τα οποία «μεγάλωσαν γενιές και γενιές» όπως είπε μια 90χρονη κυρία που μένει εκεί, καθώς ήταν στο όριο της φτώχειας. Τα δέντρα μεταφέρθηκαν με ειδικά πλοιάρια, κάνοντας τεράστιο κακό στον βυθό, ενώ ήδη είχε γίνει μια ανεπανόρθωτη καταστροφή στη στεριά. Το κόμμα του είναι ακόμα στην εξουσία. Υπουργός Υγείας είναι ο οδοντίατρός του, υπουργός Εξωτερικών ο σωματοφύλακάς του.
Και εγώ ρωτάω: αυτή είναι η ιστορία ενός δέντρου;… Καλή ψήφο!
