iloveithaki.gr \ dec 11th 2018
σχόλια ημέρας:
- αν τα πράγματα οδηγηθούν σε αδιέξοδο, η μόνη λύση που θα υπάρξει είναι η σημερινή κατάσταση. η αναγνώριση, δηλαδή, της γειτονικής χώρας από όλο τον πλανήτη – πλην της ελλάδας – απλώς με το όνομα μακεδονία
- στον βαθμό που κυριαρχεί το δόγμα του νεοφιλελευθερισμού, η ανθρωπότητα δεν μπορεί να ακολουθήσει τον δρόμο του διαφωτισμού, αλλά αντιθέτως θα βυθιστεί και πάλι σ’ ένα καθεστώς βαρβαρότητας / θ γεωργίου
- η ευρώπη έχει εξαμερικανιστεί (όποιος είναι φτωχός, είναι απλώς μαλάκας και λοιπά)
επιλογή ειδήσεων:
συντηρητισμός ή κοινωνική δικαιοσύνη
η κοινωνία ως πολιτική οντότητα, όπως και η ιστορική εξέλιξή της, ποτέ δεν φτάνει στο τέλος της. δεν χρειάζεται να «παίζει κανείς στα δάχτυλα» την κριτική κοινωνική θεωρία ή την κοινωνική οντολογία (επιστήμες που μελετούν τις κοινωνικές μεταβολές), για να αντιληφθεί ότι οι κοινωνίες μεταβάλλονται και μετασχηματίζονται. κατά τον Αριστοτέλη, η πρώτη αιτία συγκρότησης του κόσμου, της πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικής πραγματικότητας, είναι η κίνηση και η μεταβολή. Το πρόβλημα ανακύπτει όταν όλοι όσοι εμπλέκονται στη διαδικασία της κίνησης και της μεταβολής καλούνται μέσω των ιδεών τους να αποφασίσουν για τον δρόμο που θα ακολουθήσουν. Και όπως προκύπτει από την ερμηνεία του ιστορικού παρελθόντος, δύο δρόμοι κάθε φορά ανοίγονται: ο δρόμος του συντηρητισμού και ο δρόμος της προόδου και του διαφωτισμού. Εάν, φίλοι αναγνώστες, συμφωνήσουμε σ’ αυτή την πρώτη αρχή συγκρότησης του κόσμου (δηλαδή την οντολογική αρχή), τότε θα μπορέσουμε να εξετάσουμε τις μεθόδους και τις διαδικασίες για τη χάραξη των δύο δρόμων (δηλ. τη λειτουργική αρχή). Εάν κατά τον Αριστοτέλη ο κόσμος κινείται, μεταβάλλεται, τότε κατά τον Καντ ο ίδιος αυτός κόσμος μπορεί να εντάξει τον εαυτό του σε μία ιστορική διαδικασία διαφωτισμού και προόδου. Υπενθυμίζω ότι, κατά τον Καντ, «διαφωτισμός είναι η έξοδος του ανθρώπου από την κατάσταση της ανωριμότητάς του, για την οποία ο ίδιος είναι υπεύθυνος». Στις μέρες μας, στη νέα ιστορική φάση, η παγκόσμια πολιτικο-οικονομική κοινωνία, καλείται να απαντήσει και πάλι στο δίλημμα: καπιταλισμός (= βαρβαρότητα = συντηρητισμός) ή σοσιαλισμός (= διαφωτισμός = δίκαιη και ελεύθερη κοινωνία) \ θ γεωργίου
παγκόσμια ημέρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων
η χθεσινή ημέρα «παραμένει η πιο αειθαλής και επίκαιρη παγκόσμια ημέρα», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Δικαιοσύνης με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά την οποία συμπληρώνονται 70 χρόνια από την υιοθέτηση της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Όπως επισημαίνει το υπουργείο Δικαιοσύνης «τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν όχι μόνο αναπόσπαστο θεμέλιο της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά και συστατικό στοιχείο κάθε δημοκρατικής έννομης τάξης» και συνεχίζει: «Είναι καθολικά, αδιαίρετα και αναπαλλοτρίωτα. Είναι τα δικαιώματα που έχει ο καθένας εγγενώς ως άνθρωπος, ανεξάρτητα από τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, το φύλο, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή ή οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό. Σε αυτά εδράζεται το κράτος δικαίου και από αυτά απορρέουν οι δημοκρατικές αξίες κάθε ευνομούμενης πολιτείας, της οποίας πρωταρχική υποχρέωση είναι ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου». Επίσης, στην ανακοίνωση αναφέρεται: «Κοινωνίες, που βάλλονται ποικιλοτρόπως από νέα δεδομένα, νέες προκλήσεις, ακόμη και καινοφανείς απειλές, καλούνται να διαφυλάξουν το νομικό πολιτισμό τους, μέσω της απαρέγκλιτης προστασίας και επικαιροποίησης της θεσμικής κατοχύρωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και παράλληλα, μέσω της απόρριψης του πολιτικού κυνισμού και σκεπτικισμού.
πεινάει η ευρώπη
δύσκολες μέρες περνάει η ευρώπη. για φαντάσου, οι κάτοικοί της πεινάνε (ποιοι; οι ευρωπαίοι!), δεν μπορούν να επιβιώσουν, βγαίνουν στους δρόμους και τα σπάνε. Και πώς αντιδρά ο δυτικός [κρατικός] πολιτισμός; με άκρατη, αχαλίνωτη βία. οι κυβερνήσεις της Γαλλίας είναι αποφασισμένες, αδίστακτες, πανέτοιμες να προστατεύσουν το κατεστημένο. Θυμήθηκαν οι πολίτες της ότι εκτός από τα δικαιώματα των χελωνών ή των σκαντζόχοιρων, υπάρχει και το απόλυτο, θεμελιώδες δικαίωμα των ανθρώπων να επιβιώνουν [να ζουν αξιοπρεπώς -πώς ακούγεται αυτό;]. Και, αφού θυμήθηκαν κάτι τέτοιο, άρχισαν να αναρωτιούνται για τη μακρόχρονη υπακοή τους σε κυβερνήσεις που δεν ενδιαφέρονται γι’ αυτούς. Ισως και να είδαν πόσο μοναστικοί και πειθαρχημένοι ήσαν έως τώρα· ο κυρίαρχος προτεσταντισμός δεν επιτρέπει στους υπηκόους να είναι πολίτες, ηλιοψημένοι, ελεύθεροι (αυτά ήσαν του Νότου κουσούρια). Ισως αντελήφθησαν ότι δεν ήσαν και τόσο πολίτες αλλά πληκτικές, αποκαρδιωτικές καρικατούρες πολίτη, ψωροϋπερήφανοι δυτικοπρεπείς (δυτικοτραφείς), ίσως ψυχανεμίστηκαν ότι δεν λούζονται από το φως της Μεσογείου, αλλά από το ψυχρό ευρωπαϊκό (είπαμε: προτεσταντικό) φως των εξελιγμένων κρατών τους. Δεν αρκεί να ζουν σε πολιτισμένα κράτη, εφόσον πεινάνε.
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1567″]
