iloveithaki.gr | apr 25th 2018
με λίγα λόγια: «καθώς επανακάμπτει η ανάπτυξη στην ελλάδα, μετά από μια δεκαετία κρίσης, επιστρέφουν και κάποιες από τις επιχειρήσεις που κάποτε είχαν ξεγράψει τη χώρα»
σχόλια ημέρας:
η φασιστοπαρέα
προχθές το βράδυ, “ακτιβιστές” της δεξιάς και οπαδοί, επιτέθηκαν σε πρόσφυγες και μετανάστες στην πλατεία Σαπφούς στη Μυτιλήνη. Η φασιστοπαρέα εκτόξευσε πέτρες, ναυτικές φωτοβολίδες και μπουκάλια στους συγκεντρωμένους πρόσφυγες και μετανάστες, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν πολλά παιδιά με τις μητέρες τους. Η ιαχή του ακροδεξιού όχλου “κάψτε τους ζωντανούς”, θα συνοδεύει ως ανεξίτηλη, μαύρη κηλίδα την ύπαρξη όλων μας. Γιατί όλοι μας επιτρέψαμε να φτάσουμε ως εδώ. Όπως έλεγε και ο Άγγλος φιλόσοφος Έντμουντ Μπερκ: “Το μόνο που χρειάζεται για το Κακό για να θριαμβεύσει, είναι κάποιοι καλοί άνθρωποι να μην κάνουν τίποτα”. Επιτρέψαμε με την αδράνειά μας, να ακμάσουν στα χρόνια της κρίσης αυτοί που καμία σχέση δεν έχουν με τον πραγματικό πατριωτισμό. Οι αρχαιολάγνοι που ξεχνάνε βολικά το «Ξένιο Δία». Οι πατριδοκάπηλοι που τυμβωρυχούν σαν κοινοί εγκληματίες στο «ένδοξο παρελθόν», ντοπαρισμένοι με «εθνική υπερηφάνια». Αυτοί που τραγουδάνε τον εθνικό ύμνο χωρίς καν να καταλαβαίνουν το νόημα των λέξεων. Που τους τρομάζουν οι πρόσφυγες και ο Ρουβίκωνας, αλλά όχι οι επιφανείς λεφτάδες που ζούνε πάνω από τις δυνατότητές τους και οι πολιτικοί που τους φαίνεται φυσιολογική η κοινωνική ανισότητα. Αυτοί που αντιμετωπίζουν την εγκληματική νεοναζιστική οργάνωση, τον Άδωνη Γεωργιάδη και το Μάκη Βορίδη ως κάτι.. φυσιολογικό. / κ ταχτσίδης
όνειρο γενεών αχθοφόρων και αγωνιστών του φωτός
η απώλεια του μέτρου υπήρξε η ιστορική μήτρα της βαρβαρότητας. Συντελέστηκε μέσα στην παραζάλη του υλικού πλούτου, που ξυπνάει τα πιο κτηνώδη ανθρώπινα ένστικτα, τις πιο σκοτεινές εσωτερικές ανθρώπινες διαθέσεις. Η νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα δεν προέκυψε από παρθενογένεση, υπήρξε μάλλον η λογική εξέλιξη ενός κυρίαρχου (όσο και αρχέγονου) πολιτισμού της συσσώρευσης, όπου τα υλικά αγαθά καθιερώθηκαν ως κύρια και κρίσιμα προτάγματα της κοινωνίας εις βάρος όλων των χαρισμάτων του ανθρώπινου είδους. Όταν κάποτε επικρατήσει η ανθρωποκεντρική πλευρά εκείνης της αδυσώπητης διλημματικής διάκρισης επιβίωση ή βαρβαρότητα, τότε και οι κοινωνίες του μέλλοντός μας ίσως αξιωθούν να βιώσουν, μέσα στη θαλπωρή της αυτονομίας, την ωραιότητα του μέτρου. Να το προάγουν, με κάθε βήμα, με βιωματική συνέπεια, με συνειδητή συστηματικότητα, ως πρωταρχικό προαπαιτούμενο επιβίωσης της κοινωνίας, μιας κοινωνίας συναδέλφωσης και συνοχής, όπως την ονειρεύτηκαν τόσες και τόσες γενιές αχθοφόρων και αγωνιστών του φωτός / ν δόικου
η αυτοδιοίκηση πρέπει να ωριμάσει
η απλή αναλογική, για την οποία γίνεται μεγάλη συζήτηση, την υποστηρίζω για λόγους αρχής, αλλά και ουσίας. Αν την προσεγγίσουμε σωστά και όχι στείρα, θα αποτελέσει κίνητρο για μεγαλύτερη συμμετοχή πολιτών στα τοπικά πράγματα. Το υπάρχον σύστημα, πέρα από τη διαστρέβλωση της λαϊκής ετυμηγορίας, δεν είναι απαλλαγμένο από παθογένειες παρασκηνιακών συναλλαγών ή αδιαφανών συμφωνιών. Η «κυβερνησιμότητα» μπορεί να επιτευχθεί με προγραμματικές συγκλίσεις και συνεργασίες σε δημόσια δέσμευση. Αυτό γίνεται άλλωστε σε όλη την Ευρώπη. Σε όλες τις δημοτικές παρατάξεις υπάρχουν ικανοί δημότες που μπορούν να αξιοποιηθούν σε θέσεις ευθύνης και όλοι μας, οι συμμετέχοντες στην Τοπική Διοίκηση, φιλοδοξούμε να υπηρετήσουμε το καλό του τόπου μας. Ας κριθούμε λοιπόν για την ικανότητά μας, αλλά και για τις προθέσεις μας. Η Αυτοδιοίκηση πρέπει να ωριμάσει / γ πούλου
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1337″]