Οι αντιθέσεις μιας χώρας που επιμένει να μην διδάσκεται από την κρίση, αντικατοπτρίζονται στο επεισόδιο με τους εφοριακούς στο club Νammos. Από τη μια η έννοια του δημόσιου συμφέροντος και από την άλλη η επίδειξη ταξικής υπεροχής και ατιμωρησίας.

Στη Μύκονο κάποιοι κοσμικοί αντιμετωπίζουν απαξιωτικά το κράτος όπως δείχνουν οι απίστευτες περιπτώσεις φοροδιαφυγής σαν αυτή, ύψους 73.000 ευρώ σε μια έφοδο στο πολυσυζητημένο club. Oι ιδιοκτήτες μήνυσαν τους εφοριακούς, πράξη που ενέχει έμμεσο εκφοβισμό των δημόσιων υπαλλήλων που εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους ανάμεσα σε πανίσχυρους εκατομμυριούχους .

Την ίδια μέρα δημοσιεύτηκαν οι λίστες με τους μεγαλο-οφειλέτες όμως μεγάλο μέρος αυτών των χρεών φαίνεται πως έχουν “γραφτεί στο χιόνι”, όπως και τα θαλασσοδάνεια που πήραν χωρίς εγγυήσεις από τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν με τις θυσίες του ελληνικού λαού. Σε μέρη όπως το Nammos συχνάζουν πρωτοκλασσάτα ονόματα από τις λίστες όπως και οι -ατιμώρητοι- πρωταγωνιστές των μεγάλων οικονομικών σκανδάλων που συχνά φροντίζουν να το επιδεικνύουν. Μαζί τους και μέλη της μιντιακής και πολιτικής ελίτ που στο τέλος της ημέρας ισχυρίζονται ότι για την κρίση φταίει τελικά ο τυροπιτάς, αφού “μαζί τα φάγαμε”, ότι τα δάνεια των κομμάτων θα τα πληρώσουν οι πολίτες και στο τέλος θα κάνουν και μαθήματα “πατριωτισμού” καθώς για άλλη μια φορά θα δηλώσουν “πιο πατριώτες” από τους υπόλοιπους.

Ο πλούτος του καθενός και οι επιλογές του για τον τρόπο ζωής του σε καμία περίπτωση δεν ενοχοποιούνται. Όμως η επιμονή στη φοροδιαφυγή και η ιδεολογικοποίηση της άρνησης να συμμετέχουν στα δημόσια βάρη μαρτυρά τις πραγματικές αιτίες της χρεοκοπίας. Είναι ένα παρασιτικό κεφάλαιο που αποθέωσε τη ρεμούλα και την επίδειξη ως  κοινωνική καταξίωση, και γιγαντώθηκε σε βάρος των αληθινών παραγωγικών δυνάμεων της χώρας. Αν κάτι καθορίζει την πολιτική τάξη είναι η αρετή να διαλέξει πλευρά και η αποφασιστικότητα να την προασπίσει. Γιατί εκτός Nammos… “η Ελλάδα αναστενάζει”